Claim A Self Title (Challenge Series #1)

Chapter 18

Caught off guard

Pagkatapos sambitin ni Ley ang salitang yon wala ni isa saamin ang nagsalita, natahimik ako at hindi nakagalaw sa pwesto. They lost a friend, bakit? And he call me friend does it mean that I'm his friend too?

Hindi ko mahanap ang salitang sasabihin at aaminin kong nadala ako, sinong kaibigan nawala sakanila? I want to asked but before I speak Eisen held my hand and walked straightly out of the rooftop

Hinayaan ko ang sariling magpatangay sakanya, hila-hila ako nito habang tinatahak ang pamilyar na lugar kung saan madalas sila tumambay. Nang makarating sa bench agad ako nito pinaupo sa tabi niya at agad siyang sumandal na para bang pagod na pagod

I don't know what to do so I just look at him while he's taking a deep breath and messing his hair with his both hand na parang problemadong problemado, did I do wrong? natanong ko nalang sa sarili

Dahil ba pinaiyak ko si Ley kaya ito galit? o dahil inabala ko ang mga kaibigan niya na dapat nanunuod sa kanya sa mga oras nayun? malay ko ba na pupunta sila. Tinitigan ko ito para makita ang reaksyon niya, ang kanyang ulo ay nasa sandalan ng upuan habang nakapikit ang kayang mga mata

Inulit ulit niya pang ginulo ang buhok na parang ito ang pinagbubuntungan niya ng inis. Gusto kong magsalita but seeing his eyes glance at mine makes me what to vanish without him knowing. 'Dinala mo pako dito kung hindi mo naman ako pagsasalitain' gusto kong sabihin

'Hindi ko naman alam na pupunta sila doon, akala ko sa likod ng school lang sila naglalagi pati rin pala sa rooftop, tsaka wala naman akong balak tumalon gusto ko lang mapag-isa at magpahangin, hindi ko kasalan kung bakit sila nag-isip ng ganun' Gusto kong sabihin sakanya lalo na kung sisihin niya ako

I want to speak for the second time but seeing his piercing gaze on me, when I tried to open my mouth ay natahimik nalang ako, gusto ko siyang sigawan. Kanina hindi ako nakapagsalita sa harapan ng mga tao, I didn't have a chance to explain myself tapos ngayon ayaw niya rin? What's wrong with them!

Nakatingin lang ito sakin na para bang inoobserbahan ang itsura ko, this boy! hindi ba niya naiisip kung gaano ka awkward ang ginagawa nya, may gana pa talagang tumitig na parang anytime ay mawawala ako, pare-pareho nga silang magkakaibigan

"Wala akong balak kanina na tumalon, okay? kung iniisip mo na kasalanan ko na umiyak si Ley at nakuha ko ang atensyon ng kaibigan mo, imbis na nanunuod sila sayo, you're wrong" dahan-dahan kong sabi trying to explain myself

Nakita kong kumunot ang kanyang noo na parang hindi maintindihan ang point sa sinasabi ko, I hate this! I didn't do anything wrong. I sighed deeply and ready myself for another rant

"Hindi ko alam na pumupunta kayo sa rooftop, okay? Ang alam ko sa likod ng school, that's why I choose rooftop to be alone. Wala akong intensyon na kahit ano, at hindi ko rin sinasadyang paiyakin si Ley at ang pinsan mo" I said, pero mas lalong hindi mabasa ang mukha nito

Bwesit, don't he get my point? Ang dami kong sinabi pero walang nagbago sa reaksyon niya mas lalo pa atang nadagdagan ang iisipin niya ng sabihin ko ang mga yun, halata ang pagtataka sa lalim ng kunot noo niya

"Okay, fine! bahala ka--" before I continue my words he held my waist too quick steps toward him and he gabbed my face, I was too dumbfounded when in the split of seconds, his lips are on mine.

He softly squeezing my face as I feel his lips moved on mine while his eyes are still close. His lips did wonders as I could feel something new, that can feel my heart beating wildly inside my chest and it's not good. I try to pushed him hard but I feel so weak with his gentle yet rough moving lips on mine

And when he stopped he looked at my eyes and traced it with his hand "Baby, don't do that again, you made me worried" he said I can feel his hand gently touching my shoulder and that's the cue for me to move