Ustunde altin harfler ile MELEZ yazan kitabi göruüce hayatiminda ne haltlar dondugunu anlamaya calistim ve kitabi alip odama gectim.
Kitapda ilk sayfasini actigimda ise gordugum resim ile şok oldum....
—————————-
Kitabin ilk sayfasında gördüğüm fotoğrafta bana benzeyen kadın. O kadar tanıdık ki. Ama bilmiyorum lanet olsun hatırlamıyorum. Peki melez ne demek.
"Melez ne demek lanet olsun" diyerek mırıldandım. Diğer sayfaları açtığımda bir mektup buldum. Mektubu okumaya başladım.
"Melez. Chloe Evans. Bu buldugun büyülü mektuptan sana selam olsun. Sen bizim dünyamızın başına gelmiş olan en kıymetli yaratılmış varlıksın. Sen bu mektubu bulduktan ve okuduktan sonra kendini imha edicektir. Kitabı okumaya devam etmeli ve Edposi ' ye , yani evine geri gelmelisin. Melez. Sen bizim tek umudumuzsun. " yazıyordu. Mektubu yere bıraktıgım anda yanarak yok oldu. Gördüklerim ve okuduklarımdan dolayı deliriyorum galiba diyerek kitabı kapatıp yere koyup kafamı ellerimin arasına aldım.
Bir anda kitap kendiliğinden açılarak bır sayfa kırmızı ışık yaymaya başladı . O anın şokuyla kitaptan uzaklaşmaya başladım. Biraz uzaklaşınca merakıma yenik düşüp kitabın yanına gittim.
"Melez kendini eğitme programı" yazan yerin altında ki dügmeye benzer yerden ışığın çıktıgını gördüm. Düğmeye bas ve olucaklara bak dedi içimdeki sürtük. Hayır basma dedi saf olan tarafım ise.
Yine sürtüğü zafer çıkararak tuşa bastım.Kitapda sayfalar hızlı bır biçimde değişmeye başladı. Bir sayfa açıldı
Sayfaya baktığımda "Başlangıç" yazısı dikkatımı çekti.
MELEZ;
Tüm dünyanın güç enerjisinin toplandıgı bedendir. Büyücü, vampir, kurtadam, melek güçleri olan melez tüm güçlerini sadece kendisi keşfederek bulabilir. Dünyada bir tek melezin oldugu için meleze kimse yardım edemez. MELEZ kitabı da bunu için vardır. İçinde yazan her kelimeyi özenle anlamalı ve uygulamalısın melez. Kendi yolunu bulmalısın. Bizim umudumuzsun. Liderimizsin. "Kiratike sadi likop" diye demelisin ve yanına kitap rehberi gelir. Böylelike sana kitapı tercime eder ve açıklar. Unutma sen bir MELEZ sin.
Pr. Stella Jhonson
Yazan değişik kelimleri söyleyip söylememek arasında kalsamda en sonunda söyledim. Tanrım! deliriyorum galiba.
"Kiratike sadi likop" dediğim anda kitapın yanında bir beden göründü. Vücüma yayılan korku dalgaları ile geri geri gittim ama o kişinin ağzından çıkan sözlerle biraz rahatladığımı hissettim.
"Merhaba Efendim. Artık sizin için çalısıyorum. Bana istediğinizi sorabilirsiniz" diyince bıraz garipsedim.Bu nasıl iş böyle.
"Neler oluyo deliriyormuyum ben yoksa ah! şaka değilmi , kamera nerede?" diyerek odada bir oraya bir buraya yürümeye başladım.
"Efendim sa-"
"Bana efendim diyip durma!" diye hiddetle bağırdım. Karşımda ki sarışın kızın yüzüne baktıgımda gözlerinde gördüğüm duygu ile kalbim binbir parçaya ayrıldı. Korku. O bişey yapmadı ki ona böyle davranmamalıyım.
"Adın ne?" diye uysal bir biçimde sordum.
"Lexi efe-" dicekken sustu.Tabi susar daha demin gürlemeni unutma. dedi içimdeki iç ses. Haklı ne diyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAFKAN MELEZ
Fantasi"Senin Ölümün Bir Başlangıç..." ••••♦ Korkum devam ederken telefondan saatime baktım. Saat tam 23.58 olduğunu gördüğümde artık korkum daha fazla artmıştı ama korksamda artık geç oldugunun farkındaydım. Saate baktıgımda bu sefer 23.59 oldugunu gördüm...
