[Completed]
Work life Balance ? Ano yun?
Trish must be lucky on her career but in love? At the age of 29 she is already a senior manager in one of the biggest IT company in the Philippines.
Sabi nga nila wag ka aabot ng senior manager level na sin...
"Shet naman! bomber! First day na first day ganito na!"
Sabi ko na di makapaniwala. Sumasakit na ang ulo ko sa dami ng issues dito work.
"Besh, di ko na kaya I resign!" Sabi ni Tin na pagod na pagod na.
"Sean, ilan na tayo sa team overall?" Tanong ko naman kay Sean.
"We have junior to mid 25 Full time employees as of now, yung iba bago. Bali 10 under me, 10 to Tin, 5 to Pam(senior test engineer)."
"I see, since biglang dami at hindi familiar sa work, may mga duplicate bugs at invalid din. Pero sobrang dami na valid bugs naman nito?? I need to set a meeting for this"
"I need coffee" sabi ko at tumayo.
---------
A coffee a day keeps a doctor away! Buti nalang may kape sa mundo!. Ang bango bango talaga ng coffee.
I walked in the elevator pabalik sa office. Ng pasara na ay may biglang may humabol sa papasarang pinto.
Biglang nag slow mo ang lahat. "L...l......Love?" Sabi ko ng mahina sa sarili ko, habang ang tibok ng puso ko ay napakabilis.
Mula sa nakakatunaw na tingin, mapupulang labi, matingkad na ngiti ay parang tinatawag ako.
So sobrang bagal ng slow mo nito pati ang pagsambit nya ng salitang "u u u u u u u p.....up" ay napakabagal.
Ng biglang....
"Oh my God!!!" Sabi ko ng nagising ang diwa ko!
Natapon ang kape ko sa damit ko! Dahil sa kakamadali ng lalaking to! Nabangga nya lang naman ako sa paghabol nya pagbukas ng elevator!
Nice Trish! Napakaswerte mo namab sa araw na to. Galit kong tiningnan ang lalaki na parang hindi pinansin ang pagkabasa ng damit ko. Oh well basa is understatement! Napaso ako at basang basa! .
"Excuse Me?????" Sabi ko ng galit na galit.
From admiration to undescribable annoyance! Yan ang pakiramdam ko sa kanya ngayon. Kung sino man itong tao na to!
Dahan dahan sya tumingin sa akin..
Hindi! Hindi ka na mag slow-mo! Sabi ng isip ko.
"Yes?" sabi nya.
Di ako makapaniwala sa sinagot nya. Talagang yun lang sasabihin nya?
"Anong yes? Look what have you done??? Tapos yes lang sasabihin mo?!" Sabi ko ng may pagtitimpi. As much as possible ayokong mag scandalo lalo na at nasa workplace ako.
"Ah sorry Miss. Ako ba may gawa nyan, sorry miss. Di ko napansin na nabangga pala kita" sabi nya
I tried to gain my composure since nag sorry naman sya. Buti makapal itong coat ko kaya kung napaso man i know it will not create any serious burns to me.
"Di mo kasi hinold yung Up button kaya kita nabangga kasi nga sumara? Next time Miss be considerate sa iba. di naman siguro masama may kasama sa elavator. But anyways. Sorry." Sunod nyang sabi.
Tila nagpantig yung tenga ko, naputol ang pisi ko, at kung ano ano pa sa narinig ko. Nasa workplace ba ko? F&ck workplace ginagalit ako nito!
"Nakita mo ba ko bago ka pumasok??Ha? Nakita mo ba?? Im using both of my hands! May kapit akong kape magkabila! How dare you said that to me! Ikaw itong hindi tumitingin sa harap mo! Look what have you done? Tingnan mo nga yan nasa baba na natapon. Ilang kape yan ha? Lima yan! Tapos sasabihin mo hindi ko pinindot yung UP?!" Sabi ko ng sunod sunod sa kanya.
"Look Miss.kaya nga ako nagsorry gawa sa natapon, ill pay for it if you want" sabi nya ng mahinahon.
"Bat pinapalabas mo pa na selfish ako ha? Na be considerate sa iba? Na di naman masama may kasama ako sa elevator? Ganoon? Tell me? Galit kong sabi.
Sabay tunog ng elavator at baba ng lalaki sa parking area sa 7th floor.
"Bastos!! Haaaaaah! Madapa ka sana!!" Gigil na gigil kong sabi paglabas nya ng mabilis.
-------
AN: Hello love to hello bastos!"😆😆 Eto pa naman OOTD ni Trish tapos natapunan lang ng kape 🤐
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
