Lina

6.Bölüm

...
Ağlamaktan şişmiş kızarmış gözlerim ona doğru bakıyordu.
Selim..
Beni burada bulmasına şaşırmıştım.Ne işi vardı? Yoksa sevgilisiyle mi buluşacaktı? Bir süre sessizlik girdi aramıza.Selim yanıma otururdu ve yüzümü dikkatlice izledi.

"Ne olduğunu anlatmak ister misin yoksa bir süre daha sessiz mi kalalım?"

Başımı yerden kaldıramıyordum çünkü gözlerinin içine nasıl bakardım hele bu haldeyken.

"Pekala susalım.Ama yanında kalacağım."

"Yanındaki kız kimdi?"

Birden ağzımdan dökülüverdi bu kelimeler.Ne cesaretse benimki de.Artık sormuş bulunmuştum ve cevabımı bekliyordum.

Selim hafif gülümsedi:
"Üvey kardeşim"

O iki kelime öyle içimi rahatlattı ki midemdeki katledilen kelebekler dirilişe geçiyordu.Selim ardından devam etti;

"Baba tarafından üvey kardeşim olur.O da buralara geldi bir kaç haftalığına sürekli gezmek dolaşmak istiyor aynı zamanda da alışverişkoliktir.Annem de ona göz kulak olmamı istiyor."

Ona sebepsiz yere olan kızgınlığım dinivermişti.Onu dinlerken artık yüzümü kaldırabilmiştim.Gözlerimiz buluşuyordu bir noktada.Bana meraklı gözlerle bakıyordu.

"Böyle güzel bir kızı bu saatte kim bekletmiş bakalım?"

Anlamıştı halimden.Karşısında süslenmiş,giyinmiş birini bekleyen bir kız vardı.Ama bi dakika.....BANA GÜZEL DEDİ??? GÜZEL??? BEN??....

Yutkunarak başladım anlatmaya.Keremle tanışmamızın hikayesinden beni bu saate yalnız bırakmasına kadar...Selim sessiz kaldı bu konuda.Tek dediği şu oldu:

"Elbet bir sebebi vardır."

Ona katılmayarak;

"Ben öyle olduğunu düşünmüyorum.Mesaj atabilirdi."

Selim konuyu değişrirdi birden daha eğlenceli şeylerden bahsettik.Küçükken üvey kardeşine ne işkenceler yaptığından,çizime kaç yaşında merak duyduğundan..
Saatler geçiyordu gece yarısına yaklaşıyorduk eve bu sefer de geç gidersem benim için iyi olmazdı.Banktan kalkmıştık ve caddelerde geziyorduk etraf ışıklarla dolu rengarenkti dükkanlar süslenmişti şimdiden doğru ya yarın geleneksel şenliklerimizden biri olacaktı.Selimle o caddelerde gezmek o kadar güzeldi ki.Yavaş yavaş eve doğru yürüyorduk ne kadar geri çevirsem de bırakmakta ısrarcıydı ve bu saatte yalnız bırakamam seni,güvenli değil diyordu.İkimizde ağır adımlarla yürüyorduk sanki birbirimizi bırakmak istemiyormuşuz gibi.Evin kapısına yaklaştık.Selim yine o iç ısıtan gülümsemesiyle konuşmaya başladı;

"İyi geceler Lina, yarın görüşürüz"

"İyi geceler, dert ortağım olduğun için teşekkür ederim"

"Ben yanındayım"

Diyerek o gülümsemesiyle ellerini cebine koyarak arkasını döndü ve dış kapının merdivenlerinden indi.Kapının anahtarlarını çantamdan çıkarttım ve kapıya yerleştirdim ve arkamdan yabancı bir ses bana seslendi;

"LİNA!!"

Yorumlarınızı ve votelarınızı bekliyorum canlarım teşekkür ederim şimdiden:)