AsDor hikayesi

Bir kiyafet meselesi

son olanlardan sonra Asiyenin Doruka olan azıcık iyi düşünceleri bile uçup gitmişdi. Fakat kiyafetleri bir şekilde vermesi lazımdı.
Kavganın ardından Doruk sınıfa gelmemiş ve tüm ders spor salonunun orda sakinleşmek istiyordu. Asiye Dorukun gelmemesine sevinse de içden içe garip bir huzursuzluk sarmışdı onu.
ders bitiminde neden olduğunu anlamadan ayakları onu dorukla son konuşmasının olduğu yere götürdü ve bununlada karşısında onu görmesi hiçde uzun sürmedi.
Dorukdan.
doğum gününde olanları hala sindire bilmiş degilim. bana vurma cesaretini kendinde nasıl buluyor anlamış degilim . Bunun acısını eninde sonunda çıkacağım.

Fakat  öfkeyle düşündüğü bu olay bile ona kavga sırasında korkan gözlerle onları ayırmaya çalışan Asiyeyi hatırlatmışdı.
bu gün sınıfa gitmemişdi daha doğrusu gidememişdi. ha yanlış anlaşılmasın gidememe sebebi ömürden ya da yanındaki her olaya atlayan kuzeninden korkduğu için degildi tabikide. kendisine bile itiraf edemesede Doruk Asiyenin gözlerinde tiksinme duygusunu görmekden korkuyordu.

"Doruk"

bütün düşünceler isminin duymaya pekde alışkın olmadığı biri tarafından seslenerek dağıldı

"Asiye ne yapıyorsun burda"

oturduğu yerden kalkarak yaklaşdı Asiyeye doğru Doruk

"Öylesine gezemezmiyim?!"

korkduğu başına gelmişdi, belkide ilk defa birinin gözünde kendisine karşı iyi bişeyler görmek istiyordu.

"tabi gezebilirsin.."

asiye daha fazla dialoga girmek istemiyordu bu yüzden kısa keserek kiyafet dolu poşeti Doruğa uzatdı

"yıkayıp getirdim. teşekkürler yardımın için. Bunu kimse bilmezse özellikle abiletim bilmezse sevinirim"

mahcub bir şekilde poşeti aldı Doruk.
mehçupluğu ömere yapdıklarından dolayı degildi aslında. Aslında umrunda bile değildi ömer tek mahçubiyyeti Asiyrnin gözünde daha da yerin dibine girmesiydi.
kötüydü Doruk, zaten Asiyenin gözünde kötüyken daha da kötüleşmişdi herşey.

"gerek yokdu"

partlamaya hazır bomba gibi olan Asiyeye bu resmen kıvılcım vermişdi

"Nasıl gerek yok. Senin bişeyinin bende kalmasına asıl gerek yok. tamam teşekkürler ama artık konuşmasak daha iyi. Kardeşlerimden uzak dur yeter.!"

Doruk sesini bile çıkaramadan çakılı vermişdi yere ayaklarından

sadece sakince dinliyordu karşısında sinirden kırmızıya dönen kızı.

Bu sefet sınırı aşmışdı ve ilk defa bu onu hiç eğlendirmemişdi.

Bitdi sahnemiz yok bari biz yazalım😉