Chapter 17
Except from sunset, stars and moon are now also my favorite. Sunset means that there is always good thing in good byes while Stars and moon means that you can shine even you are surrounded with darkness.
Napaigtad ako nang maramdaman ko ang mainit na hininga ni Nereus sa leeg ko. Ilang buwan na simula nang may mangyari saamin. Nahihiya pa din ako kapag naaalala ko ang gabing iyon. Hindi din nalaman ni mama na hindi ako umuwi dahil sa mansion pala sya natulog.
"I'm leaving." napakunot ang noo ko nang sabihin iyon ni Nereus. Simula nang maging kami ay hindi na ito bumalik sa Maynila. Kahit may kliyente ito ay sa face time nya lang ito kausap. Napaharap ako sakanya habang nasa bewang ko pa din ang mga kamay nito.
"Saan ka pupunta?"
"I'm going to Manila, my friends need me." bakas sa boses nito ang ayaw na pag-alis pero hindi nya din naman pwedeng pabayaan ang mga kaibigan nya. Ngumiti ako sakanya at hinaplos ang buhok.
"Sige, basta bumalik ka kaagad." nakangiting sabi ko habang mariing nakatingin sa mga mata nya. I really like his eyes. He pulled me closer to his body and buried his face on my neck. "Of course, I'll come back to you. You're mine right?" seryoso na may halong lambing na tanong nito saakin.
I pinched his cheeks, tumingkayad ako para maabot ang labi nya. It's just a peck of kiss but it's very special to me. Every kiss and touch we shared are always memorable to me. He tucked the strands of my hair on the back of my ears.
"I'm yours and you're mine." malambing na sabi ko na ikinangiti nya.
"Kailan ka aalis?" tanong ko.
"Bukas na gabi"
Nanlaki ang mga mata ko nang sabihin nya iyon, hindi ko inaakala na bukas na pala ang alis nya. Napansin nito ang panlalaki nang mga mata ko kaya hinalikan nito ang noo ko. "I'm sorry kung ngayon ko lang nasabi, nagdadalawang isip pa kasi ako kung pupunta ba talaga ako but now that you agree then I'm going." pag e-explain nito.
Dahan-dahan naman akong tumango at ngumiti bago ako nito yakapain. May parte sa puso ko na ayaw syang paalisin, para bang pakiramdam ko ay hindi na sya babalik kapag umalis sya. Umiling-iling nalang ako dahil sa mga naiisip ko. Nereus will come back to me because he loves me.
"You're coming back to me, promise?" nasa burol ulit kami pero ngayon ay aalis na sya. Tanging ang mga chirstmas light na puti nalang ang tanging ilaw naming dalawa. He's wearing a black jacket and a jeans. He kissed my forehead down to my nose then to my lips. Mas matagal ang halik nya sa labi ko.
"I'll come back, I promise." malambing at seryosong sabi nito bago halikan muli ang labi ko. I responded to his kisses hanggang sa malagutan kami nang hininga.
"Bye, baby girl. See you next week." It's just a week Astraia tapos babalik na din sya. "I'll miss your kisses, your hugs, I'll miss all about you." mas lalong lumaki ang ngiti ko nang sabihin nya iyon.
"Bye, mamimiss din kita. Mag ingat ka sa byahe." nakatanaw lang ako sa kotse nyang papalayo habang nakayakap sa aking sarili. Tanging ilaw ng bilog na buwan at ilaw na nakasabit sa puno ang nagpapaliwanag ng buong paligid.
Pumasok na ako sa loob ng kubo nang hindi ko na matanaw ang kotse nya. Nag linis muna ako ang katawan bago ako humiga sa kama. It feels so big ngayon na wala akong katabi dahil wala si Nereus.
Hindi pa din nawawala ang pangamba sa loob ko na baka hindi na sya bumalik saakin.
...
"Ms. Mondovi, do you want to go outiside?" napatingin ako sa harap at nakatingin lahat nang kaklase ko at maging si Ms. Melendez saakin. "I'm sorry, Miss" paumanhin ko,agad naman itong bumalik sa pagtuturo.
