Güneşe alerjisi olan bir kız..
Hayalleri zincirlenmiş..
Umutsuz bakışlara kenetlenmiş..
Arkadaşı olmayan..
Gündüz asla normal bir şekilde çıkamayan,
En önemlisi Mutlu olamayan bir kızın hikayesi bu...
.....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Sabah kalktım ve üstümü değiştirdim. Dolabımın bir bölümü günlük kıyafetime ayrılmıştı. Yaklaşık 16 tane siyah aynı marka aynı kapüşonludan vardı. Aynı zamanda aynı kottan da 15-16 tane vardı. Birisi kirlenince diğerini giyiyordum.
Kapıdan çıkınca duvara tosladım. Sonra aydınlanma yaşadım, burada duvar yoktu ki.? Kafamı kaldırdığımda Baran ile karşılaştım. "Neden kapımda bekliyorsun?.." diye sordum ona garip bir bakış atarak.
"Acaba niye?.." düşünüyor gibi yaptı hemen sonra da cevabı bulmuş gibi yaptı " Aha! Belki de birilerini okula götürmek zorunda olduğum ve o kişi de yarım saattir kalkmadığı için olabilir belki?" Gözlerimi devirerek konuştum
"Senin görevin bana geceleri eşlik etmek. Gündüzleri değil." Dedim derin bir soluk alarak.
"Üzgünüm ama ikimizin de seçeceğiz yok. Annem yüzünden buradayım ve sen de annen yüzünden benimle gitmek zorundasın Işıksız. Ayrıca şu gözlüklerden kurtul!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana mı soracağım?" Dedim ve omuz atarak ilerledim. Salonda karşılaşmayı beklemediğim ikinci silüetle karşılaştım. Küçük çocuğun küçük ikizi.(!)
