Başım ağrıdan patlamak üzereyken gözlerimi açmadan yatakta öylece duruyordum. Dün o kadar aklımı kaybetmiştim ki sanki içkinin hemen çarptığı insan ben değilmişim gibi içtim de içtim. Şimdi de sonuçlarına katlanmak zorundaydım. Yavaş yavaş açmaya çalıştım gözlerimi. Biraz başımı ovuşturdum ve tabi ki gözlerimi. Sadece durdum. Sonra elimi yüzümü yıkamak için kalktım. Cidden iyi değildim. Hemen bir kahve yapayım içtikten sonra belki biraz da olsa ağrı diner diyerek banyoya doğru ilerledim. Güzelce yüzümü yıkadım, kuruladım ve çıktım.
Bir dakika! Neden şuan yatağımın üstünde kocaman bir ayıcık duruyor? Nasıl yani? YOKSA! Evime girecek ve yatağıma ayıcık bırakacak cesaretli ve psikopat birini tanımıyorum ondan başka. TAE! Dün yatağımda farklılık hissetmemin nedeni bu koca ayı? İyice telaşlı hale sokuyor bu durum beni. Biri benim 'evime' gizlice giriyor -üstelik yatak odama- bende öylece hayatıma devam ediyorum. Artık sağlıklı bir şekilde düşünemiyorum. Ayrıca yarın işe gitmeliyim ama ben iyi olmadığım sürece onlarca insana nasıl destek olup yardım edeceğim hiç bir fikrim yok.
Kafam o kadar böcekli iken ne kadar normal bir şekilde günümü geçireceğim bilmiyorum. Artık ciddi anlamda harekete geçme zamanı. Bu durum iyice sarpa sarmadan çözüme kavuşturmam gerek. Hızlıca kahvemi içtim. Şimdi sabahki halimden çok daha iyiydim. Polise bir an önce gitmek için hızlı hareket etmeliydim. Daha fazla beklemem kötü sonuçlanacaktı belli.. Hızlıca banyoya girdim güzelce bir duş aldım ve giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(en sevdiğim)
Hava yine soğuk ve pusluydu. O yüzden en ideal kıyafetlerimi giydim. Kapıyı kilitleyip dışarıya bir adım daha attım. Arabama hızla bindim ve en yakın karakola rotamı çevirdim. Yaklaşık bir saat sonra karakola varmıştım. Biraz çekiniyordum daha doğrusu korkuyordum. Bunun sonucu nereye varacak diye. Sabahtan beri her şeyi en süratli şekilde yapmaya çalışan ben şimdi ayaklarımı ileri atmakta zorlanıyordum. Kendimi toparlamaya çalıştım. Şimdi fark ediyorum da bu sıralar hep kendimi toplamaya çalışıyorum. O geldiğinden beri iyi değilim. Ama bunu ona ödeteceğim. Sessiz ve güzel hayatımı mahvettiği gibi bende onu mahvedeceğim. Böyle düşününce yeniden cesaretim birkaç gündür olmadığı önemli yerini aldı.
Adımımı attım ve zaman kaybetmeden kime derdimi anlatacağımı öğrendim. Şimdi ise müsait bir zamanda çağırılacağım söylendiği için bir köşede oturmuş bekliyordum. Böyle olması daha iyi olmuştu. Kafamda anlatacağım şeyleri toparlamaya zamanım olmuştu.
+Kim Jisoo amirim sizi bekliyor.
diyen kadına teşekkür edip işaret ettiği kapıya doğru yürümeye başladım. Son kez söyleyeceklerimi planlayıp kapıyı tıkladım. İçeriden buyurun emri geldiğinde kapının kolunu çevirdim, içeri girdim ve selamımı verdim. Amir Bey oturabilirsiniz deyince rahatlamak adına itiraz etmeden ve bir şey demeden eğildim ve oturdum.
