Severus'un Haremi

0.5 | Öpüş Kokuş

Severus odasındaki Harry'i umursamadan masasının başına oturup önündeki parşömen parçalarıyla ilgilenmeye başlamıştı, Harry görmezden gelindiği ve umursanmadığı için son derece kızgın ve sıkılmış hissediyordu kendini.

"Profesör sizinle konuşmamız gereken bir konu var." dedi sonunda sessizliği bozarak. Snape kafasını parşömenden kaldırarak ifadesiz ve soğuk bir şekilde çocuğa baktığında Harry kendini rahatsız hissetmişti.

"Sizinle konuşmamız gereken bir konu olduğunu düşünmüyorum Bay Potter." dedi sadece. Harry biraz şaşkınlıkla biraz da kırılarak ona baktı, aldatılan kendisiydi ama tepki gören yine kendisiydi. 

"Bu da ne?" dediğinde Severus gerçekten ona sinirli görünüyordu.

"Şuan yapmam gereken çok fazla iş var Bay Potter, sizinle konuşacağımız bir konu olduğunu düşünmüyorum, neden sürekli yaptığınız gibi Bay Malfoy'un kolları altında eğlenmiyorsunuz?" Harry git gide sinirlendiğini hissediyordu fakat kendinde adama karşı çıkacak cesareti göremiyordu.

"Ron onunla yattığınızı söylüyor! Bu doğru mu?" Severus karanlık bir yüzle ufak bir tebessüm verdi bu çocuğun aklını karıştırdı.

"Neyden bahsettiğiniz hakkında en ufak fikrim yok."  Harry tam ona karşı çıkacakken Severus elini kaldırarak durdurdu onu.

"Sizin ufak ergence oyunlarınızla harcayacak zamanım yok. Şimdi, odamdan çıkın ve beni yalnız bırakın lütfen." dediğinde Harry çaresizce omuzlarını düşürerek odadan çıkmak zorunda kalmıştı. Bu da neydi şimdi?  Çocuk karanlık koridora çıktığında düşünceleri arasında boğulmuş haldeydi.

Ron, Severus Snape ile yattığını söylüyordu fakat Severus'un bundan en ufak bile haberi olmadığını söylüyordu. Harry kafası allak bullak olmuş halde ilerlemeye devam etti. Severus'a inanmak istiyordu. En başından beri Ron'un Severus Snape'de gözü vardı, neden yalan söylemesindi ki. Aklınca herkese yattıklarını söyleyerek adamı herkesten uzaklaştırmaya ve sahiplenmeye çalışıyor olmalıydı. Harry kararlılıkla başını salladı, Ron'a Severus'a asıl kimin sahip olduğunu söylemişti artık bu saçmalığı kesebilirdi. Harry düşüncelerinin az da olsa durulmasıyla rahatlayarak derin bir nefes aldı. 

Yine de Severus'un ona neden bu kadar soğuk davrandığına anlam veremiyordu çocuk. Belki de okul içerisinde dikkat çekmemek için ve başlarının belaya girmemesi için bu kadar soğuk ve dikkatli davranıyor olabilirdi. Ah evet, başka bir açıklaması olamazdı bunun, o ve Severus birbirlerine aşıklardı. Harry mutlulukla koridorda bu sefer hoplayıp zıplayarak ilerlerken karıdan gelen Blaise'i fark etti. Çocuk sakince yanından yürüyüp geçerken Harry kendini tutamayarak çocuğun kalçasına bir şaplak attı. Kendini o kadar mutlu hissediyordu ki engel olamamıştı. Blaise ona dehşetle bakarken o ise sadece sırıtıp çocuğa öpücük atmış ve yanından uzaklaşmıştı.

*

Harry sırtındaki çantayla güç bela ayakta durmaya çalışırken iç çekti, hava bunaltıcı derecede sıcaktı birde üstüne Severus onu günlerdir görmezden gelip tek kelime etmiyordu ve sınav haftası başlamıştı, yani kısaca çocuk kendini tükenmiş ve mutsuz hissediyordu. Ensesinde aniden hissettiği serinlikle irkilerek yerinden zıpladı ve arkasını döndü. Draco elindeki bir şişe suyu sırıtarak tutuyordu.

"Ne yapıyorsun aptal!"  Harry on çemkirdiğinde Draco sırıtmasını bozmadan omuzlarını silkti.

"Hava çok soğuk çikolatam erimemen için uğraşıyorum." dediğinde Harry yüzünü buruşturdu.

"Off draco slk msın?" gibi bir tepki verdiğinde Draco'nun gülümsemesi yüzünden silindi. 

"Sorun nedir? Bu halin ne? Kaç gündür ne doğru düzgün benimle konuşuyorsun ne de yüzün gülüyor?" Harry surat astığında Draco onu neşelendirmek için yanağından makas alıp sarıldı fakat Harry onu hafifçe ittirerek kendinden uzaklaştırdı.