AN UNUSUAL ADVENTURE /✔/

01:Их ядарсан.

👧Another's pov.

"Муу хараал идсэн гажиг амьтан."

Хэн гэдэг нь мэдэхгүй хэдэн хөвгүүдэд зодуулсан хэрнээ л Тэхён инээсээр байгаа нь хачин.
Танхай хүүхдүүд болсон гэж үзэн газар хэвтэх тэрний хэвлий хэсэгрүү нь ээлжлэн өшиглөчихөөд тэрнийг хараасаар алга болов.
Сая л өвчиндөө шаналан нулимс унаган хэвтэж байсан хүү амнаасаа гарсан цусыг гараараа арчисаар дээш босон дороо хэд2 хүчтэй үсрэх нь тэр.
Яг л яаагачгүй мэт.
Хэнд ч дээрэлхүүлээгүй хэнд ч зодуулаагүй мэт.
Ямар ч хөндүүр эсвэл өвчтэй газаргүй мэт.

Үнэхээр хачин инээмсэглэл тодруулсаар газар унасан шилээ авж зүүв.Шилний хэрэг байхгүй ч тэр зүүх ёстой.Хүүхдүүд шилтэй л бол доожоогүй хэмээн боддог нь хууль мэт болчихсон шүүдээ.

"Өнөөдрийн эхлэл сайхан байлаа" Хэмээн шивнээд ангилуугаа тайван алхав.

Замдаа таарсан хүн бүхнээс айж эмээсэн царай гаргасаар толгой бөхийн ангилуугаа оров.

:Манай шоовдор ирлээ.
Хэмээн хойно суух нэгэн хөвгүүн чангахан хэлэхэд хүүхдүүд бүгд чанга2 инээлдсээр тэрнийг шоолно.

Хүүгийн өдөр ингэж л өнгөрдөг.Дарамтлалт,дээрэлхэлт,ялгаварлал.
Өдөржингөө зодуулна дээрэлхүүлнэ бусдын хичээлийг хийж өгнө ийм л байдлаар өдөрийг өнгөрөөдөг болоод аль хэдийн жилийн хугацаа өнгөрчээ.

🐯

Хичээл арай гэж дуусан сургуулийн тарах хонх дугархад хүүхдүүд яаарсаар гүйлдэн гарав.

Надад ч яаарах шалтгаан байхгүй болохоор хамаг тайвнаараа хичээлүүдээ цүнхэлсээр ангиас гаран явав.

Сургуулиас гарвуу үгүй юу хэн нэгэн мөрөөр минь чангахан тэврээд авав.Нөгөө талд минь өөр нэгэн хүн алхаж байгаа нь чимээгээр нь мэдэгдэж байсан юм.

Инү:Сайна уу манай шоовдор.Хаачиж яваа юм.

Би:Гэ...Гэрлүүгээ.

Юнги:Мөнгө байна уу?

Би тэдэнд үнэхээр мөнгө өгнө гэж бодсон юм байхдаа.

Бодсон бодлоосоо болоод жаахан инээчихсэнээс болоод тэд үнэхээр ууртай царай гаргасаар надруу харна.

Юнги:Инээгээд байгаа хэрэгүү?

Тэд бол бусдын хэлдгээр энэ сургуулийг захирагчид.Жон Жонгүг болон түүний хоёр найз.Жон Жонгүгийн гэрийнхан баян болов ч аавийн компани илүү байж мэднэ гэж би заримдаа таамагладаг.Гэхдээ сайн хэлж мэдэхгүйл юм.