ruhun kefeni

3.1K 127 6
                                    

Acılar karanlıklaşmış kalbimizi yok eden bir lav misali körerterek yakarken.
Zihnimiz bizi korkularımızla esir tutuyordu.

Ölümün kefeni yoktu.ruhunu bıçak darbeleri görünmez izler bırakıyordu
Geride bir avuç acı,hüzün ve umutsuzluk bırakıyordu.

Ruhumun derinliklerinde saklı olan mısralar bedenimi kor alevi ile yakıyordu

Acılar bazen somutlaşırken bazende soyutlaşarak ruhu param parça ediyordu.

Tıpkı geleceği umudu olmayan bir çocuk gibi,ve ben o çocuktum benim umudum beni yanlışları ile doğrularımı alt üst ettikten sonra başladı.

Ve ben riyakar bir ruh kefeni giyiyordum üstümde bir erkek nasıl aciz hisseder derseniz ben tam buna örneğiydim.

Bir adamın aşkı beni ve ruhumu mahvetti.suçum neydi?

Eşcinsel olmamı yoksa ailemi kaybetme mi hiç biri benim suçum ona boyun eğmem ama bir gün

Sancar Arıkan kendi elleriyle bana bir koz verecek ve ben bu tutsaklığı kurtulacaktım.

Sancarla arabada sessizce oturmuş ıssız yola bakıyordum. O ise sinirli bir şekilde oturmuş sigara içiyordu. Çok sinirli görünüyordu.

Açıkçası umurumda bile değildi ne onun malıydım nede ona aitim.

Ben bir zaman özgür bir hayata sahip bir gençtim.

Sımdi bileklerimdeki prangalar o elinde tutuyordu.

Sancar bitirmiş olduğu sigarayı fırlatarak pencereyi kapatı.ve bana döndü.

"Neden yaptığını sormayacağım ama şunu unutma benden gidemezsin sen asla bırakmayacağım"dedi ruh hastası gaza basarak gecenin koynunda ilerliyorduk.

Kısa bir süre sonra dağ evine geldik.sancar bir kaç kere benimle uyumak için getirmişti.

Arabadan hızlı bir şekilde inerek eve girdik
Ev nostalji filimleri aratacak derecede eski ve sağlamdı.

Sancar sert bir şekilde kapıyı örterek üstüme geliyordu kollarını iki yana açarak

"Yaptığını beğendin mi ha söyle?"dedi bağırarak

"Beğendim"dedim umursamazca sancar bana sinirli bir şekilde bakarak evde çıktı

Sonra bir kaç dakika sonra dışarıdan silah sesleri geldi.

Korkudan yerimde kıpırdayamazken derin bir nefes alarak dışarıya çıktım.

Ama sancar ortalıkta yoktu.araba tek gözüküyordu.

Arka tarafa ilerlediğimde gördüğüm manzarayla kala kaldım sancar elinde silah önünde kanlar içinde bir adam yatıyordu.

İzlendiğini fark etmiş gibi kafası kaldırıp bana baktı kaşları çatılırken hızlıca önünde kanlar içerisindeki adamın yanına geldim ve diz çökerek nabzı yokladım.

Ama adam ölmüştü.ve katili sancar arıkandı.

Sancara baktığımda düz bir ifade ile bana bakıyordu.

Gözlerinde ölümün kıyısında vuran bir fırtına vardı.

Aman Allahım Sancar duygusuz herifin teki olduğunu biliyordum ama bu kadar iğrenç biri olduğu aklıma gelmiyordu.

O bir adam öldürmüştü.

"Sen bir...bir katilsin"dedim kelimeler dilimde peltek kıvamında çıkmıştı.

"Evet sen ve ben  şimdi buradan gidiyoruz"dedi.kolumu tutarak peşinden giderken artık bildiğim tek şey

Paramparça olacaktık bir gün onun ile birlikte.

SERZENİŞ VERYANSIN-BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin