𝐆𝐝𝐲 𝐧𝐢𝐞𝐛𝐨 𝐬𝐲𝐩𝐢𝐞 𝐬ł𝐨𝐰𝐚𝐦𝐢

✧ duszę się ✧

dusze się

tonę w gorzkiej przegranej mego życia,
w łzach słonych w poduszkę wylanych

czuję ból niepokonany,
w sercu głęboko schowany

niszczą mnie co dzień słowa ludzkie,
nie czułe na cierpienie duszy

dzisiaj widzę bramę,
do wiecznej miłości

mam klucz w rękach,
wrota przed nim się otworzą

obmywając dłonie szkarłatną barwą,
idę w kierunku nieskalanego nieba

dusząc się samotnie.
błagając o szybki koniec

porcelanka