I Believe in You and Me

Chapter 10

Chapter 10

MAHIGIT ISANG Linggo na mula ng huli silang magkita ni Ken Rose at tatlong linggo na rin ng huli niyang nakausap si Melanie. Hindi niya agad ito napuntahan sapagkat marami siyang nabinbing trabaho sa opisina. Kinailangan niyang tapusin ang mga iyon ng nag-iisa dahil hindi na pumapasok si Melanie at wala siyang makatulong.

Kanina pa siya sa loob ng kanyang kotse na nakaparada sa tapat ng bahay ni Melanie. At hindi naman nagtagal ay lumabas na ng bahay si Melanie. Halatang magsisimba ito sa suot na bestidang asul. Kaagad siyang bumaba sa kanyang sasakyan at tinawag ito. Halata namang nagulat ang dalaga at huminto sa paglalakad. Kitang-kita naman ni Aldrin ang pagniningas sa mga mata nito ng mga sandaling iyon.

"Melanie, can we talk?", aniya rito.

"About what? We have nothing to talk to Aldrin." malamig nitong saad sa kanya.

"There are more things we have to talk to. Especially about us. Di kita makontak. Hindi ka pumapasok sa opisina. Ano bang nangyayari sa'yo Melanie?",

"Oh, muntik ko na nga palang makalimutan. Empleyado mo nga pala ako. Sorry to say but, I'm resigning na. I'll just send you my resignation letter. At pwede ba 'wag ka ng magmalinis 'dyan. Walang epekto sa'kin yang pagpapatay malisya mo", anitong salat sa emosyon ang mukha.

"Bakit ba Me---',

"Wala lang. I just woke up one day realizing how fool I am to believe you and give you one more chance after what you've done to me and what I experienced from you way back ten years from now. Sa huli, ako pa rin naman ang laging masasaktan. Ang iiyak. Just because of the simple fact that you always dump me just for somebody. And I hate you for that." anitong puno ng diin ang bawat salitang binitawan. Nagdulot iyon ng matinding kirot sa puso niya kaya't bumalatay sa kanyang mukha ang di-maitatatwang sakit na kanyang nararamdaman.

"You don't know what you are saying Melanie. Hindi ako ang unang nanakit para sa iba. Pero kung yan ang paniniwala mo, okay...Fine with me. But I assure you, every word I said was all coming straight from the bottom of my heart. Yes, I'm coward before to admit that I love you all along and too afraid of the responsibilities I should owe in getting in a relationship. I never get confuse to myself until I met you. I try to hide the real me even that I will mean a big change to my personality. I always fight this feeling because I'm a feeble to face it. But still, I always lose. And that's because of the simple fact that I love you...", aniyang puno ng pait ang tinig. Nakabalatay ang hinanakit sa mga mata. Pilit na pinipigil ang damdaming nag-uumalpas sa dibdib.

"I won't dare believe your lies again. Umalis ka na", anitong sa iba nakapaling ang tingin.

"I won't force you to believe me but all I said are true. Ewan ko lang sa'yo. If what you told me that night on the beach were all true. I'll wait for you to realize that what I said today are with sincerity.Two weeks from now my wedding will be held. Saturday 3pm. I'll wait for you at the place in Antipolo where I brought you. If you won't come, that means lahat ng namagitan sa'tin sa beach at lahat ng sinabi mo ay walang halaga. That is also a sign that  I should proceed to my wedding. This is the last Melanie. Good day," aniya rito saka umalis na sakay ng kanyang kotse.

DALAWANG LINGGO ang matuling lumipas. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin siya. "Ano ka ba naman Melanie? Kaya mo pa bang mawala si Aldrin sa buhay mo?" anang isip niya. "No! ..." aniya..."Then go!", ang isa pang bahagi ng isip niya. Pero naguguluhan pa rin siya. Nasabunutan niya ang sarili saka pumikit ng mariin. Maya-maya lang ay nag-ring ang cellphone niya. Isang di kilalang numero ang  naka-flash sa screen noon.

"Yes, hello? Who's on the line please?", aniya sa unidentified na caller na yon.

"Si Bruce ito Melanie. Aldrin is waiting for you. What's stopping you?" anito sa kanya.

