Claim A Self Title (Challenge Series #1)

Chapter 24

Broken Plaque

Nang makababa ako sa sasakyan niya agad akong naglakad papasok at hindi na nagpaalam pa o lumingon sakanya. Dire-diretso ako pumasok at sinubukang ikalma ang mabigat na nararamdaman sa dibdib. Kailangan ko ata talaga magpacheck-up, hindi nagiging maganda ang pakiramdam ko

Habang papasok nakita ko si Danica na nagmamadaling bumaba ng hagdan at parang may pupuntahan. Agad akong nagpanic dahil baka nasa labas pa si Eisen at magkita sila. Madali akong bumalik sa pintuan at tama nga ako nandun pa ang sasakyan nito sa labas. I bite my fingernail out of nowhere

I run on her way and plan to talk to her for just a bit until Eisen car left. Bakit ba kasi hindi pa siya umalis agad? tarantang bulong sa sarili

Susubukan kong libangin ito pero para hindi nya makita sa labas, pero ng makarating ito sa pwesto ko agad kong nakita ang mugtong mga mata nya. Anong nangyari? gusto kong itanong pero agad itong tumakbo palabas kasabay ng pagsagi niya sa hawak kong pagkain

Pinilit kong wag pansinin ang ngayon nakatilapon na pagkain sa lapag at balak sundan. Mugto ang mga mata nya na parang kagagaling lang sa matinding pag-iyak. Narinig ko pa ang sigaw ni Mom sa loob ng bahay bago ito tuluyang makalabas. Sandali akong natulala at agad ding kumilos para sundan sya, pero sa paglabas hindi ko na nadatnan ang patakbong pigura nito

Hindi pwedeng pabayaan ko lang, kaya sinubukan kong hanapin parin kahit wala akong ideya kung saan ito naglalagi. Patagal ng patagal sa paghahanap at pagtakbo kung saan-saan hindi ko parin mahanap ni bakas nito. I know she need someone by her side at gusto ko itong damayan

She's hurt, I know. Hindi ko lang alam kung bakit, pwede nag-away sila sa bahay ng wala ako, lalo nadatnan ko ang magulang na nakauwi na, and knowing mom she's maybe mad for some reason and she said words that can hurt her feeling

Sa pagod sa paghahanap bumalik ako sa bahay para tanungin din sila at baka nakabalik na ito, mahigit isang oras ko na rin itong hinahanap, kaya naisipan kong bumalik na

Nang makapasok sa loob nakita ko sila na nagtatalo parin hanggang ngayon, kuya Ethan look livid while clenching his palm. I want to ask but it seems that no one of them will care to explain. I looked at mom who's now crying and kuya Matt beside him who look furious and problematic

"M-mom?" I utter and all their attention is on me

Nagulat pako ng lumapit ito saakin at yakapin ako, niyakap ko ito pabalik para pakalmahin sa pagiyak "Shh, mom" saw how they all look worried, their eyes are telling fears and I can't stop myself to envy her

"I'm sorry mom, I shouldn't said those word to her, nasaktan ko siya" Kuya Ethan said while still clenching his palm

How can she gets all attention from them. Umalis lang ito lahat sila ay halos magalala na at ng umalis siya hinabol pa ito ni Kuya, bakit nung ako yung nasaktan niya ni walang nakuhang humabol o nakuhang sorry mula sakanya? Iwinaksi ang nasa isip at handa na ulit lumabas para hanapin ito

Nakasabay ko pa si kuya Matt sa paglabas at binalak na tanungin ito
"Anong nangyari kuya?" pero wala akong nakuhang sagot dahil agad siyang lumihis ng daan palayo saakin. I know his worried but why do he act like I'm not part of them, that he won't tell what the real reason or what exactly happened

I shooked my head. Kelangan kong isantabi at unahin muna ang paghahanap. Nakarating ako sa park ng subdivision pero hindi ko nakita ni anino nya naglakad-lakad pako hanggang sa makarating ako sa kabilang subdivision kung saan ako na padpad. Nakakita ako ng tindahan at babaeng nakaupo sa tapat nito kaya binalak kong magtanong

Naglakad ako papalapit dito at hinanda ang sarili sa pagtanong "Pwede magtanong?--" lumingon sakin ang babae na halos kasing edad ko lang

"May nakita ka bang babaeng maikling buhok at naka-uniform, kagaya ng suot ko?" Tanong ko. Bahagya pa itong nagisip at ngumiti bago nagsalita