Mafia Park Jimin

12

hellööö bebeklerim ben geldim.  

Aktiflik düzelicek artık.

neden vote vermiyorsunuz lütfen yapmayı böyle yav.

birde zahmet olmazsa satır arası yorum yapın yavv.

iyi okumalar

:)

biraz geriledim

"jimin sanırım-

Jimin: SUS SİNİRİMİ BOZMA

"j-jimin bağırma"

ellerini masaya koydu ve üzerime eğildi.

Jimin: sana dedim ki artık benden bir şey saklamıycaksın

" Senden bir şey saklamadım"

Jimin: YALAN SÖYLEME, seni korumayla gönderdim sen korumanın yanından kaçmışsın

"N-ne"

Jimin: bilmemezlikten gelme

dedi ve hızlıca yüzüme vurdu.

hızlı vurmasının etkisinden dolayı kafam sol tarafa düştü. gözlerim dolmuştu.

Jimin: kendi kendime diyorum ki bir suçu yok kötü davranma jimin. ama sen inadına gelip gel ağzıma sıç diyorsun.

bir şey söyliyemiyodum kitlenmiştim. hızlıca kolumu tuttu ve yerimden kaldırdı ardından hızlı adımlarla hastaneden çıkardı. kolum acıyordu fakat fazla sinirli olduğu için bir şey söyliyemedim. arabaya bindirdi ve eve sürmeye başladı.

göz yaşlarım hızlıca akıyordu. arada küçük küçük hıçkırıklar çıkıyordu ağzımdan.

Jimin: AĞLAMA ARTIKK

bağırınca ağlamam hızlanmıştı.

araba durdu ve eve geldik beni arabadan indirip eve soktu. sessizdi ev kimse yoktu.

en alt kattaki odaya getirdi ve beni içeri attı. 

"ben bişey-

sözümü kesmişti

JİMİN: SUS bura kal aklın başına gelsin

dedi ve kapıyı kapatıp kilitledi

"YA YEMİN EDERİM Kİ BEN BİR ŞEY YAPMADIM" 

Kapıya vurmaya başladım

"lütfen çıkar beni burdan gerçekten hiç bir şey yapmadım"

sırtımı kapıya dayadım ve yavaşca yere oturdum

"hiç bir şey yapmadım"

ağlıyordum çünkü zor bir durumdu.

keşke beni seven bir babam olsaydı beni kurtarır teselli eder severdi.

ama yok. galiba benim kaderimde acı çekmek var. tamda jiminin iyi biri olduğunu düşünmeye başlamıştım ki yine hayatımı boka çevirmeye başladı. 

ben hiç bir şey yapmadım ki

koruması dediği kişi beni başkalarının eline verdi.

vurdular

soğuğa bıraktılar

bayılmamı sağladılar

bunlar benim suçum değilki. ben bir şey yapmadım ki

*

uzun zamandır sadece yerde oturup karşımdaki boş siyah duvara bakıyordum. bomboş oda ve ben sadece böyleydik. 4-5 saat olmuştu bu odada tek başıma kafayı yediğim süre. ne giden vardı nede gelen. uykum gelmeye başlamıştı. doğruya ya daha yeni hastaneden çıkmıştım. serum yemiştim. oksijen almam gerekiyordu ama ben penceresi bile olmayan tozlu bir oda da kilitliydim.

kapı açıldı ve zorlukla kapıya baktım. jimindi. yorgundum ve tepki veremiyordum. 

Jimin: kalk seni çıkartayım burdan.

lafını ikiletmeden ayağa kalktım.

Jimin: söz dinliyorsun. ama buı yanlış yaptığın gerçeğini değiştirmez.

odadan çıktık derin bir nefes aldım. üst kata çıktık karşımda o koruma vardı.

sinirlenmiştim.

"LANN İT HERİF OROSPU ÇOCUĞU NİYE YALAN SÖYLÜYORSUN SÖYLESENE HA SÖYLE GERÇEKLERİ SÖYLE ADAMSAN SÖYLE. PEZEVENK"

Jimin iki kolumdan tuttu ve beni sarstı.

Jimin: KAPA ÇENENİ.

"N-neden beni düşünmüyorsunuz, neden dinlemiyorsun."

ayakta duramıyordum. 

"neden ben hep acı çekiyorum. dinle bi dinle yapmadım ben bir şey. ben hiç bir şey yapmadım"

jimin: jungkook yukardaki odaya götür onu.

*******************************************************************

kısa oldu biliyorum ama devamını atarım bugün.