Accidentally Meet My Ex In Campaign

Chapter 9

Shaina Point Of View :

"TULONG!!"

"TULONGAN NIYO KAME PL__EASE!!"

I don't know what to do, namaos na ako sa kakasigaw pero kahit isa ay wala manlang nakakarinig, Wala ring napapadaang sasakyan at lowbat nadin ang cellphone ko
Nilibot ko ang pangingin ko sa  bawat sulok pero wala Akung nakita kahit isang taong nalalakad o kahit poste ng bahay manlang.

"WAKE UP KYLE!! PLEASE..!!" Inalog alog ko siya pero di parin siya nagigising

"HOY! WAG KANG MATUTULOG!!" Sinampal sampal ko ang pisngi niya pero wala paring Epekto.

Pinaypayan ko siya gamit ang duguang kamay ko, halos maubos na ang Lakas ko dahil sa kakasigaw at kakaiyak, medyo guminhawa ang pakiramdam ko ng gumising na siya at napaubo-ubo. Thanks g gising na siya 😭

Inalalayan ko siya papunta sa loob ng kotse at pinahiga,
diko maiwasang maiyak Habang nakikita ko siyang duguan, at nanghihina.

"Anung masakit sayo?" Kinapa kapa ko ang Katawan niya dahil sa pag-aalala

"Tell me what to do?, Gusto mo hilutin kita" Saad ko kahit di ako marunong manghilot dahil sa pagkataranta

Nagulat nalang ako ng bigla niya akung niyakap ng mahigpit na lalo kung ikinagagul-gul sa iyak . "Ayus lang ako" anya pero hindi siya mukhang okay, I Know him well, hindi niya pinapahalata na nasasaktan siya .

"Can you get my medicine at may bag" Medyo nahihirapan pa siyang magsalita, agad kung kinuha yung gamot sa pocket bag niya at pinainom ko agad sa kanya, pagkatapos ay Pinahiga ko siya para magpahinga.

Kung alam kolang magdrive ay kanina kopa sana pinalipad itong kotse, tang in*!!.

Kinuha ko yung extra towel ko sa bag ko para ipampunas sa kanya, medyo binasa ko ito ng kaunti dahil medyo tumigas na ang mga dugong nagkalat sa mukha at katawan niya.

Bumuhos ulit ang mga luha ko ng napansin kong halos mapuno ng pantal ang katawan niya, Biglang nanikip ang dibdib ko dahil sa kakaiyak kaya binuksan ko ng pansamantala ang windshield , kaya pala lagi siyang nagsusuot ng jacket para maitago ang pantal niya sa katawan .

Kinalkal ko ang bag niya para tignan kung may Dala ba siyang extra tshirt pampalit niya ,pero nagulat nalang ako ng nakita ko na gamit niya parin ang wallet na regalo ko last anniversary namin bago kame naghiwalay, at pagkabukas ko ng wallet ay bumungad ang picture naming dalawa, at sa pagkakaalala ko ay nakunan ang litratong to sa mismong unang anniversary namin noon.

"Tahan Na!" Pagpapakalma niya sakin nag narinig niya akung napapasingot dahil sa kakaiyak.

"Tahan na" Saad niya pagkatapos ay hinawakan niya ang kaliwa kong kamay at agad ko namang pinanghawak pa ang kanang kamay ko sa kamay niya ng mahigpit.

"Tang In* Mo!, Pinag-alala mo ako ng sobra! " pagmumura ko ng napangiti siya

"Ihave Stage 4 Blood cancer" hindi ako naniwala dahil nakangiti siya

"Tangina mo! , wag ka ngang magbiro ng ganyan" piniktusan ko siya sa ulo

Nagulat ako ng bigla siyang napahagul-gul sa iyak , seryoso pala talaga siya, inalis ko ang kamay kong nakahawak sa kanya at tumalikod ako, lalabas sana ako dahil bigla akung nanghina at hindi makahinga dahil sa sinabi niyang iyon , unti unting pumatak ang mga luha ko ng niyakap niya ako patalikod para pigilan, hanggang sa napahagol-gol nako at hindi kona napigilan pa ang emosyon ko. Pilit kong kumakalas Mula sa pagkakayakap niya pero pahigpit ito ng pahigpit.

"Sorry" Nanginginig ang boses niya" Diko nasabi agad sayo"
Pinilit kong kumalas Mula sa pagkakayakap niya sakin ng patalikod, pagkatapos ay tumalikod ako paharap sa kanya, sisigawan ko sana siya dahil sa sobrang inis at galit na nararamdaman ko  dahil hindi niya agad sinabi sa akin ang totoo pero , nadurog ang puso ko ng nakita ko siyang humahagulgul sa iyak,
kaya agad ko siyang niyakap  ng Mahigpit

"Nandito lang ako" i kiss him on his forehead "Hindi ako aalis sa tabi mo" niyakap ko siyang muli.

"pssssh, Tahan na"pagpapakalma ko sa kanya.

" I love you "Anya ng magtama ng Ilang segundo ang lumuluha naming mga mata.

" I love you more"sagot ko at nagyakapan kaming muli.

"Kailan pa yan?" Sinulyapan ko siya at mukhang medyo okay na siya "Kaylan kapa nagkacancer?" ipinatong ko ang ulunan ko sa mga braso niya at sabay nagholding hands kami.

"Simula nong... Nagbreak tayo" nagulat ako sa sinabi niyang iyon, matagal na pala niyang dinaramdam ang sakit niya,
Sumagi sa isip ko na baka yun din ang Rason kung bakit siya nakipaghiwalay sa akin before, kaya tinanong ko nalang din sa kanya at nagulat ako ng tumango siya.

Napaupo ako ng deritso dahil sa gulat Mula sa pagkakasandal ko sa braso niya. Huminga ako ng malalim at patago kong pinihit ang kaunting luha na lumabas Mula sa mga mata ko.

"Dont worry may 6 days and 14 hours  pa naman akong natitira" saad niya at diko na napigilang mapahagul-gul

"pupunuhin ko yun ng masasayang ala-ala kasama ka, bago ako mamata*y" naputol ang sasabihin niya ng sumigaw ako

"Shut... UPPP! " diniinan ko ang pagkakasabi ko Kasabay ng pagbuhos ng luha ko at agad niya akung niyakap

"Wag kang masalita ng ganyan!!"sinuntok-suntok ko ang likoran niya

" Babalik ka, tapos aalis karin! " daing ko

"Sorry! " Anya" sorry " hinigpitan pa niya ang pagkakayakap niya

" Paano na ako! ? "

" iiwan mo ulit akol? "

" Lumaban ka naman, kasi ako kahit nahihirapan nako lumalaban parin ako! "hinaplos haplos niya ang likod ko para pakalmahin ako pero nanaig parin ang emosyon ko.

" Let me go! "kumalas ako mula sa pagkakyakap niya at  lumabas ako ng kotse dahil parang gusto kong mapag-isa, yumipasak ako sa sahig na parang bata at sinandal ko ang likoran ko sa kotse.