stupid || KiriBaku

20

Gözünün önüne uzatılan çikolatayla kaşlarını çattı Bakugou. Kirishima sessizce çocuğun arkasına yaklaşmış, kopardığı çikolata parçasını da burnuna yaklaştırmıştı.

"Mükemmel kokuyor, değil mi?"

"Ne yapıyorsun gerizekalı?"

"Bilmem. Böyle bir şey deneyesim geldi." diye gülerek Bakugou'nun önüne atladı ve çikolatayı uzattı.

"Bana bir şey alma dememiş miydim?"

"Artık sevgiliyiz, karışamazsın."

'Sevgili' Birkaç kere yankılandı Bakugou'nun kulaklarında. Hâlâ çok garip geliyordu ve Bakugou aptal bir aşık gibi hissetmekten nefret ediyordu.

"Aptal." diyerek çikolatayı çocuğun elinden aldı.

"Farklı çikolata mı aldın? Tadı bir garipti." dedi yuttuktan biraz sonra.

"Yoo. Aynısını aldım. İçinde hâlâ biraz çikolata olan paketi cebinden çıkarıp çocuğa uzattı. "Bak."

Bakugou paketi eline alıp üstüne baktığı an "hassiktir!" diye bağırmıştı.

"Ne oldu?"

"Amına koyayım fındıklı almışsın!"

"Ne? Fıstıklı istedim abiden. Fındıklı verdiğini fark etmedim. Sevmiyor musun?"

Bakugou derin bir nefes verdi. "Fındığa alerjim var."

"NE?" Endişeyle istemsizce bağırdı Kirishima. "Ölmezsin, değil mi?"

"Hayır ama birazdan kaşınmaya başlarım. Tanrım! Şu an gebertmek istiyorum seni!"

"Ama benim suçum yok ki." Dudak büzerek kendini acındırmaya çalışan Kirishima'ya zaten sinirli değildi. Konuşma tarzı buydu, o yüzden böyle söylemişti.

"Sağ ol, boktan saçlı." derken boynunu kaşımaya başlamıştı bile. Saatlerce kaşınacaktı, her yeri kaşımaktan kıpkırmızı olacaktı. Ama garip bir şekilde yine de kızamıyordu çocuğa.

"Özür dilerim. Çok kızdın mı?" Üzgün geliyordu sesi. Bakugou gözlerini ona çevirdi. Gerçekten pişman görünüyordu.

"Hayır. Garip ama kızmadım." diye mırıldandı. Bu çocuk onu çok değiştiriyordu, bunun farkındaydı. Böyle hissetmek çok garipti. Sinirli olmamak...Bakugou'ya çok yabancı bir şeydi ama Kirishima bunu ona tattırıyordu. Sanırım istese de kızamayacaktı ona.

.

"Tanrım! Çok kötü olmuş kolların. Boynun da öyle. Offf, çok özür dilerim Bakugou!"

"Tamam önemli değil. Eve gidince krem süreceğim, izler yarına kadar geçer herhalde. Yani umarım."

"Tam bir aptalım."

"Bunu zaten biliyoruz." Hafifçe gülümsedi. Evet, gerçekten gülümsüyordu ve gülümsemek hoşuna gitmeye başlıyordu sanki.

"Gerçekten özü-"

"Kes sesini! Sorun yok dedim ya!" Bakugou sevgisini böyle belli ediyordu işte. Sertti, kabaydı belki ama sevmediği veya kötü düşündüğü için değildi. Kirishima bunun farkında olmasa her dediğine üzülürdü ama Bakugou'yu tanıdığı ilk an çözmüştü neredeyse. Zaten bu haline aşık olmuştu..