AsDor hikayesi

Sinema

selamlar.

bölüm yenge bölümleri ile bağlı bir bölüm

umarım seversiniz

iyi okumalar

--_____________

Asiyeden

Gerisini düşünmeden bir anda kabul etmişdim teklifini. Peki pişmanmıydım bu kararımdan dolayı

sanmam

Ders sonunda bitmişdi. Ama bir ara hiç bitmiycek sanmışdım.

Tüm ders boyunca Dorukun bakışlarını resmen sırtımda hissetmişdim

Zaten bu durum ders sonunda da kendini göstermişdi

"Asiye"

ben çantamı toplamış diğerlerinin yanına gidecekken bana hiçde yabancı olmayan sesle durdum

"Doruk bişeymi oldu?"

Herzamanki gibiydi- utana sıkıla geldi yanıma

bambaşka biri olmuşdu Doruk. İlk zamanlardakı halinden eser kalmamışdı

"Asiye sen ciddiydin dimi kabul ederken"

başımla onaylamışdım onu

gülerek karşılık vermişdi cevabıma

"o zaman ben seni yarın 1-2 için  evden alayım okulda yok hem"

"olur "

konuşmamız bitmişdi ama ne o gidiyordu ne de ben. Dizilerde gördüğümde saçma olduğunu düşündüğüm ne varsa şuan hepsini ben yapıyordum

aramızdakı sessizliği Aybike bozmuşdu

"gençler ortamı bozmak istememde ben bozmazsam ömerler gelicek"

Haklıydı bayadır beklediyordum onlar. Daha fazla oyalanmadan diğerlerinin yanına grlmiş ve tüm yolu Aybikenin sorularına maruz kalmışdım.

___ bir sonrakı gün ____

tüm sabah Ömerle abime zamanında evde olacağıma dair sözler vermekle geçmişdi.

ve asıl beni heycanlandıran 2 ye çok az bir zamanın kalmasıydı.

ben herzaman giydiğim kiyafetlerimle hazırda beklerken Aybike bir anda elinde 5-6 kiyafetle içeriyr daldı

"Aybike bu ne hal?"

elindekileri yatağa bırakıp kendiside soluklandı

"Kiyafet işte Asiye her halde böyle randevuya çıkmayı düşünmüyorsun dimi?"

aslında tam olarak öyle yapıcakdım. Hem ne vardıki halimde.

"saçmalama Aybike böyle gidicem tabikide hem çok az zamanım kaldı gelir birazdan."

tabi Aybike beni umursamadı bile ve getirdiklerini üzerime doğru tutarak en uygununu bulmaya çalışıyordu

"hah buldum bunu giy çabuk çabuk"

bense robot misali onun dediklerini yapıyordum

Aybikenin benim için seçdiği açık mavi dizlerimin biraz üstünde olan bir elbiseydi.

Gerçekden çok güzel gözüküyordu ona minnet dolu gözlerle bakarken korna sesiyle onun geldiği anladım

"hadi git bekletme enişteyi"

Aybike gülerek sarılmışdı bana daha sonra ikimiz birlikde çıkmışdık dışarıya

gözlerim onun gözleriyle buluşurken yine bütün kanım yanaklarıma gelmiş gibiydi.

Doruk bir süre sonra arabadan inmiş ve benim için kapıyı açmışdı

oysa böyle jestlere gerek yokdu bu daha da utanmama sebeb oluyordu.

"ee eniştecim kızımız sana emanet "

aybike gülerek gitmişdi eve

arabadaysa bir sessizlik hakimdi

"ç çok güzel olmuşsun, yani hep öylesinde şimdi daha bi başka olmuşsun"

Doruk kekelemişmiydi bana mı öyle geliyordu yoksa

"teşekkür ederim gidelimmi o zaman geç kalmayalım"

yol boyunca ikimizde ara sıra konuşsakda genel olarak sessiz kalmayı tercih etmişdik

tek gergin olanın kendim olmadığını da anlamışdım böylece

Kassadan komedi türü bir film için iki bilet almışdık

Sonuçda korku filmine yada romantik bir filme bilet alamazdık

yani en azından daha rahat olmamız için almamışdık

sinema salonunun önünde beklerken Doruk bir elinde içecekler diger elinde partlamış mısırla geldi.

"ne gerek vardı bunlara"

"nasıl ne gerek vardı herşey tam olsun istiyorum"

daha fazla zorlanmaması için elindeki partlamış mısırı almış ve ikimizinde biletini görevliye göstermişdim

ikimizde yerimize geçdiğimizde filmin başlamasına biraz daha vardı

Meraklı gözlerle etrafa bakarken etrafda bir çok çiftin olması garip hissetdirmişdi.

acaba digerleride bizi çiftmi sanıyordu?

ben kendi kendime düşünürken Dorukunda bana bakdığını yeni fark etmişdim

bişey mi vardı yüzümde acaba

ben istemsizce yüzümü kontrol ederken o bu davranışımı komik bulmuş olacakki gülümsemişdi

"komik mi doruk?"

sinirlenmemişdim ama her an sinirlene bilirdim bu adama

"hayır komikden ziyade çok güzel"

yok yok bugün domatesleri kıskandıracak türden kırmızı olucakdım ben

ben kırmızınım tanlarını yüzüm için seçerken film başlamışdı bile

Aslında komik bir filmdi  ve baya bi gülmüşdüm izlediğim süre boyunca

fakat omzumda hissetdiğim kolla kalbim bir gerilim filmindeki kadar hızlı çarpmaya başlamışdı

ne oluyordu bana böyle. oysa ben temasdan çekinmek için partlamış mısırı bile büyük bir özenle yiyordum

omzumdakı kola bir süre sonra okadar alışmışdımki sanki o kolunu çekerse boşlukda kalıcakmışım gibi hissediyordum

film her nekadar komik olsada bir süre sonra Dorukun yakınlığınında verdiği bir etkiyle iyice mayışmış ve onun omzunda uyuyu vermişdim

en son hatırladığımsa saçlarımda hissetdiğim minik fakat güzel bir buseydi