Min woo yu ne kadar sevebilirim bilmiyorum ama aynaya baktığımda ölücek gibi görünüyorum.
Hâlâ birbirimize bakıyoruz acaba o ne düşünüyor gerçekten merak ediyorum.
Gözlerimi aynadan çekip ona döndüm ve sanki bunu yapacağımı biliyormuş gibi anında tekrar gözlerimiz buluştu. Gerçekten şu an ne yapacağımı bilmiyorum ondan hoşlanmanın verdiği heyecan yetmiyormuş gibi gözlerinin maviliği beni boğuyordu. Bakışlarından bir anlamda çıkaramıyorum korkutucu şekilde boş bakıyor. Bu sessizliği bozmam lazım çünkü korkmaya başladım. Gözlerine baktığım her saniye kendimi daha güçsüz hissediyorum.
"n-neden bana ö-öyle bakıyorsun?"
"bilmiyorum,bende bilmiyorum"
Elleriyle saçlarını dağıtıp ofladı
"ben gidim en iyisi sen yorgunsundur"
Hiçbir şey diyemedim sadece kafamı sallamakla yetindim. Koşar adımlarla odadan çıktı. Hem gitmesini istiyordum hemde gitmesin
Kendi düşüncelerimle başbaşa kaldım birde beynim içindeki sesleri anlayabilsem bütün düşüncelerim birbirine girdi.
Ayy bu ne ya insanın iç sesinden hiç başı ağrır mı yaa
Yatağın üzerinde yuvarlanıp yorganı tekmeliyordum çünkü ne olduğuna anlam veremiyordum
Ayyy ben bırak hoşlanmayı kesin buna aşık oldum
