Aptal Aşık (Düzenleniyor)

~6~

Ben daldığım sırada zil çaldı kitapları çantama atıp yürümeye başladım. Çıkışa geldiğimde titreyen telefona baktım arayan annemdi.

"Kızım nasılsın"

"İyi sen"

"Bende iyiyim ben bugün evde değilim iş için yurtdışındayım. En fazla iki güne gelirim."

"Ha tamamda zaten ben sana bişey soylicektim."

" evet?"

"Nehir'lerle ben ,eda,öykü felan filan pijama partisi yapıcaz. Nehir'lerde izin veriyor musun?"

"Hm tamam canım gidebilirsin. Ben seni ararım öptüm baybay"

" tamam sagol görüşürüz"

İzin de aldığıma göre artık düşüncelerim olmadan kafa dağıtabilirdim.

Cebimden arabanın anahtarını alıp kapıyı açtım. Kontağa anahtarı yerleştirdim. Saatte 100 km' yle sürmeye başladım. Nehir'e:" eve uğrayıp gelicem." Diye bir mesaj attım. Nedense içimde kötü bir his vardı. Ve bu his hep haklı çıkardı. Neyse deyip yola odaklandım. Saatr baktım. 16:12 okuldan çıkalı 12 dakika olm7ş. Allah'tan ev yakın deyip tekrar kendimi yola verdim. Herşey sakin gidiyordum ki birden bir sallandım. Etraf karardı.

********

Uyandığımda hava kararmış bir şekilde arabanın içindeydim. Saate baktım 17:47 of olamaz deyip doğruldum. Başımdan akan kanı görünce hırkamla sildim. "Neler oluyor?" Dedim kendi kendime. Arabadan çıktım. Arkadan birşeyin çarptığına eminim. Arabanın kaportasına doğru ilerledim. Arka farlar Kırılmıştı. Ağzımdan istemsizce bir "hassiktir"kelimesi çıktı. "Hangi şerefsiz yapıp kaçtı ki bunu of allahım of bunlar hep brni bulur" deyip kaportaya bi de ben yumruk attım. Sinirlerime daha fazla hakim olamayarak küfürler yağdıra yağdıra arabay bindim. Telefonuma gelen "17 yeni mesaj" bildirimini görüp hepsini okudum. Nehir 'dendi hepsi. Cevap olarak "ufak bi kaza geçirdim. Geliyorum." Diye bi mesaj atıp. Arabayı sürdüm. Eve vardığımda üstüme beyaz "79" yazılı kısa kollu tişörtümü giydim. Altımada siyah bir kot pantolon giydim. Yanıma aldığım çantayada pijama,şarj aleti,krem,tarak vs. Gibi şeyler koyduktan sonra kapayıp omzuma attım. Telefonumuda arka cebime atıp aşağı indim. Merdivende telefon çaldı. Arayan nehir.

"Alo?"

"Nerdesin kızım sen ?!"

"Öldüm de tabuttan konuşuyorum.(bana özgu bi espri)"

"Oof.sen espri yapcaksan biz yaşamayalım ya. Neyse ne zaman gelcen?"

"On on beş dakikaya ordayım"

" tamam"

"Baybay" deyip telefonu kapattım.

Mutfağa uğrayıp su içtim. Ayağımada siyah converslerimi giyip arabaya atladım. Bu sefer temkinli bir şekilde sürüyordum gerçekten. Nehir'lerin evine on dakikada varmıştım. Zili çaldığımda kapıyı tabiki nehir açtı. Ve bana soran gözlerle baktı. Gel içerde anlatırım deyip salona geçtik. Salonda sadece eda ve öykü vardı. 7 kişi olmalıydık. Kalanlar gelene kadar bende nehirle konuşurdum işte deyip onu odasına sürükledim.

Geçirdiğim ufak kazayı anlatıp : "artık partiye başlayabilirmiyiz diğerleri nerde?" Dedim.

İki dakikaya zil çaldı ve rümeysa'yla buse geldi. Hoşgeldiniz dedik. Ve artık eksiğimiz 1 kişiydi.

Onları beklerken benden çıkan parlak fikirle : "şişe çevirmece oynayalım mı?" Dedim.

Herkes kabul edince deee gelsin sorular,gelsin çılgınlıklar :D

*****

İlk şişe dönünce soru kısmı rümeysa' ya cevap ta bana geldi. Of hiç şaşırmadım.

"Gerçekten sevdiğin kişi?" Dedi.

Yaw sanki bilmiyosunuz. Hepiniz bir alemsiniz. Teallam ya!

"Of sanki bilmiyosun yaa deniz işte!" Dedim. Yanaklarımın kızarmasını gizlemeye çalışarak önüme döndüm.

Kapının çalma sesiyle hepimiz oraya döndük. Gelen de eksik konuklarımızdı. Artıık partimize başlayabilirdik...

Meraba arkadaslar.umarim begeniyosunuzdur. Lutfen vote ve yorum yapin. Ve sizden ricam @bzcuelf adli kisinin psikomanyak hikayesine goz atmanizdir. Gercekten super :). Sizleri seviyorum. Gorusmek uzere :D