Boşlukta hissediyorum. Neredeyim? Ne yapıyorum şuan? Yalnız mıyım? Evet, kendime geldiğimde ilk bunları düşündüm. Ne oldu birden bire diye sorguluyorum şuan. Beni Tae denen sapık kaçırmış olamaz değil mi? En son evime girmiştim ve şimdi gözümdeki bağ yüzünden etraf karanlık ve üşüdüğüm için soğuk bir yerde olduğum kanaatine vardığım bir yerdi burası. Ben burada ne yapıyorum??!
Bazen bu kadar soğuk kanlı oluşuma inanamıyorum!! BİRİSİ BENİ KAÇIRDI!? Ve ben hala kafamda bu gereksiz konuların muhasebesini yapıyorum?? Neden sürekli olması gerekenin tam tersi tepkiler veriyorum. Ama doğru bunu da babama borçluyum! Bana, beni bir yılan gibi kıstırıp soktuğu zamanlar sırf zehri kanıma daha çok karışmasın diye susmam gerektiğini düşündürdüğü için böyleydim. Nasıl olur da hala etkisinde kalabiliyorum? Şuan yapacağım en iyi ve en doğru şey avazım çıktığı kadar bağırmak olacağı için bir saniye daha beklemeden ağzımı son derece açtım.
+İMDAT YARDIM EDİN!!! İMDAT!!!!! LÜTFENBİRİ BANA YARDIM ETSİN!!! LÜTFEN.. BENİ DUYAN YOK MU?!! LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN!! YARDIM EDİNNİMDAT!!!
O kadar bağırmama rağmen ne cevap geldi ne de bir hareketlilik oldu... Boğazım acıyor. Son kez şansımı denemek istedim.
+İMDAAAAAAAAAT! YARDIM EDİNLÜTFEN! YARDIM EDİNN!
Ama yine hiç bir tepki yoktu. Şimdi sinirimden bir şeyleri parçalamak istiyordum ama onu da yapamıyordum.. Ellerim ayaklarım bağlı bir yerde oturuyordum. Ne sinirimi dindirebiliyordum ne de sesimi duyurabiliyor. Boğazımın da ağrısıyla birlikte gözümden düşen damlalar daha fazla dayanamamıştı akmamaya. Hıçkırıklara boğularak ağlıyordum. Ne olacak şimdi. Nasıl böyle bir şey oldu? Neden? Neden? Beni bu hale koyan her kimse onu pişman etmek değil süründüreceğim! ........
Başım beladan bir türlü çıkmıyor. Ben buraya yeni bir yaşam için geldim ama yine.. Düşüncelerimi bölen kapı sesi ile görmediğim ama kulağımın işittiği yere kafamı çevirdim. Kapı kapandı. Nefes ve adım seslerinden başka hiçbir sey duymuyorum şuan. Bir de güzel bir erkek kokusu. Ama eminim ki kokusu onun tek güzel şeyi idi.. Ses çıkarmadan bana yaklaşan ayak seslerinin yanıma ulaşmasını bekliyordum. Onun suyuna gidersem belki kaçma olanağım olurdu?
- Ahh jichu benim kıymetlim. Neden o kadar bağırdın.. O güzel ses tellerine zarar gelsin asla istemiyorum.
Evet bu o idi 'TAE'! Ama şimdi bağırıp onu sinirlendirmek istemiyordum bana her ne kadar sana zarar vermem dese de o bir psikopattı.
+ Neredeyiz? Beni neden getirdin buraya Tae?
- Ahh o güzel ağzından adımı duymak ne kadar heyecan verici. Bir bilsen..
+ Soruma cevap ver!
- Şşşş sakin ol sana kaç defa diyeceğim farklı bir niyetim yok diye? Ama bir yandan da başına böyle bir şey gelse vereceğin tepki bu olacağı için seviniyorum. İşte benim kızım.
Dediğinde güldü. Pardon da ben tam olarak nereden onun kızı oluyordum?