"I think, I won't be going Bruce. Isa pa si Ken Rose na ang pinili niya ng iwan niya 'ko sa beach---,"

"He did not left you," putol nito sa sinasabi niya saka nagpatuloy. "Ken Rose met an accident that night before that, I was the one she's talking with on phone. She told me everything that happened to her in Canada. Sabi niya, she can't afford to marry Aldrin 'coz she's still in love with her ex. She's happy when I told her about you and Aldrin. For her, it won't be difficult to tell Aldrin about her betrayal but then, nakialam ang tadhana. Naaksidente siya and because I was shock, I forced Aldrin to attend her despite the fact that he don't want to leave you. I'm sorry. Now, Aldrin desperately needs someone he can hold on. I'm afraid na magpakasal siya kay Ken Rose if he don't have you---stop him Melanie, please." anang nagsusumamo nitong tinig sa kanya. Nagliwanag na kay Melanie ang lahat! Hindi siya makapapayag na mapunta si Aldrin sa babaeng hindi naman nito iniibig.

"Thanks Bruce..."

"IT'S ALMOST four o'clock na. Darating pa kaya siya?", ani Aldrin sa sarili matapos ang sunud sunod na buntong hininga. Nasa hood siya noon ng kanyang kotse na nasa lilim ng puno. Tila malapit na siyang mawalan ng pag-asa ng marinig niya ang isang pamilyar na tinig.

"O, bakit nandito ka pa? Late na late ka na sa kasal mo ah," ani Melanie na bigla niyang sinalubong ng yakap.

"God! Melanie, is that really you? I'm glad you came. I thought it wouldn't work", aniya habang nakatingin rito.

"It wouldn't work? Ang alin?",

"I had something to confess to you. Hindi na tuloy ang kasal ko. Ken Rose had cancelled it already. Pero nung nalaman kong galit ka dahil sa inakala mong pang-iiwan ko sa'yo, I devised this plan. Di ba gumana naman?", aniya sabay hapit dito.

"Siraulo ka talaga! Kung alam ko lang! Hmmp? Nagsabwatan pa kayo ni Bruce", anitong umirap na kunwari'y nagagalit.

"If I know, mahal na mahal na mahal mo lang ako kaya hindi mo rin ako matiis na mapunta sa iba", anito saka nagpatuloy. "I want somebody who'll stand by my side and give me support. And in return she'll get my support too. She will listen to me when I want to speak about the world we live in. To my way of thinking she'll often disagree. But at the end of it all she will understand me. And that somebody is you to me, Melanie". ani Aldrin sabay hapit sa dalaga na noo'y naluluha. "Do you know why young boys are not allowed to play dolls like Barbie?", ani Aldrin sa kanya.

"Why? Kasi magiging binabae?". ani Melanie na nakangiti.

"Serious...so that at their young age they already know that girls are not toys to be played." aniya sabay luhod sa harapan nito.

"Kaya nga ng malaman ko kung gaano kita kamahal at kung gaano ako katakot na saktan ka, I ignored your presence. Maybe you can't see how much you mean to me. You were the dawn breaking the night, the promise of morning light. Filling the world surrounding me", aniya at inilabas ang pulang kahita mula sa kanyang bulsa saka binuksan sa harap nito. Ginagap niya ang kamay nito at kinuha ang singsing sa kahita.

"I have found my home here in your arms. Nowhere else on earth I'd really rather be. Life waits for us, will you share it with me?" aniya nito at agad namang tumugon habang lumuluha.

"I've always waited for this moment to come...At sabi nga ni FMG sa Pilipinas Got Talent, it's a Yes......."

SIX MONTHS  after, isang grandiyosong weddings ang naganap. Double wedding ito. Sina JERRY at KEN ROSE at ALDRIN at MELANIE. Matapos ang mahigit isang taong pagsasama ay biniyayaan ang dalawa (Melanie at Aldrin) ng dalawang malulusog na anghel. Kambal ang naging unang bunga ng kanilang pag-ibig, sina Aldnie at Meldrin. Mas punong-puno na ngayon ng pagmamahalan ang tahanang pinatitibay ng samahan.

===========================WAKAS======================