My life starts over again ( dutch one direction fanfic) AFGELOPEN!

O28

Daniella

Ik haal opgelucht adem als ik geen streepjes zie op de test. 'yes' roep ik misschien iets te hard. 'why so cheery?' word er aan de andere kant gevraagd door Louis. Sh-t zo snel als ik kan werk ik de test weg in het laatje dat ik heb gehad voor mijn persoonlijke spulletjes. 'nothing' lieg ik. 'okay see you downstairs' zegt hij. Ik zucht en trek zogenaamd door. Die was op het nippertje. Toch zit het me niet lekker deze testen zijn niet al te betrouwbaar dus wat als hij het mis heeft? Ik stel me aan. Zeg ik tegen mezelf en loop naar beneden. 'so tell us all about the audition' zegt Niall en ik ga op zijn schoot zitten. 'wel my "co-star" i'f i get the part thougt that i was pretty good and that the juge thougt the same, they are calling me when they got the results' leg ik een lang verhaal kort uit. 'i'm shure you get the part' zegt niall en geeft me een kusje. Nu ik op zijn schoot zit komen we een keer tot bijna gelijke hoogte. Alleen ben ik nu een keertje een beetje groter. 'thanks Nialler' 'if you get the part i'll make you a cake' lacht louis. 'better buy one the last time you were making something, i't looked like there had bin a explosion' lacht Zayn. 'your right' zegt Louis. Ook harry en liam zijn er bij komen staan. Ik voel me langzaam weer duizelig worden en loop naar de keuken. Ik pak een glas water en drink het helemaal in een adem leeg met een paracetamol. Hopelijk werkt hij snel. Ineens voel ik twee warme handen op mijn rug en ze gaan langzaam naar mijn middel en vouwen ze dan om mijn buik. 'dizzy again?' klinkt de heldere stem van Niall. Ik knik langzaam en zie vanuit mijn ooghoek Harry zuchten, hij denkt hier blijkbaar het zeine van. 'let's go upstairs, your probaby nerveus from the whole audition and the results' zegt Niall bezorgd. Ik knik instemmend en laat toe dat hij me naar boven draagt. Wanneer ik op bed word neergelegd begint de paracetamol eindelijk te werken. 'need something?' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'no' lach ik zacht. 'why are you laughing?' vraagt hij 'your running to much for me take a rest, i can take care of myself you know' lach ik zacht. 'yes i know but i want it your getting sick so i'm taking care for my little patient' zegt hij. 'just try to sleep, you will feel a lot better after it' zegt hij en ik knik. Ik gooi de warme dekens over me heen en sluit mijn ogen.

Niall

Wanneer ik de deur uit loop en hem zachtjes dicht doe. Schrik ik te pletter van Harry die ineens achter de deur staat. 'and how is she?' vraagt hij 'she is getting sick' zeg ik. 'hazz tell me there is something' hij probeert niet te zuchten. 'Nialler think, it's now a month ago when you both, you know did it.' begint hij 'and she is getting sick, she is overtime, need anymore hints?' ik zucht 'the girl is pregnant believe me' 'hazz listen, only because she is getting sick, it doesn't meen she is pregnant' zeg ik met een zucht. 'and her being over time, how do you know all the stuff?' vraag ik. 'i swear i don't know and i wanted i didn't know this' zegt hij 'just let it rest okay' zucht ik. 'fine' zegt hij 'thanks bro' ik loop naar beneden. We hebben het veilig gedaan, dus ze kan niet zwanger zijn. Toch?

Daniella

De jongens zijn sukkels dat ze het gesprek op de gang voor de deur hebben gevoerd. Ik wed dat ze dachten dat ik al lag te slapen. Harry denkt echt dat ik zwanger ben. Ik schud de gedachten uit mijn hoofd en denk terug aan de auditie, en herinner me dat ik in mijn kleding in bed lig. Ik lig eigenlijk te lekker en draai me om. Ik kijk nu naar Niall's zeide van het bed en pak zijn kussen. Hij ruikt naar hem alleen is hij niet zo warm. Ik leg mijn hoofd er op en bedenk me dat ik nu eindelijk voor zoveel jaar in mijn leven eindelijk gelukkig ben, en dat alles dankzij hem. En de andere jongens ook niet te vergeten maar vooral hij. De deur gaat langzaam open en ik kijk langzaam om. 'ow i thougt you were already asleep' klinkt de stem van Harry. 'did you hear the confensation between me and' hij maakt zijn zin niet af als hij ziet dat ik knik. 'sorry' zegt hij.'i'll better let you sleep' zegt hij en trekt de deur dicht. Wat heeft hij? Ik negeer het en besluit inderdaad maar te gaan slapen. Het eerste half uur lukt het niet maar dan neemt de moeheid het over en val ik in diepe slaap.

Harry

'Ehm Niall, when we had that confersation in front on the door?' begin ik als ik beneden ben. 'Daniella, wel she sort of heard every word' zeg ik en hij zucht. 'she is asleep now' voeg ik er snel aan toe. Aan zijn gezicht te zien kan hij me nu we slaan maar hij houd zich in. 'it's okay i think' zegt hij en staat op. 'sorry Nialler' zeg ik. 'why do you apologize it isn't your foult she heard it' vraagt hij verbaast. 'wel you kinda got a point' geef ik toe. 'hey how is tanya by the way?' vraagt hij waarschijnlijk om het onderwerp te veranderen. 'she is good' zeg ik en laat me op zijn plek op de bank vallen.

~niet lang denk ik maar nog ff snel voor ik ga slapen~