Cevap vermeyerek tekrar telaşla aradım. Ve yeniden bildirim sesi yükseldi sessiz odada.
Seni üzdüğümü fark etmemiştim. Senin üzülmen bu dünyada en son isteyeceğim şey Jisoo-sshi..
Beni üzmedin. Sinirlendirdin. Yaptığın bir suç özel hayatıma karışman bir 'suç'! Anlıyor musun?!
Tamam belki haklı olabilirsin.. Ama sana hiç bir şekilde zarar vermedim. Sadece sana işlemiyorum bu suçu. Aynı zamanda kendime zarar vererek suç işliyorum. Seni gördüğümden beri kendimde değilim. Beni sana çeken bir şey var ama bu basit bir şey değil bende ne olduğunu bilmiyorum. Seni görmek bağımlılık gibi ve ben sana her baktığımda o bağımlılık beni boğuyor. Bunun ne demek olduğunu biliyor musun sen?
Bilmiyorum, bilmek istemiyorum. Madem bu kadar acı çektiğini düşünüyorsun ne diye normal insanlar gibi karşıma çıkıp 'NORMAL' bir şekilde tanışıp ikimiz içinde bir şans tanımadın. Ama yok sen psikopat gibi beni izleyip sonrasında bana her şey doğal ve normal gibi gecenin bir yarısı mesaj atmayı tercih ettin. Ve şimdi de beni izlediğin için acı çektiğini söylüyorsun. Gerçekten psikopat olmalısın sen bir...
Senin bu sözlerini başka bir birinden okusaydım veya duysaydım onu öldürürdüm. Ama o sen olunca gülüyorum anlıyor musun? SEVİNİYORUM! Beni nasıl bu hale çevirdin?
Bak korkuyorum.. Beni ne zamandır takip ediyorsun?
Hayır korkma lütfen... 4 yıl olacak
Korkma diyor bütün bu olanlardan sonra korkma diyor?!
NE! KAFAYI MI YEDİN?! Neden şimdi yazıyorsun o zaman neden? Niye sessiz hayatımı mahvediyorsun? Çıldıracağım.
Sen son zamanlarda çok üzgündün ve yalnız senin üzülmeni asla ama alsa istemem. Ben düşündüm ki biriyle konuşmak iyi gelir..
Evet iyi gelebilirdi ama o kişi sen olmasaydın.
Lütfen böyle yapma. Seni çok severken yapma..
Beni sevmen seni ilgilendirir -ben seni sevmediğim sürece-. Onun için ya şimdi benimle olan bütün ilişkini kesersin ya da seni polise şikayet edebilmem için gerekli bilgilerini yazarsın.
Benden bunları isteme. Yapmam.
Nasıl bu kadar geniş olmamı beklersin. Böyle bir şey yaşadın mı hiç? Resmen beni taciz ediyorsun hem de 4 yıldır.. Nasıl fark etmedim nasıl
Ben özür dilerim ama sana kapıldım sana çok kapıldım...
SENİ ENGELLİYORUM VE LANET OLASI EVİME KAMERA TAKTIRIYORUM EĞER SENİ YAKALARSAM SONUN BİL Kİ HAPİSHANE!
vkivtaev kişisini engellediniz
Ben nasıl bir şeyin içine düştüm böyle? Ne yapacağım şimdi? Her an başıma kötü şeyler gelebilir çünkü o bir psikopat! Ne yapacağım ne? Ne yüzünü biliyorum ne de adını. Ama bir an önce harekete geçmeliyim bunu biliyorum. Cumartesi günüm tüm hızıyla kötü geçmeye devam ediyor..
Biraz sakinleşmek için kitap okumaya başladım bir yandan da sıcak çikolatamı yudumluyordum. Az da olsa iyi gelmişti kitap okumak gerçeklerden uzaklaştırdığı için. Kitabın kapağını kapatıp gözlüklerimi üstüne koydum. Sonra da bilgisayarın başına geçtim. Bu konuyla alakalı araştırmalar yapmaya başladım. Çok işime yarayacak bir şey bulamamıştım. Tabi sonuç olarak normal bir durum değil yaşadığım şey. Hayır anlamadığım benim o gece bu saçmalığa tepki göstermemiş olmam -olması gerektiği gibi- .
Akşama doğru kendime yemek hazırlamaya koyulmuştum. Çorba yapıp tavuk pişirdim ve pirinç haşladım. Yiyordum şuan. Canım biraz soju istedi kalktım buzdolabından aldım geri oturdum yerime.
Biraz içkiyi fazla kaçırdım herhalde çünkü şuan her şeyden iki tane görüyorum. Ne oluyor bana böyle?? Odama gitmek istemiyordum orası benim mahremim iken bir sapığın pazarı olmuştu. Ama mecburum gitmeye üstümü değiştirmem lazım. Gitmek için ayaklandım. Merdivenlerden çıkarken düşmemek için büyük çaba sarf ediyordum. Ben bu kafayla muhtemelen üstümü bile değiştirmeden yatağa atardım kendimi. Odama geldim ve 2 saniye falan düşündüm. Düşünmemin sonucu yatağa atlamak oldu. Ama yatağımda bir farklılık vardı..
Bir insan var gibi ama öyle değil. Jisoo-yaa sadece yat uyu deyip gözlerimi kapadım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
