It's been a month simula nang ikasal kami. Akala ko magiging madali lang ang buhay ko dahil hindi naman namin kailangan magkibuan. Pero hindi ko inaasahan na magiging impyerno pala ang buhay ko dito.
Nakatira na kami sa iisang bahay na binigay sa amin ng parents namin. After the wedding ipinadala na nila ang mga gamit namin dito. They thought that after the wedding we'll develop something like feelings between us. Nope, that's not what happened.
He acts cold towards me. I know I should expect this, but I can't deny that it hurts. Hindi naman namin mahal ang isa't isa para magpansinan na parang okay lang ang lahat.
He often shatter glasses when he's irritated to me, to my whole existence. He don't want to see me roaming around this house, he hates me.
I spend almost all the time inside my room separate to his. Kailangan kong gawin iyon para wala na siyang basagin dito.
Tonight I felt the freedom, wala siya at hindi ko alam kung saan siya pumunta. I don't know his activities and you might think I'm stupid for tollerating this kind of relationship.
It is because I can't stop this. I should not stop this or else everything will be gone from my parents. Pumunta akong kusina para maghanda ng kakainin ko. I fried the pork belly left in the fridge, sinamahan ko na ng noodles para di na ako magsasaing. I just ate my dinner peacefully. I avoid negative thoughts cause I know I'll overthink after. I checked my phone if may importan messages doon, expecting for miracle na magmemessage siya sa akin, but there's none.
"Hay!" I sighed.
"Hello" someone knocked at the door. Pambabaeng boses. Agad ko siyang pinagbuksan ng pinto at unang bumungad sa akin si Stephen. Lasing na lasing at buhat ng kung sinuman na babae. He's a mess, a total mess, habang nasa braso ng babaeng kulang na lang ay tumumba na rin.
"Yaya, saan ba room ni Stephen? Sobrang lasing na he passed out sa bar" tanong niya sa matinis na boses.
Do I look like his nanny? The fvck? "I can take care of him, ako na" I said in a stern voice. Hindi naman siya nagpatinag at nagpatuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.
"Kung ayaw mong sabihin, fine! I'll do it."
I sighed in defeat. Edi ikaw maghatid edi wala akong problema. "Doon sa second floor, unang pinto sa kaliwa ng hagdan" turo ko sa kanya dahil nagmamagaling sa paghatid, hindi naman alam kung saan ihahatid.
Hindi ko na siya tinulungan sa pagbuhat kay Stephen. Umakyat silang pareho, nang nasa gitna ng hagdan nakita kong hinalikan ni Stephen sa labi iyong babae. Nakaramdam ako ng kirot kung saan sa katawan ko. Did they just kiss infront of my face? Ang baboy tangina.
Tinalikuran ko sila tiyaka tinuloy ang pagkain ko. Hindi naman ako pwedeng makialam diba? Yes I'm his wife....pero sa papel lang. He made it clear to me.
YOU ARE READING
I Will Never Be His Wife
General Fiction"Cause I don't exist for him. He never loved me!" "I'm tired!" "I can't love you anymore"