Kung Ika'y Mawawala [complete!!!]

Chapter 30

Date uploaded : 2-16-15

AN. Hinay hinay lang sa pag-re-request ng update... BZ lola nyo sa trabaho... hindi kasi ako fulltime writer.. 

Chapter 30

Ysabelle

"Hey, You're awake."

Unti--unti kong iminulat ang mga mata ko. Madilim ang kwarto dahil nakasarado lahat ang mga kurtina, pero maaaninag mo sa labas na mataas na ang araw. Pinilit kong tumayo pero masakit ang buong katawan ko. I am definitely not the athletic type, kaya masyadong napwersa ang katawan ko sa extreme sports na pinag-gagagawa namin kahapon ni Shaun. Halos hindi ko maikilos ang buong katawan ko. My body is sour all over. 

"You're here." 

" I came as soon as I can." 

"Pero paano yung mga meeting mo. Ang alam ko importante yon." 

Hinawanawakan nya ang kamay. 

"Nothing is more important than you. Everything can wait aside from you." 

Nag-init ang mukha ko sa sinabi nya. I was so touched by his words and actions. 

"You should not worry yourself too much. Wala namang masamang nangyari sa akin. Shaun and I were just goofing around. " 

Tinignan nya ako na parang hindi sya makapaniwala. 

"You call that goofing around? And tumalon sa bridge, mas lalo na sa plane? You're not an extremist like Shaun. What if something happened to you? I swear, I will never forgive him. Kahit na kapatid ko pa sya." 

"'Wag ka namang ganyan. Ginusto ko naman yon e. " Pinagtakpan ko si Shaun dahil maganda naman ang intentions nya and I know he did it for my own good. "And besides, curious ako sa mga kinahihiligan nyang gawin. "

"I don't believe you. You were never the sporty type. " 

"Let's just drop it, Ok? Tapos na yon e. Hindi ko na rin uulitin. Masakit sa katawan."  Nginitian ko sya at pinilit ko ang sarili kong bumangon. 

"Don't get up. I'll get your breakfast." 

"'Wag na Aldrin, nakakahiya naman sa 'yo. Kaya ko namang pumunta sa kitchen. I just need a munute. Hindi pa masyadong gising ang diwa ko." 

"No. You stay there. " 

"Adrin.... " 

"I insist. And besides, you look like a ghost."  He smirked at me at mabilis na nakalabas si Aldrin ng kwarto bago ko pa sya mapigilan. 

Hala! Ano kaya ang itsura ko? Kahit na masakit ang buong katawan ko ay pinilit kong pumunta sa CR at halos mapaluwa ang mata ko sa itsurang nakita ko sa salamin. Tama nga ang sinabi nya, I look like a ghost. My skin is so pale! Para akong walking dead, minus the part na naaagnas. Haist!!! Nakita ako ni Aldrin ng ganito kapangit! 

Naghilamos at nag sipiliyo ako. And I tried my best to look decent kahit kaunti. Nagpalit na din ako ng damit. Hindi pa pala ako nakapagpalit, yung suot ko kahapon, iyon pa din ang suot ko hanggang ngayon at puro alikabok ito. How in the world did I manage to sleep soundly last night? Ay oo nga pala, hilong hilo nga pala ako na kahit siguro nababalot ako ng putik makakatulog ako. 

Nakahanda na ang breakfast for two sa balcony ng pumasok ulit ako sa kwarto. And from the looks of it, mukhang bagong luto ang mga ito. 

"Hmmmm... marunong palang magluto ng french toast si Ana." I was referring to our new maid. " At masarap a." 

Ngingiti-ngiti lang si Aldrin. 

"I'm glad you liked it." 

Napatitig ako sa kanya ng matagal. Wait lang...