Κεφάλαιο 22

52 4 0
                                    

17 Μαϊου 1820

Ημέρα χαράς, ημέρα γιορτής, ημέρα χορού και ξενυχτιού! Όλα είναι έτοιμα για τον γάμο της Σάρας και του Πέτρου. Η μέρα προοριζόταν να ήταν μια μεγάλη εορτή για όλο το χωριό. Μετά από τις δυσκολίες που πέρασαν, ο γάμος ήταν ό,τι έπρεπε για να ξεχαστούν. Στο σπίτι η κυρά-Μαριάννα δεν σταματούσε να τρέχει από εδώ κι από εκεί με το μωρό στην αγκαλιά για να φροντίσει όλα να είναι στην εντέλεια.

«Πάρε τα λουλούδια και πήγαινέ τα στην εκκλησία... Πες τον παπά-Θόδωρο να κρεμάσει την ανθοστήλη δίπλα από την σειρά των συγγενών... πες τον Παύλο να μην ξεχάσει να βάλει ένα μικρό μπουκάλι κρασί στο τραπέζι του γαμπρού και της νύφης. Δεν θέλουμε η Σάρα να μεθύσει... »

Και κάπως έτσι έδινε διαταγές στους γύρω της αφήνοντας τον Πέτρο να γελάει όταν μπήκε μέσα στο σαλόνι για να τσιμπήσει κάτι γιατί πεινούσε.

«Μην τολμήσεις και βάλεις ούτε μπουκιά στο στόμα σου νεαρέ!» τον πρόλαβε η κυρά-Μαριάννα την ώρα που πήγαινε να φάει λίγο ψωμί με τυρί.

«Μα πεινάω!» απάντησε με παράπονο.

«Δεν με νοιάζει. Δεν θα φας τίποτα μέχρι να έρθει η ώρα για το γλέντι.»

Κι έτσι ο Πέτρος έμεινε νηστικός με μόνο ένα πρωινό να του έχει γεμίσει το στομάχι από την στιγμή που ξύπνησε. Εν τω μεταξύ, η Σάρα είχε πάει να ντυθεί στο σπίτι της Ασημίνας. Ναι. Καλά διαβάσατε. Στο σπίτι της Ασημίνας. Τις τελευταίες δύο μέρες η οικογένεια προσπαθούσε να βρει ένα κατάλληλο σπίτι για να ντυθεί η Σάρα χωρίς να τη δει ο γαμπρός, μιας και αυτό θα έφερνε γρουσουζιά όπως λέει και το έθιμο.

«Αν θέλεις μπορείς να ντυθείς στο δικό μου σπίτι.» είπε η Ασημίνα στην Σάρα, καθώς το είχε πάρει είδηση.

«Είσαι σίγουρη;» την ρώτησε η Σάρα.

«Ναι. Και μην ανησυχείς. Δεν θα σου χαλάσω τον γάμο. Ξέρω ότι ό, τι και να κάνω δεν θα γίνει ποτέ δικός μου ο Πέτρος.»

«Χαίρομαι που το ακούω αυτό, αλλά είσαι στα αλήθεια σίγουρη;»

«Ναι. Θα σε περιμένω.» τελείωσε τα λόγια της η Ασημίνα και πήρε το δρόμο για το σπίτι της.

...

«Έτοιμη;» ρώτησε η μητέρα της Ασημίνας στα δύο κορίτσια.

«Ναι μητέρα. Την στόλισα με τον καλύτερο τρόπο.»

«Της τραγούδησες και το τραγούδι του χωριού μας;»

Αγάπη πίσω στον χρόνοWhere stories live. Discover now