Who is the secret killer among us?

Bölüm 4

//22.17//

•Ryujin
"Bugünlük bu kadar yeter, herkes odasına. Yarın raporun sonucu çıkacakmış haberiniz olsun. Herkese iyi geceler."
Dedikten sonra salon derin bir sessizlikle boşalmıştı. Jeongin de odasına çıktığında ayaklanıp odama yönelmiştim ki duyduğum sesle Ravn'a yöneldim; "Ryu biraz konuşabilir miyiz?"
Kafamı sakince yukarı aşağı sallayıp tekrar koltuğa yöneldiğimde;
"Benim odam."
Birlikte odasına çıktığımızda meraklı gözlerle ona baktım.
"Jeongin Ryujin, Jeongin. O boş değil, bariz ortada. Bir şeyler saklıyor."

//03.00//

•Belle
Yatağımda bir sağa bir sola dönüyordum, en sonunda bundan rahatsız olup tavana bakmaya başladım. Her şey üst üste geliyordu. Taeil öldü, Doyoung odasından çıkmıyor bile, yüzü gülen tek bir insan yok şirkette. Hepimiz yıpranmıştık, tavana bakmaktan bunalıp yatakta doğruldum ve ayaklarımı yataktan aşağı uzattım. Etrafıma bakarak odadan çıktım. Korkuyordum, çünkü Taeil...Uyanık olan biri olmadığını düşünüp sessizce yürümeye başladım, garip sesler duyuyordum.
İç çekerek ve gerginlikle salona indiğimde içeri oturan Shu'yu gördüğümde şaşkınlıkla sordum;
"Bu saatte ne yapıyorsun?"
"Uyuyamadım..sen neden kalktın?"
"Düzelteyim, neden uyumadın olacak. Uyuyamıyorum, bunca olaydan sonra..korkusuzca bir uyku çekmek ne kadar kolay olabilir ki?Daraldığımı hissediyorum."
"Hava almak iyi gelir, bahçeye çıkalım."
Kafa salladığımda yanına gittim ve bahçeye çıktık.

//03.17//

•Shuhua
"Bir fikrin var mı?"
"Hm?"
"Taeil, Taeil hakkında"
"Bilmiyorum, bu sadece bizi etkilemedi Shu biliyorsun, Taeil yarın çıkış yapacaktı. Magazinler, haberler, basın ürünleri, kim bilir ne diyeceğiz ne diyecekler. Bir sürü şey çıkacak."
"Biliyorum Belle biliyorum. Ama önemli olan magazin veya basın değil, olay. Nasıl oldu bu...hiçbir fikrim yok. Ama öylece bırakmayacağız ya, fazlasıyla merak ediyorum."
"Öyle. Ssat geç olmuş Shu, içeri geçelim artık."
"Sen git. Uykum yok, gelirim birazdan."
"Bunca olanlardan sonra bu saatte seni bahçede tek bırakmam ne kadar mantıklı olacak? Gidelim lütfen."
"Geleceğim, endişelenme. Lütfen"
Kafa sallayıp içeri girdiğinde yürümeye devam etmiştim. Aklım karmakarışıktı, gerçi düzgün düşünebilen var mıydı?
İlerken duyduğum ürpertici sesler, normal olduklarını düşünerek devam ettim. Kötü hissetmeye başlamıştım, ne oluyordu? Hızla arkama döndüğümde sert bir rüzgar esmişti. Sahi,, bu saatte kim neden arkamda olsun öyle değil mi? Her ihtimale karşı yine de korkutucuydu. İçeri gitmek için döndüğümde  arkamdan gelen son ayak sesi.. vücudun teslim olmuştu.

//03.25//

Gözlerim kapanırken söylebileceğim bir şey kalmamıştı.

----

HAHAYT LQLEWKŞGLWLFLWLD HADİ MERAKLANIN BAKAYAIM OLAY HADİ BB