wanneer ik me op mijn bed laat vallen komt er een kleine glimlach op mijn gezicht. 'so how are ya, sorry didn't know what to say' zegt harry. 'i'm fine, how are you'lach ik.'i'm fine, i heard from Louis that you're comming tomorrow' zegt hij 'yes, it looks like a lot of fun' zeg ik en ga met mijn dekens zitten spelen. 'haha we are hyper' lacht hij 'yeah i heard that already' lach ik 'so i'll see you tomorrow' zegt hij 'yeah see you then' lach ik en hang op. wanneer ik mijn ogen sluit val ik al bijna direct in slaap denkend aan de dag van vandaag.
wanneer ik de volgende morgen wakker word vind ik een briefje op mijn nachtkastje goedemorgen Daniella, waarschijnlijk lees je dit als ik al weg ben, ik ben vandaag niet thuis en wens je veel plezier met de jongens. ik loop naar mijn kast en pak een setje eruit. ik trek het aan en doe een beetje make- up op. ik loop de deur uit en loop met de kaart, ik weet het is afgezaagd. ik loop richtijg het parkje en zie een jongen met een kleine grijns 'i guess your daniella' zegt hij als hij naar me toe loopt. 'euhm you are?' vraag ik 'Naill i'm a friend of louis' zegt hij met pretlichtjes in zijn ogen. 'o haha fail i could have guessed it and your the one with the balloon with paint' lach ik. 'yeah i can't get it out of my hair, do you want some candy?' vraagt hij met een lach 'ehum..' ik kan geen antwoord geven en hij trekt me mee naar het kraampje. 'haha take it easy' lach ik 'sorry' lacht hij. 'and i think that the other boys can wait' ik moet er zachtjes om lachen. ik kijk hem aan. hij is de enige van de jongens die blauwe ogen heeft. 'you know, you can have the color in your hair' zeg ik en hij kijkt een beetje ongemakelijk maar schenkt me toch een kleine glimlach. hij is best schattig. ik krijg een sms van Louis waar ik blijf, ik zeg dat hij geduldig moet zijn en dat ik nu bij Naill ben in het parkje. "haha ooow okay have fun" 'so your from america?' vraagt hij. ik knik 'original from the netherlands' leg ik uit. 'really?, you wouldn't hear it because of your english' zegt hij 'i was only four when i moved to america so i am speaking it for a long time' leg ik uit. 'that explains a lot' lacht hij. we lopen rustig door richting het huis. 'so why did you move to londen' weer die vraag, 'well' op een of andere manier wil ik het wel vertellen maar het ligt een beetje gevoelig. 'well' zeg ik weer. ik zien vanuit mijn ooghoeken dat hij me een beetje bezorgd aankijkt. zal ik het dan toch vertellen.
sorry niet erg lang srry
JE LEEST
My life starts over again ( dutch one direction fanfic) AFGELOPEN!
FanfictionDanielle heeft het moeilijk. Ze word geslagen, tegen haar geschreeuwd en kortom gewoon mishandeld. Wanneer ze er uitendelijk genoeg van heeft pakt ze haar koffels en neemt het eerste vliegtuig van amerika naar londen. Daar heeft een tante van haar e...
