AN UNUSUAL ADVENTURE /✔/

02:Угталт.

🐯

Сэрсэнээсээ хойш нэг юманд л санаа зовоод байна.

Би хаана байна?

Миний өрөө лав биш.Угна төрснөөсөө хойш хэзээ ч айлын гэрт тайван хонож үзээгүй юмдаа.

Гэхдээ миний өрөөтэй төстэй л юм.

Хэнийд ч байсан хамаагүй ямар ч байсан эхний ээлжинд усанд орж хачин үнэрээ дарах хэрэгтэй.

Хэтэрхий их уусан болохоор толгой өвдөж байсан ч хурдхан босон өрөөнөөс гархад хүн байгаа шинж ч байсангүй.Угаалгын өрөөнд орон тайван шүршүүрт орсон юм.

🐰

Энэ өрөө нэг л тухгүй юм.Үргэлж сэрүүлгэний дуугаар сэрдэг байтал өнөөдөр өөрөөл сэрчихлээ.Сонин л юм.

Босон хувцсаа өмсчихөөд нөгөө өрөөлүү орж үзхэд нөгөө согтуу залуу байсангүй.Явчихсан юм байхдаа.

Өрөөнүүдээ шалгасан ч олдохгүй байсан юм.Гэхдээ угаалгын өрөөнд хүн байна.
Өөрийнхөө гэр мэт яаж танихгүй айлд усанд ордог байнаа.

Гал тогооруу орон хөнгөхөн зууш бэлдэж тавьчихаад тэрнийг хүлээнэ.

Удалгүй өрөөний хаалга нээгдсээр тэр доод хэсгээрээ алчуур уячихсан нүцгэн шахуу гарч ирсэн юм.

Энэ залуу үнэхээр яадаж жаахан ч гэсэн сандрахгүй байгаа юм байхдаа.Жаахан ч болтугай жүжиглэж болохгүй юм байхдаа.

Би:Сайхан амарсануу?

:Яахав дажгүйээ.Чи намайг гэртээ авчираа юу?

Юу?.Гэртээ авчираа юу?.Согтуу хүнийг гудманд хаялгүй гэртээ хонуулсан биш.

Би:Тиймээ өчигдөр тасарчихсаншдээ.

:Ямар ч байсан баярлалаа.

Би:Суугаад цай уучих.

:Хэрэггүйдээ баярлалаа.

Тэр цааш өрөөнд орсоор удалгүй бүрэн хувцаслан гарч ирэв.

Би:Өчигдөр клубд л танийг харахдаа их халуухан харагдсанлдаа.Тэгээд согтуу өөрийг чинь гэртээ авчираад яах ч боломж байсан юм шүү.Гэвч та багахан ч болов үнэ цэнэтэй санагдсандаа өөрийгөө барьж байлаа.

Тэр миний үгэнд ёжтой инээмсэглэсээр миний өмнө ирэн хоёр мөрөн дээр минь гараа тавив.

:Хэрвээ чи тийм зүйл хийсэн бол яаг одоо амьд байхгүй байх байсан юм.Ямар ч байсан магтсанд баярлалаа.

Тэр мөрийг минь зөөлөн товшчихоод гэрээс минь гаран явав.

Яахав?.Хувь тавилан бид хоёрыг дахиад уулзуулах биз.