Dabi Touya One Shots

0.14 ♚ Savages

Şarkı: Marina And The Diamonds - Savages

"Underneath it all we're just savages. Hidden behind shirts, ties and marriages."

"How could we expect anything at all?We're just animals still learning how to crawl."

"We live, we die, we steal, we kill, we lieJust like animals but with far less grace. We laugh, we cry like babies in the night. Forever running wild in the human race."

"Or has something deep inside of us come undone?"

Soğuk. 

Tek hissettiği buydu.

İçindeki soğukluk, dışarıya yansımıştı. Onun buz gibi gözleri ile etrafın hiçbir farkı yoktu. Rüzgarın uğultusu sıcacık mekanın içinde bile hissediliyordu, eğer dinlersen. Gülen insanlar onu iğrendiriyordu, hepsinin rezillikleri varken bunları umursamadan alaylıca gülüp kumar oynuyorlardı.

İnsanlar iğrençti.

Hepsi rengarenk giysilere sarılmış modern görünen ama aslında bir hayvandan ibaret olan kişilerdi. Her birinin karanlık geçmişi onun dudakları arasındaydı ve bu soylular hiçbirinden korkmayacak kadar aptaldı. Oldukları gibi gözükmüyorlar, tüm kirli işleri başkasına yıkıyor ve rol yapıyorlardı. Bunca makyajla bile gerçek kişiliklerini kapatamazlardı.

Ayakta durup bu ortamdakileri görmemek için gözünü kapattı, hepsinden en uzak köşede duvara dayanmış olsa da o kahkahalar durmuyordu. Pencereden gelen uğultuya odaklanmayı denedi, bu yaşam tarzından insanların nasıl keyif aldığını almıyordu. Tamamen renkli giyinen kişiler arasında siyah kostümü ile farklı duruyordu, sonuçta o gecenin insanlarından biriydi. Her an tetikteydi, her şeyi oldukça iyi gözlemler ve insanların zayıflıklarından beslenirdi.

Dudaklarını yaladı, burası kan dolu olsa ne kadar güzel olurdu. Korkuyla koşan insanlar, yalvaranlar, o korkulu gözlerdeki merhamet dilenişi... Burası mükemmel bir eğlence yeri olabilirdi. Her yeri mahveder, yaşayan bir insan, kanıt bırakmadan ayrılırdı. Kimse onun yaptığını bile bilemezdi, işinde her zaman dikkatliydi. Evet, parayı severdi ama bu yarattığı ölüm heyecanı bambaşka bir şeydi. Onu keyifli hissettiren tek şey buydu.

O kadar bilgi ile manipülasyon yapıp onları tehdit ederek de eğlenebilirdi ama salak insanlar genelde bundan sonra onu öldürmesi için birini tutarlardı, bu zayıf kişiler ile uğraşmak onu daha da sinirlendirirdi. Hem ortalığı kan gölü yapmak bu manipülasyondan çok daha heyecanlıydı, ayrıca ikisini bir arada da yapabilirdi. Sadece kendini düşünen bir oda dolusu insana sadece birisinin yaşamasına izin vereceğini söylese o daha hiçbir şey yapmadan ortalık kan gölüne dönerdi. Burada kaç insan vardı? Otuz? Kırk? Geceyi atlatamayacağını aklına getiren kimse yoktu, şoka uğramaları onu daha da muhteşem hissettirirdi. Anlık karar vermenin iyi olmadığı düşünülse de o asla eğlencesin de pürüz olmasına izin vermezdi. Her şeyi manipüle etme de uzmandı. Hem bu adamlarla artık işi kalmamıştı, bunlar gibi yüzlerce kişi bulabilirdi. Kana susamışlığının aniden ortaya çıkmasıyla buz maskesi kayıp düştü ve ortaya deli bir yüz çıktı.

Uzandığı pencere tarafındaki duvardan koşarak uzaklaştı, hareketleri uzun zamandır aç birini andırıyordu. Gözlerin de keskin bir bakış vardı. Korkuluklara elini koydu ve aşağıdaki insanlara göz attı, hepsi ondan aşağı da olmayı hak ediyordu. Ona kaba davranan birini anında öldürürdü, eh ama buradakiler de başka nedenden ötürü bunu hak etmişti ya da sadece canı istiyordu. Maskesini çıkarıp attı, sıradan bir maskeydi. Bazen niye giydiğini bile bilmiyordu, ah sanırım canı buradaki garip giyimlilerin yanında takmak geçmişti. Hayır, aslında bu tipler yüzünü görmeye layık değildi ama sonuçta öleceklerinden en azından bu iyiliği onlara bahşedebilirdi. Ayrıca normal de giydiği üstü giyiyor sayılmazdı ama açıkça tarzından ödün vermiyordu, siyah ceketleri severdi. Onca insanın dikkati hale üzerinde değildi ama olacaktı. Eli hemen bıçağına gitti. Özgünlüğü güzel olmadığından bıçak kullanıyor değildi, aksine özgünlüğü mükemmeldi ama kan şöleni kimin hoşuna gitmezdi? Fakat ilk başta daha eğlenceli bir planı vardı. Sonuçta hepsini yakarsa eğlence nerede kalırdı? Diğer cebinden madeni parayı çıkardı.