devil may cry ⚜ stony

ᴇʟᴇᴠᴇɴ: ʟɪᴋᴇ ꜰᴀᴛʜᴇʀ ʟɪᴋᴇ ꜱᴏɴ

Steeb'in sırrını öğrendik.

Bakalım bundan sonra neler olacak...

*laughs in dmc*

༄

Tony hastane odasına girdiğinde sedyenin başındaki Peter, Wanda, Bucky ve Natasha'yı görmüştü. Adımlarını oraya doğru ilerlettiğinde yatakta yatan ama halinden gayet memnun görünen Wade'e odaklandı.

Yüzünde bir sürü yara vardı. Karnındaki asıl yara da aldıkları bilgilere göre hiç de hafif bir şey değildi ama o iyi görünüyordu. Wade esmer adamı gördüğünde gülümsedi.

"Bay Stark."

"Wade."

Tony onu biraz inceledikten sonra tebessüm etti.

"İyisin."

"Evet, gerçekten iyiyim. Şeytanlar beni iyi becerdi ama hâlâ hayattayım."

Herkes gülerken Tony bir tebessümle yetinmeyi tercih etti.

"Hadi bakalım, dinlen."

Tony odadan çıktığında Natasha da kısa süre içerisinde onun peşinden gitmişti. Esmer adam hastanenin yan tarafındaki ağaçlık alana doğru ilerlerken kızıl saçlı kadın da yavaş adımlarla onu takip ediyordu. Tony durduğunda o da birkaç adım gerisinde durdu. Yine bir şey olmuştu ve Natasha bunu hemen anlamıştı. Peter da Tony de çok tuhaf görünüyorlardı.

Esmer adam sağ ayağını kaldırıp hafifçe yere vurduğunda topuklu botun sesi duyulmuştu. Alayla gülmüştü ve Natasha bunu duymuştu.

"Peter'ın babasını buldum."

Natasha kaşlarını çatarken Tony dudaklarını dişlemeye başladı. Kızıl saçlı kadın ilerleyip Tony'nin önüne geçtiğinde bir çift dolu kahve göz görmüştü. Soluk, ince dudaklar ve ağlamaktan kızarmış göz çevreleri. Bir de canı yanmış bir adam.

Bunların hepsinin arkadaşı üzerinde toplanması haksızlık idi.

Natasha bir şey söylemeyip Tony'nin açıklamak için hazır olmasını bekliyordu. Tony burnunu çekti ve parmaklarını saçlarından geçirdi.

"Bunca zamandır çocuğun babasını tanıyormuşum da haberim yokmuş."

Natasha Tony'e bir adım daha yaklaştı.

"Tony..."dedi kısık bir ses tonuyla.

Esmer adam başını salladı ve gülümsemeye çalıştı.

"Peter'ın babası Steve."

Natasha gözlerini kapattı ve başını eğdi. İçinden lanet okurken Tony için artık gerçekten çok üzülmeye başlıyordu.

Natasha bu adamın hayatının bir bölümüne tanıklık etmişti. Ve hepsi acı çekmekle geçmişti. Tony'nin her gün canı acımıştı ve Natasha'nın elinden bir şey gelmemişti.

Ve en kötüsü, Tony artık pes ediyordu.

Bu son damla olmuştu ve Natasha bunu çok net bir şekilde görebiliyordu.

"Peter'ın ona olan zaafından anlamalıydım... Çocuk bilmeden kendi babasına özeniyormuş, biz de ayakta uyuyorduk."

"Tony kendine bunu yapma-"

"Ben, tam bir aptalım."dedi gülerek.

Natasha ise üzgün bir şekilde ona bakıyordu. Nefretini kusmasına izin verecekti çünkü içinde tutması hiç iyi olmazdı.