Countryhumans 2021 ^~^ "2021..."

15. Bölüm: Dede

(???): Ben Selçuklu.

  Türkiye bir an duraksadı. Bu isim, ona bir yerlerden tanıdık geliyordu.

Türkiye: Yani siz... siz... benim dedemsiniz!

  Selçuklu çocuğa bütün sevgisini hediye edermişcesine gülümsedi.

Selçuklu: Evet, evladım.

Türkiye: Niçin buradasınız?

Selçuklu: Siz niçin Bozkır'daysanız, ben de onun için Bozkır'dayım.

Türkiye: Onu demek istemedim. Niçin bizimle beraber obada yaşamıyorsunuz?

  Selçuklu çadırdan dışarıya baktı. Parlak yıldızlar, karanlığın içindeki ufuk, sakin sakin yağan kar...

Selçuklu: Burası daha huzurlu.

  Türkiye telaşla ayağa kalktı.

Türkiye: Olamaz! Yoksa çocukları sevmiyor musunuz?

  Selçuklu sıcak bir şekilde gülümsedi. Sakince;

Selçuklu: Otur, evladım. Öyle konuş.

  Türkiye yerdeki minderine oturdu ve Selçuklu'ya cevap bekler bir ifade ile bakmaya başladı.

Selçuklu: Oğlum Osmanlı'yı, öz kızım olmasa da öz kızım gibi annen Kırım Hanlığı'nı, kardeşlerini, kardeşin Azerbaycan'ı, seni canımdan çok seviyorum. Sizler benim evladımsınız. Evlatlar sevilmez mi?

Türkiye: Ama "Burası daha huzurlu." dediniz. Yani siz yalnızken daha mı mutlusunuz?

Selçuklu: İnsan yanlızken...

  Selçuklu gözlerini tekrar dışarıya çevirdi.

Selçuklu: Hayatını bir kez daha gözden geçirmek için fırsat buluyor. Ancak...

  Selçuklu gözlerini Türkiye'ye ve ateşin yanında uyuyan Azerbaycan'a çevirdi.

Selçuklu: Yanımda sizin gibi iki zeki, öğrenmeye açık, cesur, yetenekli çocuklar olsun isterdim. İkimizi de ben yetiştirmek isterdim.

Türkiye: Fakat annem ve babam buna izin vermezler ki!

  Selçuklu gülümsedi.

Selçuklu: Peki sen burada, benimle kalmak ister miydin?

  Türkiye başını iki yana salladı.

Türkiye: Buna hemen karar veremem.

  Selçuklu çocuğun bu sözleri üzerine güldü.

Selçuklu: Doğru...

Türkiye: Dede, biz artık eve gitmeliyiz. Annem, babam ve kardeşlerim merak etmiş olmalı.

Selçuklu: Bu saatte olmaz. Hava çok karanlık ve gece havalar daha soğuk olur.

Türkiye: O hâlde sabah gidebilir miyiz?

Selçuklu: Söz veremem. Bir sorun çıkmazsa sizi götürürüm.

Tütkiye: Tamam.

Selçuklu: Haydi, yatağa yat. Sabah erkenden kalkman gerekecek.

  Türkiye tahta kâseyi ve tahta kaşığı kalkıp bulaşıkların toplandığı örtünün üzerine koydu.

Türkiye: İyi geceler, dede!

Selçuklu: İyi geceler!