Bir Delinin Günlüğü

Kalp Atışlarım

***Merhaba, bu bölümü marjinalolan adlı arkadaşın son güncellemesine cevaben yazdım, bölümü okumadan önce Fikrimi Fikrine Kat adlı hikayenin 28. bölümüne bir göz atın derim , iyi okumalar ..***

Dün yeni doğmuş henüz dünyaya geleli bir kaç saat olmuş bir bebeği kucağıma aldım.Bu his oyle mükemmel ki size anlatamam, o anın hoşluğu çok başka.

Kollarımın arasında incitmekten korktuğum narin bir kelebek var sanki , hani kanatlarına dokundugunuzda toz olur uflersiniz yok olur oyle birşey yaşayacakmışcasına urkegim.

Gömleğimin yakasında gezinen minik elleri , henüz odaklanamayan şaşkın bakışları .. subhanallah..

Sanki benim çocuğummuş gibi mutluluktan gözyaşlarıma hakim olamayan  ben oysaki onun için karamsar düşünceler kurmuştum.Bu karanlık düşüncelerimin yerini hep betimleme yaptığım pamuk sekerinden hayaller aldı.Tebessümüme engel olamıyorum.

Gel gelelim marjinalolana;

Evet haklısın dünya lanet bir mekan.

Hele ki çocuk katliamlarının son hadde geldiği bir zamandayız bu nedenle yazdıklarına hak veriyorum , katılıyorum da.

Ortada bu kadar masum canına kıyım varken kıyımsızca davrananlar  ölse keşke.

Lakin yinede hayat devam ediyor.

Ölüm denen acı gerçeklik kanı dondursada doğum denen mucizevi olay tüm sıcaklığıyla buzları çözüyor.

Yaşamıda devamlı kılan bu bence.

O bebeği görünce kafamda bu dusunceler raks etmeye başladı.

Ne zaman onu kucağıma alıp kalbimin üzerinde minik kalbinin atışını hissettim , karamsar düşüncelerim poff diye dağılıverdi.

Bide kız çocuğu nasıl bir sevimli anlatamam size :)

Hastane servisinde dolaşırken rasladığım bu bebekle böyle yoğun bir hissiyat yaşadıysam kim bilir kendi çocuğum olunca hangi ruh haline bürünürüm.Şimdiden gelecekteki bebegime kocaman, pamuk şekerinden bir tebessüm yolluyorum.

O zaman ne olur nasıl hissederim bilmiyorum lakin tek bildiğim herşeye rağmen yaşamak çok güzel.

marjinalolan a selam olsun.sevgilerimle..

Merin demofren..