Dabi Touya One Shots

0.16 ♚Scent (Part 2)

"Lütfen onu görmeme izin verin!"

"Üzgünüm ama bunu yapamayacağımızı daha öncede söyledim, kurallar böyle."

Natsuo neden böyle kurallar olduğunu bilse de öfkelenmeden duramıyordu, kötü bir amacı yoktu! Sinirden dişleri gıcırdıyordu, normalde bu kadar öfkelenmezdi ama sürekli reddedilmekten yorulmuştu. 

"Alfalar giremez ve nedenini biliyorsunuz."

Çünkü onlara en çok zarar veren ve delirten kişiler alfalardı... Natsuo bunun canlı kanıtını görmüştü, babası annesini ve ağabeyini delirtmişti... Alfalar elini nereye atsa zarar veriyorlardı. Natsuo onları anlamıyordu, neden tek amacı iyilik olan, seni neşelendiren, güldüren birine zarar verirsin ki! Size ne yaptılar ki! Onlar dünyadaki en masum kişilerdi! Bu düşünceler Natsuo'yu daha da öfkelendiriyordu. Sırf daha güçlüler diye istediklerini yapabileceklerini zannediyorlardı, onları korumak varken onlara zarar veriyor, zorla boyun eğdiriyorlardı!  Natsuo bunları düşündükçe o kişilerle aynı sınıfta olmaktan iğreniyordu. Lanet olası alfa statüsü de buraya girmesine engel oluyordu. Natsuo alfa olmayı severdi ama bazen ondan gerçekten nefret ediyordu.

"Onu görmek istiyorum!"

Natsuo ona asla zarar vermezdi, sırf alfa olduğundan içeri alınmaması ona dokunuyordu. Bunca zaman boyunca böyle istekte bulunmamıştı çünkü açıkça çekiniyordu ve ne göreceğinden korkuyordu... Ağabeyini son görmesi iyi bitmemişti...

"Onu görmeye ihtiyacım var, anlamalısınız!"

Natsuo'nun dişleri gıcırdıyordu, ellerini görevli kadının oturduğu masaya bastırmıştı. Neden ona izin vermiyorlardı? Yeterince beklememiş miydi? Natsuo sesini istemsiz olarak fazla yükselttiğini ve tehlikeli bir hava sezdiğinin farkında değildi ta ki güvenliklerin ona olan bakışı ve yaklaşmaya başlamalarıyla.

"Üzgünüm..."

Natsuo hızlıca geri çekildi, sinirli olmasının ve ağır kokusunun diğerlerini tedirgin ettiğini ve endişelendirdiğini anlamıştı. Öfkeli bir alfa tehlike demekti ve ona müdahale etmeye hazır duruyorlardı, Natsuo utançla başını eğdi. Ona bakışları her an sorun çıkarabilecek vahşi olabilecek bir alfa gibiydi, bundan iğreniyordu... Kim bilir kaç tane alfa böyle sorun çıkarmıştı.

"Özür dilerim, ben sadece kardeşimi görmek istiyorum. Yıllar oldu..."

Görevli beta kadın açıkça Natsuo'nun geri çekilmesiyle rahatlamıştı.

"Alfaların girmesinin yasak olmasının bir nedeni var. Omegalar burada bir alfa olursa tedirgin olacak, korkacaklar. Hatta sadece çok tedirgin olmakla kalmayacak, onları tetikleyeceksin."

Natsuo bu nedeni biliyordu. Kadının bu monoton açıklamasına bakılırsa bunu birçok kez farklı kişilere demiş ve yorulmuş gibiydi fakat yine de bunu dediği kişiler alfa olduğundan tedirginliği anlaşılabiliyordu. Natsuo ona saatli bomba gibi bakılmasından çok rahatsız olurdu.

"Ama ben ona asla zarar vermem! Bunu o da biliyor, lütfen en azından ona soramaz mısınız? Eğer beni görmek istemezse söz veriyorum bir daha ısrar etmeyeceğim."

Natsuo umutsuzca yalvardı, yeni fikrin işe yarayacağını düşünüyordu. Onu görmesi ağabeyine de iyi gelecekti, her zaman araları iyiydi. Natsuo diğer alfaların neden omegaları görmek istediğini biliyordu, sadece onlara bağırmak ve daha çok onları delirtmek için... Amaçlarının iyi olduğunu söylese ve görevlileri ikna etmeyi deneseler de ki bunu bazen başarırlardı da onlar aslında onlar sadece kötü niyetli olan iyilik maskesinin ardına saklanmış pisliklerdi. Burası ise oldukça katı bir klinikti, ne olursa olsun alfaları içeri almıyordu. Bu güzel olsa da Natsuo'yu çok rahatsız ediyordu, alfa olmasa her şey daha kolay olabilirdi.