Κεφάλαιο 9

74 8 0
                                    

Πέρασαν μερικές μέρες και η ζωή της Σάρας φαίνεται να γίνεται όλο και πιο καθημερινή, σαν να μην έγινε πότε τίποτα. Σαν ανέκαθεν να ζούσε με την οικογένεια. Σαν να μην ήρθε από το 2020. Σαν να άνηκε σε αυτήν την εποχή. Ένιωθε πως εδώ δεν είχε να ανησυχεί για το μέλλον, όλα ήταν πιο απλά. Δεν χρειαζόταν να κοπιάζει για να βγάλει την ύλη των μαθημάτων, ούτε να πηγαίνει στην απογευματινή της δουλειά για να συντηρείται. Ήταν ωραίο που είχε μια οικογένεια και δεν ήταν μόνη της μέσα σε ένα σπίτι. Ένιωθε σαν κάθε άλλο παιδί της ηλικίας της. Ακόμα και αν τελείως διαφορετική η νοοτροπία και οι συνήθειες της οικογένειας από την μοντέρνα ζωή της πόλης του 21ου αιώνα, ένιωθε ότι ζούσε τη ζωή που θα είχε αν οι γονείς της δεν την άφηναν νωρίς.

Βέβαια ήθελε σε κάποιον να πει όλα αυτά που ένιωθε και σκεφτόταν, αλλά κανείς δεν θα πίστευε από την αρχή ότι ήρθε από το μέλλον και μέχρι τώρα όλοι θεωρούν ότι έχει αμνησία. Πολλές φορές έτυχε να πετάξει πληροφορίες για την ζωή της και με γρήγορες σκέψεις κάλυπτε τα λόγια της ώστε να μην καταλάβουν κάτι. Για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει μαζί με την οικογένεια θα έπρεπε να παίζει την κοπέλα που δεν θυμάται τίποτα κι ας την πλήγωνε το γεγονός ότι δεν έλεγε την αλήθεια. Ιδίως στην κυρά-Μαριάννα που της συμπεριφερόταν σαν κόρη της, αλλά και στον Πέτρο, καθώς όσο οι μέρες περνούσαν τα συναισθήματα της γίνονταν όλο και πιο δυνατά.

Δεν ήταν και εύκολο να τα θάψει, γιατί ο Πέτρος της φερόταν με τέτοια ευγένεια και πολλές φορές τον πετύχαινε να βοηθάει τους γύρω του ακόμα κι όταν ήταν κουρασμένος, να συγκεντρώνεται στην δουλειά του, να παίζει με την μικρή του αδερφή όταν οι γυναίκες είχαν δουλειές και να την βοηθάει σε εξωτερικές δουλειές. Όλα αυτά λειτούργησαν ως καταλυτικός παράγοντας για να μην μπορεί να αφήσει στην άκρη τα συναισθήματα της. Ενώ προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της ότι κάποια στιγμή δεν θα τον ξαναδεί, επειδή θα έχει γυρίσει πίσω στο μέλλον, τόσο περισσότερο ήθελε να του τα πει όλα ώστε να μην μετανιώσει στην περίπτωση που δεν προλάβει.

Έλα όμως που και όσο και να θέλεις να πεις κάτι, υπάρχουν κάποιες συγκυρίες που μόνο αυτό δεν σε αφήνουν να κάνεις. Στην περίπτωσή μας, η μία από αυτές είναι η Ασημίνα. Ναι καλά διαβάσατε. Η Ασημίνα. Δεν γλυτώσαμε από αυτήν. Και για να σας δώσω να καταλάβετε πως το εννοώ ερχόμαστε πίσω στην ροή της ιστορίας με την Σάρα να πηγαίνει μαζί με τον Πέτρο στον μυλωνά για να αλέσουν το αλεύρι τους. Χρησιμοποίησαν το γαϊδουράκι της οικογένειας για να βάλουν πάνω τα σακιά.

Αγάπη πίσω στον χρόνοWhere stories live. Discover now