Accidentally Meet My Ex In Campaign

Chapter 10

Chapter  10

Kyle Point Of View :

Masyado akung naging makasarili
Lagi kung inuuna ang kapakanan ko kaysa sa iba
Hindi ko alam na nasasaktan kona pala sila.

Pinilit kung tumayo kahit nanghihina ako,
para puntahan si Shaina to apologize
Napapahawak ako sa car, dahil hindi parin ako makalakad
ng deritso dahil sa pagkahilo.

"bakit kapa lumabas! " Nagulat si shaina ng nakita niya ako sa labas at agad niya akong inalalayan

"Namis kasi kita ee" nakita kong ngumiti siya ng palihim bago muling sumimangot.

Dumistansiya siya ng kaunti pagkatapos ay Pinagcross niya ang mga braso niya,

"Sorry" Saad ko pero umasta siya na parang walang narinig Habang nakatingin sa kawalan.

Lumipat ako ng Possition at tinapat ko ang mukha ko kung saan siya nakatingin at muli akung nagsorry with a pabebe sad face, natatawa siya pero pinipigilan lang niya at lumingon siya sa kabilang position .

"Pumasok kana sa loob, Susunod nako" Saad niya patalikod

"Bakit mo ba ako iniiwasan? " Niyakap ko siya patalikod at Naramdaman ko ang Paghinga niya ng malalim "Pansinin mo naman ako" napasingot siya

Pagkaharap niya ay diko alam na umiiyak na pala siya
"Sinasanay kolang yung.. sarili ko na wala ka! " bumuhos ang mga luha niya "Kasi diba iiwan morin ako?" tinuro niya ang sarili niya

"umalis kana!!" Tinulak niya ako papalayo at diko narin napigilan ang pagpatak ng mga luha ko.

Lumapit ako sa kanya para yakapin siya at ganun din ang ginawa niya at bigla niya akung niyakap ng Mahigpit.
"Sorry" Anya Habang umiiyak "Nabigla lang ako"

"Ako dapat yung magsorry" nagtinginan kame mata sa mata
"Kasi masyado akong naging mahina" nagpunasan kame ng luha gamit ang mga daliri namin.

"Promise magpapagaling ako " Nagyakapan kame ulit
"Lalabanan ko itong put*ang in*ng sakit nato!" lalo siyang napahagul-gul siya sa iyak.

Shaina Point Of View :

Nabuhayan ako ng loob sa sinabi niyang iyon na lalaban siya at piipliting mabuhay para sakin.

Hindi na kame nagpatuloy sa pupuntahan namin dahil sa sitwasyon ni kyle, we decided to go back home para makapag pahinga siya to prepare for his kemo therapy.

"Sigurado ka, kaya monang magdrive?" pag-aalala ko dahil Halata sa mukha niya na nanghihina parin siya

"Trust me" Anya sabay ngumiti at hindi niya pinahalata na nanghihina siya, hinawakan ko nalang ang kamay niya habang nagmamaneho para palakasin ang loob niya.

"I love you" Matamis na saad niya pagkatapos ay hinalikan niya ang kamay kung nakahawak sa kamay niya.

"I love you more" maluha luhang sagot pagkatpos ay niyakap ko siya.

Tumigil kame sa kalagitnaan ng byahe ng kina-kapus siya ng hininga, agad kung binuksan ang windshield sa magkabilaang pinto para pumasok ang hangin pagkatapos ay hinaplos haplos ko ang likoran niya habang nakasandal siya sakin.

"Enhale..... Exhaleee"

Pinipigilan kong lumabas ang luha ko para palakasin ang loob niya, sobrang naawa ako sa kalagayan niya, ayaw ko siyang nakikitang nahihirapan.

"Mahal" Anya pagkatapos ay tinignan niya ako sa mata
"Im.. . tired " hindi kona napigilan ang emosyon ko ng sinabi niya iyon kaya niyakap ko nalang siya para hindi niya makitang umiiyak ako.