Jeon Jungkook, świeżo upieczony przywódca gangu Yong Jegug, nosi na ramionach ciężar swojego kruchego imperium. Zdesperowany, aby odwrócić czymś swoje myśli, idzie do cieszącego się sławą, w świecie przestępczym, burdelu, gdzie Kim Taehyung, ubrany...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Yoongi tłumi ziewnięcie, słuchając raportu Boguma o sytuacji finansowej Yong Jegug.
– Mamy teraz więcej aktywów dzięki naszej części z terytorium Jwi – mówi Bogum, stukając w bilans przed sobą. – Podsumowując, powiedziałbym, że czeka nas niezły rok. Mimo, hm, wiesz...
Bogum cichnie, a reszta członków wewnętrznego kręgu porusza się niewygodnie. Wydaje się, że wciąż jest to drażliwy temat – sposób, w jaki Jungkook został przywódcą ich organizacji. Przywódca, którego nie było tu przez ostatni tydzień i przerzucił wszystkie swoje obowiązki na Yoongiego. Nadal nie jest pewien, czy to kara, czy gest pojednania ze strony Jungkooka.
– Cóż, myślę, że to dobrze – mówi w końcu Yoongi, po czym odwraca się do Namjoona. – Otrzymaliśmy już jakieś aktualizacje z tego źródła, które znaleźliśmy w Ameryce Południowej? O tym, gdzie on może być?
– Wysłałem mu wiadomość wczoraj wieczorem, wciąż czekam na odpowiedź. Nadal może poszukiwać dokładnej lokalizacji. Spodziewam się, że spróbuje wyciągnąć od nas więcej pieniędzy, zanim rzeczywiście powie nam, gdzie jest.
– Jeśli zapyta, powiedz mu, że nie, i że nie otrzyma reszty płatności, dopóki nie poda nam dokładnej lokalizacji z faktycznym dowodem, że tam jest.
Namjoon kiwa głową, odwracając od niego wzrok.
– Zrozumiano.
Nastąpiła bardzo niewygodna cisza i nikt nie wydaje się być skłonny spojrzeć Yoongiemu w oczy. Bogum wpatruje się w leżące przed nim papiery, przewracając je, a Seojoon jest najwyraźniej zafascynowany widokiem za oknem Namjoona. Odbywają spotkania w jego mieszkaniu, a nie w Yoongiego, ponieważ Min nie chce, aby Jimin podsłuchiwał, jak rozmawia o sprawach mafii. A już szczególnie nie chce, aby usłyszał, że szukają jego.
Żaden z pozostałych członków wewnętrznego kręgu nie wymawia jego imienia przed Yoongim. Min nie wie, czy to ze strachu, czy z uprzejmości. Nie nazywają go też „szefem", nawet jeśli Jungkook mianował go tymczasowym przywódcą Yong Jegug. Są na tyle sprytni, by wiedzieć, że to tylko tymczasowe, ale Yoongi również i tak nie chciałby, żeby ktokolwiek tak go nazywał.
Znowu skupia się na spotkaniu, chociaż teraz wolałby być z Jiminem. Ma nadzieję, że pewnego dnia może to wszystko zostawić i po prostu zacząć z nim życie, prawdziwe życie gdzieś w innym mieście, cholera, może nawet w innym kraju. Gdzie Jimin może iść do college'u, tak jak zawsze mówił, że chce nauczyć się tańczyć albo nauczyć się gry aktorskiej i pójść do teatru. Mówił, że chce robić coś artystycznego, podczas gdy Yoongi zatrudni się w sklepie z narzędziami lub jako mechanik. Marzy o czymś prostym, czymś normalnym. Cokolwiek to, kurwa, by było.
Właśnie przeglądają papiery z nowej dostawy narkotyków, którą niedługo mają otrzymać, gdy otwierają się drzwi i wchodzi Jungkook. Wszyscy milkną, kiedy podchodzi do stołu, przy którym wszyscy siedzą, i siada na krześle, wzdychając. Patrzy tępo na bilanse leżące przed Bogumem, po czym spogląda z powrotem na drzwi, jakby rozważał wstanie i ponowne wyjście. Ale zamiast tego prostuje się, poprawiając kołnierz marynarki.
