İyi Okumalar...
9 sene sonra....
Yıllar o kadar hızlı geçiyordu ki ,bunun yanında aile şiddetlerini de duyan kalmamıştı artık.Babam benden daha popülerdi okulda..
Son seneme rağmen kimse ile kavga etmeyeceğime dair kendime yemin etmiştim.Bu salakların yüzünü görmeyecek olmak düşüncesi bile tüm olanlara rağmen beni gülümsememi bozamamıştı...
Okulda en az her sınıftan 8 kişisi aile içi problemlerimi dedikodu malzemesine çevirmişti. Ve bu zaman zaman sinirimi bozuyordu.
Neden herkez bu kadar alaycı olmak zorunda ki?
1. dönem su gibi akıp geçmişti ve benim ders notlarım yerlerde sürünüyordu..
Annem pazardan dönerken büyük bir heyecanla gelmişti, ta ki karnemi eline alana kadar..
Annem bir elindekine bir bana bakıyordu. Nedese haklıydı ,o yüzden başımı eğmekle yetindim.
Annem elini çenemin altına getirerek başımı kaldırdı,ve gülümseyerek...
-Bir daha ki dönemde hepsini yüksek görmek istiyorum prenses tamam mı ? ... dedi
bende ona gülümseyerek...
-Söz .. dedim
Bir an kızacağını düşünmüştüm ama aksine kendime olan inancımı daha fazla güçlendirmişti.Seviyordum ben bu kraliçeyi...
Birbirimize öylece saatlerce sarılı durabilirdik,ama her hikayenin bir kötüsü vadır ,öyle değil mi?
Alkol kokusu benim bir parça olmuştu sanki,pasif içici gibiydim..
Bu adamdan nefret ediyordum.!
-Ooo analı ,kızlı neyin kutlaması derken..masada ki karnemi görüp eline aldı.
Çok sürmedi sadece birkaç dakka...
-Buna karne demek için bin şahit lazım.. derken karneyi annemle benim üstüme fırlattı..
Beni kendinden uzaklaştırırken annem ,bende yerde ki kağıdı aldım..
O kadar gözü dönmüştü ki, anneme bağırmaya başlamıştı...
-Bunun için mi bu yaşa kadar okuttum ben bunu ,kadın!.diye bağırırken annem..
-Bu ilk dönemi düzelticek zaten,bizim kızımız akıllı sadec... derken annemin sözünü keserek
-Senin kızın! ..demişti
Niye böyle demişti ki ,sinirden yada yine alkolü fazla kaçırdı diye düşünerek çok takmadım.Bana öfkeli bakan gözleri bir anda yok oldu ve hızlı adımlarla odaya,yani benim odama gitmeye başladı.
Korkarak bende onu takip ettim.Odama girer girmez bir kahkaha atmaya başladı...
-Bunun aklına hep sen sokuyorsun dimi ... derken eline aldığı çizimleri sallıyordu..
Annem ...
-Onlar sadece çizim ercan gel içerde konuşalım ...
Gözlerini bana çevirdi,çok sinirliydi..
-Bunlar karın doyurmuyor küçük hanım ,o hayal dünyandan ayrıl .diyip elindekileri yırtmaya başladı..
O an içimde sanki birşeyler parçalanıyordu...
Tarifi zor..
Ama o an ki sinirimi hiç bişeyle değişemezdim....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sol Yanım -4 serisi
RomanceSizce aşktan vazgeçmek mi zordur? Yoksa aşkın sizden vazgeçmesi mi? Sorumun cevabı sizi derin düşüncelere koymaya başladıysa , artık sizin zamanınız demektir.Bu kitapta anlık aşklar , kıskançlık uğruna herşeyi yapanlar,hayatım bitmiş diyenler ,pişma...