bu insan olamaz

336 11 4
                                    

" biz Koreye gidiyoruz seni de babanın bir arkadaşına bırakıcağız. Aslın da sen en iyisi çok eşya al orada sıkılırsın sonra beni arayıp " anneğğ gel beni allğğ" diye zırlama."

"hııı ben öyle zırlamm bkre .s.s

Ama babamın hangi arkadaşı,ben tanıyor muyum? Yaa yoksa şu geçen ay gittiğimiz doktor olanlarmı umarım onlar değildir lütfen onlar olmasın o kadar çok işleriyle ilgili konuşuyorlarki sayelerin de hiç çalışmadan sınava girip profösör olabilirim."

" hayıır onlar değil,aslın da onlara bırakacaktık ama çok yoğun çalışıyorlar,bir de sen başlarına çıkarsan çok yük yapmış oluruz. Hem gideceğin yerde arkadaş da var sana,güzel güzel oynarsınız ha."

" Anne en son böyle dediğin çocuk 7 yaşında çıkmıştı ya. Bana masal anlat diyip duruyordu."

Annem umarsamaz bir tavır takınıp mutfakdan çıktı.

Ben de oflaya poflaya peşinden gittim. Babam valizleri arabaya koymuştu.

" hadi binin arabaya"

" of tamam goloyoromm"

Babam arabayı hızla sürmeye başladı.
Ya bari yavaş sürde sokağımla vedalaşim.

İçimden arabadan atlama planları yaparken babamın sesi yükseldi.

"geldiiik"

"olomoozz ühühühhü"

Valizimi aldım ve aheste aheste uyuz uyuz yürümeye başladım alt dudağımı büzüp el salladım. Amacım şirin olmakdı ama babam birden gaza basıp ortadan kayıpoldu.

Ve tekrar eve doğru yürümeye başladım.

bahçediydim ve oldukca büyük ve yemyeşil bir bahçeydi.

Zile bastım.1-2 dakika etrafa bakınarak birinin kapıyı açmasını bekledim.

Sonundaa hoş ve sarışın bir bayan kapıyı açtı.

"aa sen Luanna olmalısın hoşgeldin canım,içeri geç.

"a-a e-evet" dedim ve içeri geçdim.

"canım aç mısın tam da yemek hazırlanıyordu,istersen yemek olana kadar dinlen oğlumu odasına gidebilirsin."

Ahaa işte o odaya girdiğimde bir bebe kesin benimle barbie oyna diye bağıracak ya da beni araba yarış oynamaya zorlicaktı.keşke arabadan atlasıydım."
"p-peki tamam ben odaya geçim,oda nerede?"
"merdivenlerden çık soldaki ilk kapı." dedi gülümseyerek ve güzel kokuların geldiği yöne gitti.

Ben de dediği yere gidiyordum. Bir yandan da içimden lütfen çocuk erkek çıksın gerçekden araba yarışları barbilerden iyi diye dua ediyordum.
Kapının önün de durdum,deriiin nefes aldım ve yavaşça kapıyı araladım ve

"burası çocuk odası değil o.o ,a sanırım yanlış odaya geldim ya ben." 
Oda da ki eşyalar çok dikkatimi çekdi oda mavi ve beyaz renklerin den oluşuyordu.kıyafet dolabımın yanında bir kapı daha vardı.o kapıya doğru yürümeye başladım kapı çok güzemli duruyordu. Kendimi tutmaya çalıştım ama o kapının arkasın da ne olduğunu çok merak ediyordum.
"ya ne olacak canım hemem bakıp kapatıcam" dedim. Ve tam kapıyı açıcaktım ki
Odanın kapısı aralandı ve içeri biri girdi

Töbeeeee buneeee maşşallaaahh

달라(different)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin