Jeon Jungkook, świeżo upieczony przywódca gangu Yong Jegug, nosi na ramionach ciężar swojego kruchego imperium. Zdesperowany, aby odwrócić czymś swoje myśli, idzie do cieszącego się sławą, w świecie przestępczym, burdelu, gdzie Kim Taehyung, ubrany...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(1) Nieodebrane połączenie: Kim Taehyung ( 21:57 )
Kim Taehyung (21:59)
>hej, więc przeczytałem twoją notatkę, na dodatek Yoongi powiedział mi wszystko... Wiem, że jesteś teraz zajęty robieniem różnych rzeczy w Brazylii, ale czy możesz zadzwonić, gdy będziesz miał okazję? Naprawdę uważam, że powinniśmy porozmawiać...<
(1) Nieodebrane połączenie: Kim Taehyung (23:45)
Kim Taehyung (23:50)
>Nie jestem pewien, czy wciąż za tobą tęsknię, czy coś... Wiem, że różnica czasu wynosi około dwunastu godzin, więc możesz spać... ale czy możesz do mnie zadzwonić, kiedy to przeczytasz?<
(1) Nieodebrane połączenie: Kim Taehyung (8:02)
Kim Taehyung (08:03)
>okej, ale CO DO KURWY JUNGKOOK<
>MYŚLISZ, ŻE MOŻESZ WYJŚĆ BEZ POWIEDZENIA MI O TYM? ZAPŁACIĆ MI JAKBYM BYŁ JAKIMŚ PIEPRZONYM NACIĄGACZEM? PIERDOL SIĘ TY POKURWIEŃCU<
>CHCESZ ŻEBYM WYSZEDŁ Z TWOJEGO APARTAMENTU? KURWA, W PORZĄDKU, MÓWISZ I MASZ. W TYM MOMENCIE, KURWA, WYCHODZĘ<
(1) Nieodebrane połączenie: Kim Taehyung (12:13)
Kim Taehyung (12:17)
>okej, słuchaj zignoruj moje wcześniejsze wiadomości, po prostu byłem naprawdę sfrustrowany, ponieważ nadal nie mam od ciebie żadnej odpowiedzi<
>Przepraszam okej? I wiem, że masz teraz do czynienia z jakimś dość ciężkim gównem, ale czy możesz po prostu do mnie napisać? Żebym wiedział, że żyjesz?<
Kim Taehyung (12:26)
>proszę, Jungkook<
Jungkook wzdycha, stojąc na balkonie swojego nędznego pokoju motelowego, wpatrując się w swój telefon. Jego postanowienie, by zakończyć wszelki kontakt z Taehyungiem, często idzie w zapomnienie, ponieważ jego kciuk unosi się nad przyciskiem połączenia. Nawet zwykłe wysłanie mu wiadomości byłoby zbyt ryzykowne, ponieważ jeśli do niego cokolwiek napisze, będzie chciał do niego zadzwonić, a jeśli usłyszy głos Taehyunga, pojedzie prosto na lotnisko i zarezerwuje pierwszy lot do domu. Ponieważ chociaż jest w Brazylii, czekając na odpowiednią okazję, by zanurzyć się w podziemnym świecie Rio i pokonać ojca Yoongiego, jego umysł jest nadal pełen jasnego, kwadratowego uśmiechu tego chłopca, a także jego przeszywających duszę oczu.
Ale tak jest lepiej, mówi sobie. Lepiej pozwolić mu myśleć, że go nie obchodzi, a nawet, że odszedł na dobre, aby Taehyung opuścił jego apartament i zaczął swoje życie od nowa, tak jak na to zasługuje. Nie może mu odpowiedzieć, nie może z nim rozmawiać i mieć nadziei, że kiedy wróci, on nadal tam będzie.
