O Benim Sevdiğim

25. 💙💜💚❤️💛

Y: SİZ CİDDİ MİSİNİZ!!! BEN SİZİ UYARMIŞTIM.

"Oppa..."

Y: Sus Minmin

"Kendimi açıklamalıyım."

D: Minmin tamam ona hesap vermek zorunda değiliz. Younghee sende git yat diğerleri uyanmasın.

Y: Niye korktun mu duyarlarsa ne olur eğer bu saçma sevgililik şeyini hemen bitirmezseniz Minmin'in evden kaçtığını ve sizin de...

"Söyle Oppa herkese söyle bizi böyle ayıramazsın."

Y: Ama farklı bir şekilde ayırabilirim Daniel bilmiyor demi

"Neyi?"

Y: Woo-Jin'i

"Biliyor, anlattım ona aramızda gizli birşey yok"

Daniel hiçbir şey anlamaz gözlerle bize bakıyordu.

"Oppa neden neden ayrılmamızı istiyorsun?

Y: Kuzum olmaz siz kardeş gibisiniz diğelim kavga edip ayrıldınız bir daha görüşmeyecek misiniz yada bu durumu ailelere nasıl açıklayacaksınız?

"Ona da biz karar verelim Sanki öbürü ile aynı şeyler olmaz biraz düşün lütfen sonun da bizim mutluluğumuz var"

Y: Üzgünüm, gülüm ama sizi destekleyemem

"Desteklemek zorunda değilsin üzgünüm ama bu sefer seni dinlemicem"

Ortam bir anda çok sessiz olmuştu.

"Ben staja başlayacağım... Haftaya"

Y: İyi, eve dönücek misin?

D: Evet, Minmin eve dönecek.

"Ne?"

D: Daha ne kadar burada duracaksın ailen seni çok merak ediyor.

"Bakarız orasına beni istemiyor isen gidebilirim."

D: Ben şimdi öylemi dedim.

"Ne dedin!?"

D: Hadi yatalım.

Y: Ben odada yatıcam sen salonda yat.

D: Hayır git yat yerine saçmalıyorsun artık.

Y: Ne yapıyorsanız yapın.

Younghee Oppa mutfaktan çıkarken fırın öttü ve pizzaları çıkarttı Daniel. Masaya tabak koydu ve tabaklara koydu. Yemeye başladım benim  konuşmaya niyetim yoktu galiba Daniel'in de yok sadece bana bakıyordu bende pizzaya bakıyordum. İçim rahattı Younghee Oppa'ya söylediğimiz için ama beni ilk defa desteklemedi. Bu çok kötü hissettiriyor.

~20 dakika sonra~

İkimiz de 20 dakika boyunca konuşamıştık. Pizzam bitmişti. Odamıza girdik Daniel yatağına geçti ve yattı. Ben yatacak yer bulamadım ikiside yatağa yayılmıştı. Daniel'in Yanina gittim ve yattım. Sırtımı döndüm ve kıvrıldım oda bana arkadan sarıldı

D: Sıkma canını iyi geceler meleğim.

Sadece kafa salladım ve gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

~SABAH~

Gözlerimi açtığımda hâlâ Daniel'in sıcak kollarındaydım. Yanağına öpücük kondurdum ama hareket bile etmedi. Yanından kalkıp telefondan saate baktım. Saat 8.37 çok erken banyoya gidip yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim. Geri banyodan çıktım ve mutfağa gittim dün mütfakta neler olmuştu öyle keşke hepsi rüya olsa. Çayı koydum ve buz dolabına bakmaya başladım. Pastaneden simit alıcam aklıma yapıcak birşey gelmiyor. Ayakkabılarımı giyindim yanıma küçük çantamı aldım. Anahtarı aldım kapıyı tam kapatıyordum ki kapatamadım kapı açıldı. Karşımda duran kişi ise Woo-Jin'di.

WJ: Bende gelicem.

"Nereye gideceğimi bile bilmiyorsun."

WJ: Olsun nereye gidersen git seninle gelirim.

"Gel"

Hızlıca ayakkabılarını giydi ve kapıyı kapatıp çıktık.

WJ: Neden olmaz

"Ney?"

WJ: Biz... neden artık eskisi gibi değilsin değiliz böyle olmamalıydı. Bana bir şans veremez misin? Lütfen...

"Biz akrabayız seni sevsem ne olur ki ginede olaymayız biz kavga etsek ne olur ayrılsak peki nasıl yüzüme bakıcaksın yada ben senin nasıl yüzüne bakıcam."

WJ: Eskiden farkımız kalmaz ama...

"Ama ne ?"

Pastaneye gelmiştik içeri girdim her çeşitten 2 tane aldım toplam 16 tane 8 çeşit vardı. Parayı ben ödedim ilk başta Woo-Jin öderim dedi ama cüzdanını unutmuş.

Sessiz bir şekilde eve gittik içeri girdiğimizde herkez uyanmıştı

D: NEREDEYDİNİZ NEDEN BANA HABER VERMEDİN MİNMİN!!!

"Bana bağırma, kaçmadım ya geri geldim"

DT: Çocuklar sakin olun ne oluyor size.

Y: Bende bundan bahsediyordum dün ne olucak şimdi

"Kimse karışmıyor bizim aramızda"

WJ: Herkes sakin olsun Minmin sizi düşünüp pastaneye gitti bende kapıdan çıkarken gördüm bende gideyim dedim.

" Karışma açıklama yapmak zorunda değilsin."

D: Minmin biraz konuşalım.

Kafa salladım ve Daniel'in odasına doğru ilerledim o da girdikten sonra kapıyı kapattı. Bana doğru ilerledi tam birşey diyecekti. Ben o demeden dedim

"Ayrılalım!!!"

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz???

Vote...