Baby | Zaylena

"I'm going with Louis."

"Öpüştünüz mü!" diye çığlık atan Taylor'a baktım. Utancımdan sesimi bile çıkaramıyordum.

"Elena şu an kıpkırmızı oldun." dedi sevinçle.

"Ve onun dudaklarına yapışan bendim." dedim utanarak.

"Sonunda dualarım kabul oldu! Şu an ne kadar mutlu olduğumu tahmin bile edemezsin!" dedi.

Kahvemden bir yudum aldım. Üşümüş olan parmaklarımı bardağa sardım. Şu an yerin dibine girmiştim.

"Elena, farkettin mi?" dedi. "Neyi?"

"Önce yakışıklı olduğunu söyledin, dün gecede onu öpmüşsün." dedi. Uzun bir süre sessizce durarak  "Sencede çok hızlı değil mi?" diye ekledi.

Omuzlarımı bilmiyorum anlamında yukarı aşağı salladım. "Bende bilmiyorum sadece o am öyle olması gerekiyordu." dedim.

"Seni yargılamak için söylemiyorum ama eğer onu sevmiyorsan böyle şeyler yapma." dedi. Yüzü bir anda ciddileşti. Konu Zayn olunca Taylor çok ciddi birine dönüşüyordu.

"Öyle biri değilim Taylor." dedim. Aramızda gergin bir hava oluşmaya başlamıştı. Sabahtan beri bana Elena demesinden bir şey anlamalıydım zaten.

"Ne duymak istiyorsun bilmiyorum ama öyle biri değilim. İnsanların duygularıyla oynamam ben. Babam pezevenk olabilir fakat ben öyle biri değilim." dedim. "Ve sana yemin ederim ki babamın öyle biri olduğu hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu." diye ekledim.

"Sen? Bir dakika—"

"Sen bizi mi dinledin Elena! Ne hakla böyle bir şey yapabilirsin!"

"Dinlemedim Taylor! Sadece dediklerinizi istemeden duydum! Ki duymam da gayet mantıklıydı çünkü aynı arabada arkanızda oturuyordum!" diye bağırdım.

"Randevunuzda bile benden bahsediyordunuz!"

"Elena asıl konunun Zayn olduğunu biliyorsun! Onunla oynamana müsade etmeyeceğim! İki gün önce tanıdığın bir adamı öpemezsin!" diye bağırdı suratıma.

"Tabi eğer orospu değilsen..."

"Hey neler oluyor bu sesler de ne?" diye içeri giren Zayn'e baktım. Gözlerimi devirip yukarı odama çıktım. Ağlama isteğimi bastırmam gerekiyordu fakat yapamıyordum. Zayn'i kullanmamıştım ki. Ah aptal kafam neden böyle bir şey yaptım ki? Neden öptüm? Refleks olarak yaptığımı biliyordum ama ne olursa olsun onu öpmemeliydim.

İçerden gelen sesleri duyunca düşüncelerimden kurtuldum. Zayn, fısıldayarak bağırmaya çalışıyordu.

"Sen ne yaptığını zannediyorsun Taylor?"

"Hiç bir şey yapmadım Zayn."

"Ona neden böyle şeyler söylüyorsun? Onun neler yaşadığını biliyorsun?"

"Zayn tamam konuyu kapat."

"Ondan özür dile."

"Hayır böyle bir şey olmayacak."

"Sana ondan özür dile dedim Taylor."

"Zayn saçmalıyorsun."

"Taylor asıl sen saçmalıyorsun? Ne zamandan beri böyle biri oldun sen? Artık seni tanıyamıyorum."

Merdivenlerden gelen ayak seslerini duyunca hemen yatağıma oturdum. Gözlerimde ki yaşların akmasına engel olamıyordum. Gerçekten orospu gibi mi gözüküyordum? Ama öyle biri değildim gerçekten.

Kapımın çaldığını duyduğumda gözümdeki yaşları sildim ve "Gir." dedim. Kapıya baktığımda Zayn'in bana baktığını gördüm.

"İyi misin? Seni merak ettim." dedi. Kafamı olumlu anlamda salladım. Göz yaşlarımı silmeye devam ettim.