Debris (a vicerylle story)

XXXIII. THE RETURN

"Kee??????" nagtatakang tanong ni Vhong.

"Opo ser Bong ... si Kee daw.. " sagot ng kasambahay ni Vice.

Bigla namang nabuhayan ang puso ni Vice. Ito na yung hinihintay nya ng tatlong taon. Ang taong hinahanap ng kanyang puso. Ang taong pinakamamahal nya. Tumayo si Vice sa pagkakahiga at dumiretso sa banyo. Kinagulat naman nina Vhong at Billy ang pagka alerto ni Vice. They finally got a hint who's the person that was looking for Vice.

"Bestie!!!! Sabi ko naman sayo!!! Bilis mag ayos ka na dyan!!!!!" tarantang sabi ni Billy.

"Brad. Bilisan mo! Magshave ka dali!" masayang sabi ni Vhong.

"Ito na. Ito na.. sabihin mo.. sandali lang.. Labas na kayo." nenerbyos si Vice. Di nya akalain na darating ang araw na ito. Na muli silang magkikita ng mahal nya. Lumabas na sina Vhong at Billy upang patuluyin ang bisita.

Nagmamadaling nag ayos si Vice. Naligo sya at nagpabango. Mula sa mala taong kwebang pigura nya ay bumalik ang gwapong anyo nito.

Nag aayos sya ng buhok nya ng biglang may kumatok sa pinto.

"Teka, ito na... " binuksa nya ang pinto at bumungad sa kanya sina Billy at Vhong.

"Oh asan na si K ?" he asked innocently.

Iba naman ang naging expresyon ng mukha ng dalawa. Iba ito sa inaasahan nyang masaya at excited na mukha ng kaibigan.

"May problema ba?" naging tanong ni Vice.

"Oo meron! Ikaw ang problema! " galing ito sa boses ng babae sa likuran nina Billy at Vhong.

Hindi sya ang inaasahan ni Vice. Sya ang babaeng ayaw nya ng makita pa simula ng dumating si K sa buhay nya. Ito ang babaeng nagdulot sa kanya ng kabiguan.

"Anong ginagaw mo dito Kay?" walang ganang sagot ni Vice at tinalikuran ang mga kausap.

"Mauna na muna kami Bestie. Kita na lang tayo. Txt mo kami.. " pagpapaalam ni Billy.

"Oo tama. Balik kami dito mamaya pagwala ng bentang HOPIA Brad. " dagdag ni Vhong at nilisan ang kwarto ni Vice.

Vice turned on the tv and lay down to his bed. Wala syang planong kausapin ang babaeng kasama nya.

"Mukhang dinaanan ng bagyo tong kwarto mo ah." as Kay trying to kill the silence.

"At kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sa ayos ng kwarto ko? " mataray na sagot ni Vice. He was not in the mood. He doesnt even want to see Kay. All he ever wanted was to be with K and not with Kay.

Nyeta bakit ba kasi magkasing pangalan pa.

"At kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sa buhay ko..?" he answered back sarcastically.

"I cared... I cared for you all the time.. Kaibigan kita and I always care for you." naluluhang sagot ni Kay.

"Ito naman. Masyadong mainit ang ulo mo. Balita ko kina Buern na lagi ka na daw ganyan.. " mahinang sabi ni Kay.

"Ay wow.. slow clap para sayo Kay. Teka. Recap nga tayo. Sa pagkakatanda ko eh.. Magkaibigan tayo DATI. Ngunit simula ng nagtapat ako sayo DATI tungkol sa lintik na pag ibig ko sayo ay naglaho ka ng parang bula. Ngayon sabihin mo sakin, kaibigan bang maituturing ng ginawa mo? Okey lang naman sakin na sabihin mong hindi pwede na ayaw mo.. hindi ... hindi yung.. iniwasan mo ko." naiiyak na si Vice. Hindi na nya maitago pa. Ang lahat ng sakit at pagdaramdam na matagal nyang kinimkim.

"Vice.. Patawarin mo ko.. Natakot ako... Naduwag lang ako.. " as Kay went near to Vice. She was hesitant to go near him. She was always been afraid.

"Alam mo Kay ng dahil sayo natakot akong magmahal pa.. Higit na sa isang babae. Oo bakla ako.. Pero kung pinakinggan mo lang sana ako.. Tong baklang to kayang kaya kang mahalin ng higit pa sa hinihingi mo. Pero tapos na yun. Wala na akong magagawa pa. Iniwan mo na ko nun. Mabuti na nga lang at nakilala ko si Karylle. Sinalo nya ko. Pinatunayan nyang nasaktan man ako sa pagmamahal ko sayo ay may kakayanan pa din akong magmahal ng bago. Na kahit kelan di hihinto ang mundo ko kasabay ng pagkawala mo. "

"Ang gusto ko lang naman ay maging lalaki ka eh.. "

"Yun nga yung pinagkaiba nyong dalawa. Para makuha ko yung puso mo at mahalin mo din ako kinailangan ko pang bagohin ang sarili ko, na kelangan ko pang magpakalalaki sayo. Na ayaw mong lalambot lambot ako. Pero si Karylle alam mo ba ... Minahal nya ang buong pagkatao ko. Kung gaano ako kabakla na minsan ay mas makapal pa yung lipstick ko sa kanya. Wala akong may narinig sa kanya. Yung tipong ako mismo yung dahan dahang nagbago para saming dalawa. Pero wala na eh. Gago lang talaga ako. Na sakin na pinakawalan ko pa.. " umiiyak na pagkukwento ni Vice. He can hardly breathe. It was really hard for him.

"Eh bakit hinayaan mo syang mawala? Why are you doing nothing?" Kay pointed out.

"She doesn't even want to see me. Tatlong taon ko na syang hinahanap Kay !! Ayaw nyang magpakita sakin!" his voice croaked.

"How can you even say that? Nasubukan mo na ba? Eh halos nakamokmok ka na sa kwarto mong ito araw araw" tanong ni Kay.

"Nawawalan na kong pag asa Kay!Mukhang tama nga si Billy.. Kahit gaano mo kakahanap sa taon pag ayaw magpakita, di mo talaga mahahanap!" He said half yelling half whispering.

Kay abruptly stood up and slapped him across his face.

And that is what he absolutely needed.

"Para saan yun?!" Vice was alarmed.

"Para matauhan ka! Wag mo ngang ikulong yung sarili mo dito. Wag ka humintong hamapin sya! Ayosin mo yung buhay mo!" Kay answered. Almost surely. Too confident.

"Thank you K... " Vice hugged her tightly.

"Pambawi ko nalang sayo yan.. Andito pala ako dahil may sasabihin ako sayo.. "She stared through Vice's eyes.

"Ano yun??" he was obviously curious about it.

"Ahmm.. Vice .. wag ka sanang magulat kung biglaan.. Ahmm.. Ano kasi.. I need to be married next week..

Can you be my----"

And the door was busted open.

A/N

Namiss you ba si K sibs? Abangan lang next chap