Defne 12.bölüm

24 15 0
                                    


İyi okumalar.

O gün okulu boşaltmışlardı.Kızın cesedi alınıp götürülürken içimde nedense anlam veremediğim bir kötü his vardı.Sınıftan çantamı alarak aşağı inecekken koridorun sonuna baktım.

'sakın defne ' diyordum içimden..

Gitmeyeceksin oraya !

Ama sonunda kendimi oraya giderken buldum.

Kapının üstünde 'Olay yeri' yazılı şerit vardı.

Ama aldırış etmeden ,altından geçtim.Yavaşça merdivenden aşağı inerken burnuma kan kokusu gelmeye başlamıştı.Midem bulanmıyordu ama o kötü his daha da çok artmıştı yaklaştığımı hissedebiliyordum.

Son basamaktan inerken etrafta ki kanları gördüm.Evet kesinlikle şuan midem bulanmıştı.

Merdivenin başına dönüp yere oturdum.

Ona ne olmuştu?

Her şey ya o şeyden.. diye düşünürken.

Kendime daha çok öfkelendim. 'eğer o şeyi saklayabilseydim !' sözümün devamını getiremedim.

Gözyaşlarımı silip yukarı çıkacakken yukarıdan bir ses gelmişti.Olduğum yere sinerek sesleri dinlemeye çalıştım.

'Bana doğruyu söyle ,bizim yüzümüzde mi oldu?' diye bir kız ..

Ve sesini daha önceden tanıdığım mayhoş konuşması..

Fazla ses çıkarmamaya çalışarak,yukarı çıkmaya başladım.

'Sana doğruyu söylüyorum güzelim bizi kimse bilmiyor,o kızı istemediğim için kin yaptı.Sevdiğim var dedim' derken ..

Onların yanına çıkmamak için kendimi zor tuttum.Başka birini nasıl hemen sevebilmişti ki!

Onlar konuşmaya devam ederken, onları dinlemeye devam ettim.

'Kız korkuyorum ' derken.. o

'Korkma güzelim her şey geçicek ' dedi

Ve derin bir sessizlik oldu..

Bir an önce gitmelerini istiyordum oradan çünkü daha fazla aşklarına şahit olmak istemiyordum.

Hala ses gelmeyince yukarıya çıkmaya devam ettim.Sonunda ise kimse olmadığını görünce iç çekerek,rahatladım.

Kapıyı açacakken karşımda ki kişiyle bir anda ürktüm.

'Kusura bakma ,amacım korkutmak değildi' dedi.

Karşımda ki kişi bizim okuldan olmadığı hem üstünde ki hemde sesi ile fark ediliyordu.

Yangın merdivenin üstünde ki yazıya ikimiz de bakınca ...

'Bu tarafta ne işin var? ' dedim yazıyı ima ederek..

O ise...

'Senin ne işin var ' diyerek ona sorduğum ters köşeli soru bir anda bana dönmüştü.

Omuz silkerek ' Bugün iyi günündesin burada olduğunu kimseye demiyeceğim 'diyerek yanından hızlıca uzaklaşmaya çalışırken...

'Tekrar görüşmek dileğiyle' diye seslendi..

Bir an durdum ve arkamı dönerek ne demek istediğini soracakken...

'A..mm..ama nasıl ya' dedim.

Çıkışı olmayan koridorda çocuğun olduğu yere baktım..

Ne çocuk oradaydı ne de ışıklar açıktı.

Arkama bakmadan koşarak oradan çıktım. Hafif çiseleyen yağmur yerini sağanak'lı yağışa bırakmıştı.Hem yağmurun yağması hem de bu okul yolunun bu kadar ıssız olması beni oldukça beni geriyordu.Yağmurun yağmasını aldırmadan ve içimde ki kötü hisleri dağıtmaya çalışarak şarkı söylemeye başladım.

Normalde şarkı söylemek ne kadar yağmur yağarken güzel olsa da , benim bulunduğum durumda pek iyi değildi.

Sürekli arkama dönüp bakıyor içimde ki kötü his peşimi bırakmıyordu.Şarkı söylemeye ederken...

Arkamdan gelen bir araba sesi fark ettim.

Adımlarımı hızlandırsam da araba hala peşimden geliyordu.

En sonunda yanımdan hızlıca geçen aracı görünce rahat bir nefes aldım.

'Bugün daha ne kadar kötü olabilir ki' diye arabanın arkasından seslenirken ...

'Desene kader ortağıyız' derken olduğum yerde çığlık atmış ,ve arkama bakmıştım.

Yine o çocuktu..

'Derdin ne senin ! beni mi takip ediyorsun?'dedim öfkeyle..

O ise gülümseyerek 'Merak etme sapık falan değilim' diyerek ellerini havaya kaldırdı.

Bende istemeden de olsa gülümsedim.

Gözlerimi kısarak

'Sen kimsin?' dedim.

O ise elini uzatarak..

' Adım mert .' dedi


#mert yakında

Sol Yanım -4 serisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin