İnstagramdaki Tanımadığım Kız

İhanet

Ertesi sabah erkenden uyanıp ödevlerimi yapıyorum . Dünkü olanlar beni öylesine etkisi altına aldı ki , instagramdaki kızı düşünmeden duramıyorum . Hem bir süre Kafam biraz dağılsın , sorumluluklarımdan kurtulup şu yaşananlara odaklanabileyim diye ödevlerimi hemen bitirmek istiyorum .
Ödevlerim bittiğinde saat çoktan 11.30 olmuş oluyor . Zaman geçirmek için instagrama giriyorum . Evet 1 yeni mesaj daha .
Mesajda :
"Gelirken en sevdiğin kitabı , Tolstoy - İnsan Ne ile Yaşar 'I da getir . " yazıyor .
-"En sevdiğim kitabı nereden biliyorsun ? " diyorum
20 Saniye sonra yanıt geliyor .
"Seninle ilgili olan her şeyi biliyorum ."
"Saçmalıyorsun . " yazıp , instagramdan çıkıyorum .
Kendime bir kahvaltı hazırlayıp yiyorum . Sahanda Yumurta , kızarmış ekmek ve Filtre Kahve .
Annem sabah çoktan işe gitmiş .
Ardından odama çıkıyorum ve Kitabı alıp huzurevinin yolunu tutuyorum .

Huzurevine ulaşmam yaklaşık 40 dakika sürüyor . Adresin altında "Ege Çakıl seni bekliyor olacak ." Yazıyor .
Huzurevinin lobisine girdiğimde yanıma hemen yaklaşık 90 yaşında olduğunu tahmin ettiğim biri yaklaşıyor . Ve :
-" Sen Yankı olmalısın . Ben Ege . Hoşgeldin . Kitabı unutmamana sevindim ." diyor .
-"Merhaba . Hoşbuldum . " diye karşılık veriyorum .
-"Tolstoy en sevdiğim yazardır . Artık gözlerim eskisi kadar iyi görmüyor . Bana kitaptan birkaç sayfa okur musun ? " diye soruyor .
-"Tabiki ." diye karşılık veriyorum .
Odasına geçiyoruz ve İnsan ne ile Yaşar 'ın ilk hikayesini tane tane okuyorum .
Ege bey 'in sanki ben okudukça gözleri doluyor . Kitap bittikten sonra ise , sohbet etmeye başlıyoruz . Ege beyin kimi kimsesi yokmuş . Hiçbir zaman evlenmemiş , hiç çocuğu olmamış .
Eskiden Kitap okumanın hayattaki en büyük tutkusu olduğunu ama Artık gözleri iyi görmediği için bunu yapamadığını söylüyor . Ve :
"Gençliğime dair en çok özlediğim şey okumak . " diyor .
Bu beni çok etkiliyor ve birden , ona :
"İsterseniz her cumartesi gelip size kitap okurum . " diyorum .
Bunun üzerine , Ege bey'in duygulandığını ve gözlerinden birkaç damla yaş süzüldüğünü görüyorum . Teklifime çok ama çok seviniyor .
10 dakika sonra , kalkıp bana raftan bir kitap alıp bana uzatıyor .
Ve ekliyor :
-"Bu senin genç adam ."
Kitabı alıp , adını okuyorum . "Dostoyevski - Ezilenler "
- "Teşekkür ederim diyorum ." nazikçe .
Sonrasında
-  "Artık gitmeliyim . Haftaya mutlaka tekrar geleceğim ." diyorum . Vedalaşıyoruz ve odadan çıkıyorum .

Huzurevinden çıktığımda , uzun süredir ilk kez bu kadar mutlu olduğumu ve içimin sıcacık olduğunu düşünüyorum .
Genelde sıkıcı bir hayatım vardır. Anne ve Babam sürekli çalışır . Akşamdan akşama karşılaşır , en fazla birkaç kelime ederiz . Aramızda Çocuk - Ebeveyn bağı sanki hiçbir zaman olmadı .
Okulda da sosyal biri sayılmazdım .
Huzurevininden çıkalı henüz 5 dakika oluyor ve telefonumdan gelen bildirim sesini duyuyorum .
oceanbreak47 'den bir mesaj .
"Umarım keyif almışsındır . " diye başlıyor .
Ardından bir mesaj daha geliyor .
"Kitabın 78.sayfasını aç ."
Ne ? Kitaptan nerden haberi var ?
Dediğini yapıyorum ve yere bir not düşüyor .
Notta :
"Yeniden Merhaba Yankı . Şimdi senle ilk ciddi oyunumuzu oynuyoruz . Buradaki Yazanları dikkatli oku Yankı . Nilüfer Çay bahçesine gideceksin . Saat 15.30 gibi . 7. Ya da 15.masaya otur . İkisi de olur . Masanın altına bantla birer güneş gözlüğü yapıştırdım . Onu direkt olarak tak . Kimse seni tanımamalı . Bir çift gelecek bahçeye . Onları gördüğünde anlayacaksın aradığın çifti . Yakınlaştıkları bir anda fotoğraflarını Çek . Sonra ne yapman gerektiğini kendin anlayacaksın zaten . Bu dediklerimin hepsini mutlaka yap . Önemli olduğunu anlayacaksın . "

Şok içinde kalıyor . Bu kız beni ne sanıyor . Ajan falan mı?
Ama dediğini yapacağım . Ne olabilir ki ?

Saat 15.30 a çoktan geldi . Dediği gibi Nilüfer Çay bahçesine gelip 7.masaya oturdum . Masanın altına bantlanmış , kocaman güneş gözlüğünü alıp taktım  ve beklemeye başladım .

Çifti gördüğümde aradığım kişiler olduğunu anlayacağımı söylemişti . Çay bahçesinde şuan 3 tane çift var . Hiçbirini tanımıyorum .

Saat 15.37 de 2 kişi daha bahçeye giriş yapıyor . İrice uzun bir adam ve yanında kısa , zayıf bir kadın .
Çift iyice yaklaştıklarında anlıyorum .
Kadın , Yengem .
Amcamla  7 ay  önce evlendiler . Yanındaki kişiyi tanımıyorum . Oturup birer çay söylüyorlar ve konuşmaya başlıyorlar .
5 dakika sonra , el ele tutuşmaya başlıyorlar . 
"Umarım , kardeşi veya kuzeni falandır ." Diye düşünüyorum ve soğuk soğuk terliyorum .
Ama hayır .
Birkaç dakika sonra öpüşüyorlar . Hızlıca 3 kare , fotoğraflarını çekiyorum .
Dikkat çekmemek için masada biraz daha oturup masadan kalkıp , hızlıca çay bahçesinden çıkıyorum .
Yaşadıklarıma inanamıyorum . Hızlıca eve geçip odamın kapısını kilitliyorum . Ve Ailemizin , Amcanların , Yengemlerin , Dedemin ve Halamların da ekli olduğu aile Whatsapp grubumuza , fotoğrafları atıyorum .
Sorgulamamaları için de ,
"Arkadaşlarımla çay bahçesinde otururken tesadüfen  gördüm . " diye bir açıklama yazıp , fotoğrafları yolluyorum .

Hemen ardından bir bildirim geliyor .
couldbreak47 den 1 mesaj :
"Rica ederim ."