Claim A Self Title (Challenge Series #1)

Chapter 25

Rank

Kinabukasan pagkagising napabaling ang tingin ko sa orasan, mag aalas nueve na pero hindi ako nagmadaling bumangon at ihanda ang sarili sa pagpasok. Magcucut na lang ako at sa third subject na lang papasok, tutal  extra class lang naman dahil sabado. Tuloy pakong tumitig sa kisame ng kwarto bago naisipang gumayak para pumasok

Dumaan ako sa likuran ng bahay  pagkatapos magready ay doon naisipang lumabas para walang makakita. I didn't heard from Mom but still I don't want to risk, alam kong galit parin ito at kung nagkataon na nakita ako nito ay hindi ko na alam ang gagawin

Hindi ko alam kung nakita na nila si Ate Danica o kung nakauwi naba ito, hindi ko na masyadong inalala dahil alam kong sa mga oras na to, nakila Cole sya

I continue walking out of the subdivision, I planned to stop along the convenience store half way from school to grab some food since I didn't eat anything. When I reached the convenience store I take time to buy and eat, I didn't even mind whether I'm late or not. I consume my time without minding my responsibility

Hindi ko alam kung paano sila pakikitunguhan, hindi ko pwedeng ipahalata na alam ko ang tungkol sa plano nila. I act as if nothing happened, that everything is going fine

I don't care about the others, I just need my rank and to win the debate next week, ayun na lang ang gagawin kong pangbawi sakanya tutal siya naman ang may gusto at nakinabang ng plinano nila, kung tutuusin wala pa yun, pero wala nakong pakialam. Kelangan ko lang mag rank one at manalo sa debate bago matapos ang grading

Pagkatapos kumain dumiretso nakong naglakad papasok. Wala akong nakasalubong masyado dahil oras na nga ng klase at dahil nagdadalawang isip pako kung papasok ba sa pangatlong klase dahil halos malapit narin matapos o hindi nalang. Sa huli lumihis ako ng daan at pinili na lang magpumunta sa rooftop

I'll just wait there for the next class which is after lunch pa, in short nag-cut ako ng morning class at ang balik ko ay sa afternoon class na pagkatapos pa ng lunch break. I lean my back on the rails when I reached the rooftop. I look how high my position from the ground floor and from where I am. I lean and bend myself from the railings, but I also support my weight by holding tight on it. Hindi naman siguro ako mahuhulog.

"Hoy miss! bumaba ka jan!" I was caught off guard with the sudden voice that I feel my one hand slipped on the rails

S-shit! I can feel my heart beating so fast, I can't think. Alam kong mas pipiliin kong tumama ang mukha sa railing kaysa tuluyan akong mahulog hanggang baba, kaya itinagilid ko ang sarili at hinintay masubsob dahil sa unti-unti pagkawala ng balanse. I start closing my eyes so tight as if I can prevent my face on hitting the rails

But instead of feeling the pain from getting hit by the rails I feel something rough palm on my face, great. I knew that I didn't totally hit the rail but I feel the sore pain on my cheeks, I got a slapped from mom yesterday

Binuksan ko ang mata at agad kumilos upang lumayo ng kaunti sa dahilan kung bakit hindi tuluyang tumama ang mukha ko sa bakal, not to mention that he's also the reason why I got myself in that kind of situation. Nang nabalanse ang sarili tuwid akong tumayo at tinitigan ang taong nasa likod kung bakit ako muntikang mahulog

"You okay? dude muntik ka ng mahulog!" he said worriedly. Did he just call me 'dude'? Do I look like a dude in his eyes?

Hindi mapigilang paikutin ang mata ng marinig ang tinawag niya saakin, tinitigan ko ito ng matalim at hindi binalak ang magsalita "Buo pa naman siguro yang utak mo no? Oh baka nahulog narin?" sabi nito habang may pinaghalong gulat at kuryoso sa mukha

"Tanga ka ba?" hindi mapigilang balik tanong sakanya. Agad namang nalaglag ang panga niya ng marinig akong magsalita, pero agad din itong nakabawi at nagsimulang tumawa ng parang wala nang bukas. 'Tanga na nga na baliw pa' Nalaglag? Mukha bang malalaglag ang utak ko kung hindi naman ako bumagsak mula sa mataas?