Çalan kapıya bakmaya giderken içimde bir tedirginlik vardı. Annem ve babam evde değildi ve daha işten gelmelerine çok vardı. Ayrıca evimize genelde gelen pek kişi olmazdı.
Kapı deliğinden dışarı baktığımda kimsenin olmadığını görmemle kaşlarımı çatt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Yıl sonra:
"Bekle, bekle ne demek istiyorsun?" Klaus elinde ki sigarayla beraber Luther'a döndü.
Diego gözlerini Luther'ın üstünden çekmeden cevap verdi.
"Belli değil mi Klaus? Birimizin babamı öldürdüğünü düşünüyor."
Luther tam da bunu düşünüyordu ama yine de karşı çıktı.
"Bak ben-"
Vanya sözünü kesti.
"Bunu nasıl düşünebilirsin?"
Luther cevap vermedi. Bütün kardeşleri ona inanamazca bakıyordu.
"Delirmişsin sen adamım, delirmiş."
Klaus bu saçmalığa katlanamayarak koltuktan kalktı ve onunla beraber diğer kardeşler de ayaklandı.
"Bekle nereye gidiyorsunuz?"
Diğerleri cevap vermezken. Klaus yerinde durmadı ve kardeşinin sözlerini çarpıttı.
"Annemi öldürüp geri döneceğim."
Luther sadece kendisinin kaldığını zannederken yanında ona suçlayıcı bakışlar atan Allison'u yeni fark ediyordu.
"Allison-"
Ancak Allison onun saçmalıklarına daha fazla tahammül edemedi ve kardeşlerinin ardından salondan ayrıldı.
"Yine de iyi gitti ha?"
Luther derin bir nefes verdi ve 4 yıldır kimsenin adım atmadığı odasına gitmeye karar verdi. Odayı sanki ilk defa görüyormuş gibi tekrardan inceledi.
Komodinin üstünde duran pikabı ve ve içindeki plağı görünce eski günler aklına gelmiş ve o tanıdık şarkıyı tekrardan çalmıştı. (Medya)
Şarkı ilk Allison'un odasına ulaştı. Tanıdık melodiyi duyan genç kadın gülümseyerek oturduğu sandalyeden ayağa kalktı.
Klaus babasını çağırmaktan vazgeçtiğinde masanın üstüne yatmıştı şarkı sesi ona ulaştığında masadan kalkmış ve babasının küllerini eline almıştı.
Diego şarkı sesini duyduğunda sevinçle uzandığı koltuktan sıçramış ve kimsenin onu görmemesi için bütün kapıları kapatmıştı.
Vanya yazdığı kitabın pişmanlığıyla merdivenlerde otururken şarkı sesi kulaklarını doldurmuştu. Bir kez olsun bir şeyi boş vermek istedi ve merdivenlerden aşağı inip düz yere ayak bastı.
Evde ki herkes farklı odalarda kimsenin onları görmediklerini bildikleri için ritme göre hareket ediyor dans ediyorlardı. Hiçbir dertleri yokmuş gibi şarkıya ayak uydururken şarkı sesi birden kesildi ve şimşekler çakmaya başladı.
