stupid || KiriBaku

2

O günün üzerinden geçen iki ayda kendini bu kadar kaptırmayı hiç beklemiyordu Kirishima. Daha sonra bir kere bile konuşmamış olmalarına rağmen çocuğu kafasına takmıştı. Konuştuklarının ertesi günü hemen birine sormuştu çocuğu ve isminin Bakugou Katsuki olduğunu öğrenmişti. Kendisi kadar çekici bir isimdi kesinlikle.

Ayrıca bahsettiği Deku'nun sınıf arkadaşı Midoriya olduğunu da öğrenmişti. Midoriya'dan bilgi almıştı onun hakkında. Çocuğun en çok bahsettiği şey sinir sorunları ve kibriydi, ama bu Kirishima'yı soğutmamıştı çocuktan. Aksine, sinirli insanlar daha eğlenceliydi ona göre.

Konuşmalarından sonraki bir hafta çocuğu sürekli düşündüğünü fark etmişti, ikinci hafta ise onu görmek için istemsizce çaba gösterdiğini fark etti. Bunu Sero'ya anlatınca Sero gülmüş, ve bunların neyin belirtisi olduğunu söylemişti.

Daha sonra Mina'ya bahsetmişlerdi bundan. O da aynı şeyleri söyleyince kabullenmişti Kirishima. İlk başta hoşlanma olmadığını, sadece eğlendiği için böyle olduğunu düşünmüştü ama biraz daha düşününce anlamamak imkansızdı. Ondan hoşlanmıştı.

Konuşmak için zaman arıyordu ve bir buçuk aydır bulamamıştı bu zamanı. Çünkü çocuğu hiçbir yerde yakalayamıyordu. Eve ne yönden gittiğini biliyordu, Midoriya'dan öğrenmişti ama hiç yakalayamamıştı onu. Zil çaldığı anda uçup gidiyordu sanki.

Ama bugün şanslıydı. Son dersi boştu, kapıda onu bekleyebilirdi. Midoriya ona Bakugou ile arkadaş olmaya çalışmanın delilik olduğunu söylemişti ama umrunda bile değildi. Onunla konuşmak için her şeyi yapabilirdi.

Çıkış ziline on dakika kalmıştı. Bahçede oturmuş bekliyordu. Mina da onunla beklemişti biraz ama sonra sıkıldığı için gitmişti. Gideli beş dakika falan olmuştu zaten. Daha fazla beklemesine gerek yoktu yani.

Zil çalınca yerinden sıçradı Kirishima. Düşüncelere dalmıştı. Ayağa kalkarak okulun kapısına baktı ve demir kapıya ilerledi. İşte oradaydı, fazla hızlı adımlarla yürüyerek onun olduğu tarafa geliyordu.

"Bakugou!" Bakugou onu görmemiş hâlde yanından geçecekken seslenmesi yüzünden durmuş, çocuğa bakmıştı.

"Ne var, boktan saçlı?"

"Bir yere mi yetişeceksin, bu ne hız?"

"Sana ne."

"Çok kabasın."

"Seni tanımıyorum ve çok soru soruyorsun."

"Tanışalım diye buradayım ben de."

"Tanışmayalım." Bakugou yürümeye başladığında Kirishima da onu takip etti. Düzgünce konuşmadan bırakmayacaktı peşini.

"Boktan saçlı, beni takip etmeyi kes."

"Bana boktan saçlı deme o zaman."

"Boktan saçlısın."

"Terbiyesiz." Bakugou daha çok konuşmasın diye aldırmadı ona. Kimseyle konuşmak istemiyordu, hele bu kadar soru soran biriyle asla.

"Yavaş olsana biraz."

"Bana yetişememen işime gelir, salak."

"Niye bu kadar agresif davranıyorsun?"

"Niye beni takip ediyorsun?"

"Arkadaş olmak istiyorum."

"Aptallarla arkadaş olmuyorum."

"Midoriya'nın dedikleri cidden doğruymuş. Abartıyor sanıyordum ama-" Bakugou hiddetle arkasını dönmüş, çocuğu gömleğinin yakasına yakın bir yerden tutarak kendine çekmişti.

"O aptal Deku'yla benim hakkımda mı konuştunuz?!" Midoriya'yı sevmediğini biliyordu ama bu kadar olduğunu da düşünmemişti. Şu küçük cümleye bile ne kadar sinirlenmişti. Nasıl bir çocuktu bu böyle?

"Hey, hey, hey, sakin ol ve gömleğimi bırak." Bakugou gözlerini kısıp elini çocuğun gömleğinden çekti. Kirishima konuşmaya başlamadan önce gömleğini düzeltti, ama beklemenin Bakugou'yu daha çok sinirlendirdiğinin farkında değildi.

"Senin hakkında birkaç soru sordum sadece."

"Sapık mısın?"

"Arkadaş olmak istediğim için hakkında bir şeyler bilsem iyi olur diye düşündüm."

"Ve Deku'dan bilgi almayı akıl ettin. Aptal."

"Niye? O seni tanıyor nasıl olsa."

"O aptalın teki."

"Çok kibirlisin."

"Siktir git o zaman." Sanırım bundan sonrası bir işe yaramayacaktı. Bugünlük daha çok diretmemeye karar verdi Kirishima.

"Pekala, şimdi gidiyorum. Ama sonra tekrardan görüşeceğiz Bakugou Katsuki."

"Götümle görüşürsün."

'O da olur.' diye içinden geçirerek güldü Kirishima. Neye güldüğünü sormayacaktı Bakugou. Daha fazla konuşmak istemiyordu. Arkasını dönüp ilerlemeye devam etti.