Mafia Park Jimin

27.

bi an duraksamıştım dinlemeye devam edip etmemek arasında kararsız kalmıştım. tam aşağı inicekken

rm: eğer aşıksan bu kıza, bongcha'yı uzaklaştır kendinden jimin

jimin: hyung aşk falan yok sevgi yok ne minseoya ne bongchaya

daha fazla dinlemeden aşağı indim jimin kafasını çeviirp bana baktı

jm: hayırdır nereye

- hastaneye hatırlatırım ben doktorum

jm: kapıda şöför var bıraksın seni

- umarım yine beni birilerini vermeye kalkışmaz bu da

dedim ve kapıya yöneldim ardın çıktım evden arabaya bindim ve yola koyulduk.
kaçamıyordum, kaçsam buluyolardı zatende ben niye onun elinden kurtulmak için çabalamıyordum.
kaçma fikri neden aklıma gelmiyordu.
ailemi bulurlardı, zarar verirlerde kardeşim ve annem dışında kimsem yoktu benim.
peki niye ben o beni öptüğünde onu ittirip uzaklaşmasını sağlamak yerine karşılık veriyordum

sorular, sorunlar kafamı içinde dönüp dolaşıp beni zor duruma, çıkmaza sokuyordu.

düşüncelerimin sonunu getirmiştim çünkü varmıştık hastaneye arabadan indim ve içeri girdim.

odama çıktım ve sandalyeme oturup gözlerimi kapattım kafamı dinlendirmem lazımdı herkesden her şeyden uzaklaşmam lazımdı ama hayat bana o kadar acımasızca davranıyorduki hiçbir şey mutlu etmiyordu beni.

aniden kapım açıldı bu odada yol geçen hanına dönmüştü iyice

hyremi: ne oyalanıyorsun hala 5 dk sonra ameliyatın var.

ah tamamiyle unutmuştum

ayağı kalktım ve kapıdan çıktım

hyerimi arkamdan geliyordu bi yanda konuşuyordu

hyerimi: neyin var seni bi atarlı giderli bi mutlu bi duygusalsın. hamileyim de de bi bayılayım burda

- saçmalamayı kes hyerimi

dedim ve üstümü değiştirmeye gittim ardından ameliyathaneye girdim kim bilir kaç saat sürcek operasyona başladım.

.
.
.
saat 22:30

odadamda toparlanıyordum saat 14:30 da girdiğim ameliyatdan az önce çıkmıştım 10 saat yorucuydu fazlasıyla. hastaneden çıktım ve kapının önüne bakındım söför yoktu belkide gelmiyecekti. bunu düşünürken önümde siyah bir araba durdu içinden iki tane takım elbiseli adam çıktı

a1: bizle geliyorsun güzellik hadi

- hadi len ordan yavşak nereye geliyormuşum

a2: asiliğin bize sökmez atarlı güzeliik bin
dedi ve kolumdan tutmaya çalıştı

anında elimi çanatama attım ve içindeki biber gazını çıkartıp adamların suratına sıktım tüm gücümle koşmaya çalıştım.

nefes tükenince ara sokaklardan birine girdim. telefonumu çıkarttım tam o sırada jimin aradı

jm: sen beni her seferinde dellendircekmisin saat 12 nerdesin sen

- y-yardım etmen lazım

jm: noluyor hastanenin ordayım nerdesin sen

- 100-150 metre ileri gel bi ara sokaktayım onlar beni bulmadan gel.

telefon kapanmıştı 2-3 dakika sonra jiminin arabasının sokağın başında görmemle direkt bindim fakat diğer araba arkamızdaydı bunu fark etmemle

- sür arabayı arkadalar

dikiz aynasından arkaya baktı ve son gazla ilerlemeye başladı

jm: kim bunlar, göremiyorum

- tanımıyorum önümü kestiler bizle gelceksin deldiler biber gazı sıktım kaçtım.

adamlar bize yaklaşmıştı birden oluşan gürültüyle bizim arabaya ateş ettiklerini gördüm

jm: siktir

jimin silahını çıkarttı ve camdan ateş etmeye başladı

arabanın sol tarafına geçtiler benim olduğum taraf

jm: eğil

tam eğilecekken onlar hızlı davrandı ve kurşun kolumun üst kısmından girdi acıyla inlemem arabayı doldururken jimin gazı köklemişti adabayı adamların arabasının üstüne doğru sürerek onların kaza yapmasına sebep olmuştu kurtulmuştuk jimin rahat bir nefes verdi bana döndü

kan kaybediyordum aşırı terlemeye başlamıştım. vücudumdaki sıcaklık seviyesi düşüyordu bu hem üşümemem hem de uykumun gelmesine neden oluyordu uyumamam gerekiyordu

jm: iyimisin

endişeli çıkan sesine cevap verme gücüm yoktu
yaralı bir insan 15 dakika içinde müdehale altına alınması gerekirken ben 1 saatir kan kaybediyordum

sorusuna cevap vermediğinde endişelendi

bi elini saçıma yerleştirdi ve hafiften okşadı
jm: iyi misin güzelim

____________________________________
GÜZELİMM