Omegaverse Series: Faint Hearts

Chapter Five

Chapter Five - Good Night.. ?!

Rogue's

Pagkatapos ng agahan ay umuwi narin si Israel, well he ask me to call him that. He washed the dishes for me kasi nahihiya daw siya na nakikain na siya. Sinundo siya ni Tyrant kasi may pupuntahan daw sila. Israel said 'see you later'.

His smile was so enchanting and genuine. My heart can't help but beat a little faster every time I see it. Mabilis akong mapa-ibig, at yung ang ayaw ko sa sarili ko. I easily get attached to people and things, pero madali rin naman ako makaka-move on dito.

Nakaupo lang ako sa upuang gawa sa mahogany na nasa balkonahe. Malamig ang simoy ng hangin dahil sa mga puno sa palahid. Di rin gaano kainit dahil natatabunan ng mga puno ang direktang sikat ng araw. Tahimik rin ang bahay ng mga Salinas, mukhang wala sila dito dahil pati ang mga sasakyan ay wala rin.

I want to go out there at mamasyal, pero di ko alam saan ako pupunta. Sabi ni Nong Intoy, napakaliit lang daw ng lugar na to, di naman ako mawawala dito. He even said kapag lumabas ako straight doon sa kanto ay mararating ko kaagad ang isang Amusement Park. Pwede daw ako mamasyal doon, kung gusto ko naman mapag-isa lang, pwede akong dumiretso sa baybayin. Basta't tatandaan ko lang ang aking daang tinahak tyak na di ako mawawala. I can even go out at night kasi wala namang masasamang tao sa daan. Mga aso nga lang ang nakaabang sayo. I was also concerned because I'm an omega, but I just remembered, 90% of the population here are betas.

I gave out a sigh. Habang nakatulala lang ako sa munting hardin ay biglang tumunog ang phone ko. It was a call from an unknown number, guessing na ba'ka isa itong imposrtanteng tawag, I answered it.

"Hello? Rogue Wu speaking." Bati ko

Di pa ito sumagot bagkos ay naririnig ko ang napaka lalim na paghinga na para bang kinakapos ito ng hininga. Naririnig ko rin ang paghihingos nito. "Hello? Who is this?" Tanong ko ulit.

Balak ko na sanang ibaba ang telepono ng marinig ko sa kabilang linya ang kanyang pagtawa. Tawa na animo'y kiniliti ng 'sang daang demonyo. "Hey baby." Halos magtayuan ang lahat ng balahibo ko saaking katawan.

I literally froze. The nightmare that I fought to escape slowly coming back to me. Nanginginig ako sa takot. Bigla ko ulit naalala at nararamdaman ang mga haplos niya saakin. Tumatawa lang ito sa kabilang linya habang ako ay napatuod ng upo.

"Haven't you missed me yet?" Unting tumulo sa aking mga mata ang aking luha. I want to end the call but half of me what to hear him. Do you still love this piece of shit? No! But he was my first in everything and he was once my nightmare I barely escaped. "H-harry?" Utal ko.

"Aww~ my baby still remember me. Na miss mo ba ako Rogue?" Napailing ako ng dahan-dahan. Nanlalamig ako at nanginginig. "H-hindi. Please, l-leave me alone..." mahina kong bigkas.

Pagak siyang napatawa. Narinig ko ang pagsinghot niya ng napakalalim sabay exhale nito. "I can't hear you baby. Do you miss me? And my dick?" Umiiling ako at nagmamakaawa na sana may dumating at iligtas ako.

I know this is just a damn call, pero dahil yata sa trauma at kung anong psychological disorder ang meron ako, ay di ko magawang babaan siya ng tawag. Natatakot ako. Ba'ka pag binaba ko ito ay magpapakita siya sa harap ko, sasakalin ulit, kakamahin at walang sawang hahalayin. I was scared- terrified.

"Please stop..." munti kong daing.

Tumawa siya. "Louder baby!"

"Please stop!" Di ko napigilang sigaw sabay tayo. Nanginginig parin ako, at di tumitigil ang agos ng mga luha ko. "Please, stop...ayoko na. Let me live a peaceful life."