+ Ben nereden senin kızın oluyorum? Ayrıca hala sorularıma cevap alamadım.
-Tamam gözlerini açma vakti... Ayrıca sen hep benim kızım idin ve bu hep böyle kalacak. Onun için şimdi bu saçma soruyu sormadığını farz ediyorum.
Dedi. Sonra yüzümde soğuk parmaklar hissettim. Gözlerimi açıyordu. Gözümdeki şeyi çıkardı ama ben hala gözlerimi açmamıştım.
+ Gözlerini aç lütfen.
diyerek yüzümü okşamaya çalıştı. Ben korkuyorum... Bana dokunmasından. Dokunduğu sırada hemen kendimi geri çektim. Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım. Gözlerimi tamamen açtığımda karşıma böyle bir şey çıktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu yüz bir psikopat için çok masum ve tatlı ayrıca yakışıklıydı..
+ Sen gerçekten Tae misin?
- Sanırım beni beğendin? Çok tatlısın jichu...
Hayır hayır hayır kesinlikle onu beğenmedim.. Sadece ona bu yüzü yakıştıramadım.
+Seni beğendiğimi de nereden çıkarttın? Sadece bu yüz sana uygun değil hem de hiç...
-Neden öyle diyorsun jisoo-sshi beni tanımıyorsun daha.. Her neyse. Seni şimdi çözeceğim ama sakın kaçmaya çalışma. Çünkü başaramazsın. Başaramadığında üzülmeni istememem. Sen akıllı ve iyi bir kızsın. Eğer beni dinleyip şans vermezsen buradan çıkman -çıkmamız- biraz zaman alır. yani beni anlayana kadar buradayız. Ayrıca her şey iyi gidince tekrar polise gidip soruşturmayı kapatmak istediğini söyleyeceksin.
Bunları söylerken bir yandan da bileklerimi çözüyordu. Dediklerinde alttan alttan beni tehdit ettiğini anlayabiliyordum. Buradan çıkmam biraz zor olacak ama katlanmak zorundayım. Ayrıca şimdiye kadar beni hırpalamadığı veya her hangi bir psikolojik şiddet uygulamadığı için ona olan güven ya da her ne ise yavaş yavaş oluşmaya başlamıştı. Birde sevimli yüzü ona olan kızgınlığımı yaptığı şeyleri unutmamı sağlıyordu. Ama buna çok takılmamam lazım! Ve son olarak dediği şey -şikayetimi geri alıp almamam- onun elinde.
-Tamamdır... Şuana kadar sakin kalman biraz şaşırtıcı. Ama şimdi bu konuyla çok ilgilenmeyeceğim. Neyse hadi gel içeri şömineyi yakalım.
Niye şuan her şey stabil ilerliyor? Ayrıca çok nazik. Şaşırmaya başladım şimdiden. Ama yine de tedbirli ve oldukça mesafeli davranmam bir ''kesinlik''. Bir de az önce şömine demişti? Gözlerimi açtığımdan beri sadece yüzüne odaklanmıştım ve etrafımı incelememiştim. Ama burası çok güzeldi. Bir dağ evi.. Sanırım o zengin...
Jisoo-yaa nerde kaldın? diye seslenince hızlıca yanına gittim. Bu oda da çok güzeldi. Hep böyle bir yerde olmak istemişimdir ama bu durumda değil. Hatta onunla böyle şeyler yaşamasaydık böyle bir yerde birlikte vakit geçirmek istediğimi utanarak söylemek isterim. (TAE WARNİNG!)
Yine ve yine kendimle konuşmamı bölen onun sesi oldu.
- jichu ne bu kadar düşündürüyor seni? Ayakta dikileceğine bana yardım etsen daha iyi olur. Burada soğuktan donmak istemeyiz öyle değil mi?
+ Ahh tamam. O zaman ne yapmam gerektiğini söyle.
- Şu masanın üstünde gazete, çakmak ve yakıcı sıvı var onları getir bana.
+ Getiriyorumm..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
